Η ενίσχυση του εσωτερικού μας ανθρώπου με δύναμη εκτός της φυσικής είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή μετεξέλιξη της πίστεως, από την θεωρία και την λατρευτική πρακτική, σε παραγωγή έργου πίστεως.
Διότι, το ζητούμενο δεν είναι μόνον να αποδέχομαι την ύπαρξη θεού – αυτό και τα δαιμόνια το πιστεύουν – αλλά το ζητούμενο είναι η ανακάλυψη της αγαθής και ευάρεστης οπτικής γωνίας του δημιουργού που οδηγεί στην τελειότητα, και, ταυτόχρονα, η ικανότητα ορθής εκτέλεσής έργου από τον άνθρωπο της πίστης. Και φυσικά αυτό προϋποθέτει άλλες δυνάμεις, δυνάμεις πέραν των φυσικών δυνάμεων που όλοι διαθέτουμε.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο ίδιος ο Χριστός εξήγησε ότι οι άνθρωποι της πίστεως λαμβάνουν δύναμη από το πνεύμα, πρώτα για να ισχυροποιηθούν οι ίδιοι κατά τον εσωτερικό – ψυχικό τους κόσμο, και κατόπιν για να μπορέσουν να κατανοήσουν το πνεύμα της σοφίας και της αποκαλύψεως που έρχεται πάνω τους, για να φτάσουν στον βαθμό που επιθυμούν και έχουν την δύναμη να φτάσουν, κατά την δύναμη που ενεργείται μέσα τους. Διότι, στόχος της ζωής της πίστεως δεν είναι μια στείρα θρησκευτική πρακτική από υποχρέωση, αλλά η αναζήτηση του δημιουργού και η κατανόηση του δικού του ρόλου στην καθημερινότητα.
Διότι πέρα από τους νόμους της φύσης, οι οποίοι όλοι κατανοούμε ότι είναι τμήμα της δικής μας φύσης, υπάρχουν και άπειρα περιθώρια ανάπτυξης και εξέλιξης προς την κατεύθυνση του τέλειου. Οι νόμοι, δηλαδή, της φύσης υπάρχουν, λειτουργούν πάντα, και καθένας καλείται να αναζητήσει, όχι την αντικατάσταση των φυσικών νόμων με τους νόμους της πίστης, αλλά την επέκεινα των φυσικών νόμων υπαρξιακή λειτουργία της ζωής.
Και αυτό, νομίζω, είναι το διακύβευμα του 21ου αιώνα, για τους ανθρώπους που αξιοποιούν την πίστη ως εφόδιο για την ανακάλυψη και προσέγγιση του δημιουργού: η συμμόρφωση στους φυσικούς νόμους, προκειμένου να έχουμε τον χρόνο και τις δυνάμεις να αναζητήσουμε και να κατανοήσουμε τις λειτουργικές διαδικασίες που υφίστανται στον πέραν της φύσης ορίζοντα, στον ορίζοντα που δεν εμπίπτει στις αισθήσεις και στις δικές μας πρακτικές μετρήσεις.
Διότι η πίστη, η οποία είναι πραγμάτων έλεγχος μη βλεπομένων, είναι το εφόδιο που έχουμε για να προχωρήσουμε στην αναζήτηση και κατανόηση, όχι μόνον των λειτουργιών της φυσικής, αλλά και πολύ πέραν αυτής, στην αναζήτηση και κατανόηση της λειτουργίας του αιωνίου πνεύματος και των δυνάμεων εκείνων που μπόρεσαν να αναστήσουν τον Χριστό.
Άρα, πολύτιμη η αναζήτηση και κατανόηση των φυσικών νόμων για την καθημερινότητα, πολύτιμη όμως, προφανώς, και η αναζήτηση και κατανόηση των επέκεινα των φυσικών νόμων υπαρξιακών λειτουργιών, δηλαδή εκείνων που σχετίζονται με τους ορίζοντες του εσωτερικού μας κόσμου κατά την προσέγγιση και κατανόηση του ίδιου του δημιουργού της φύσης. Ενός δημιουργού που έκτισε την φύση, αλλά δεν δεσμεύεται από αυτήν. Αντίθετα, εμπνέεται, την θεωρεί καλή λίαν, και μας προσκαλεί με την πίστη να αναζητήσουμε εκείνον, τον ίδιο, και όχι ανθρώπους που επαγγέλλονται τον δικό του ρόλο.
Η επαφή με τον δημιουργό δεν έχει υποκατάστατα και μεσάζοντες, δεν έχει μεταβίβαση εμπειριών πέραν της πληροφόρησης. Η επαφή με τον δημιουργό είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση και κάθε υποκατάστατο προέρχεται από κλέφτη και ληστή, κατά την εκτίμηση του ίδιου του Χριστού.