Το πρώτο στοιχείο στην διαδικασία της ελευθερίας είναι η επίγνωση ότι είμαι δούλος και όχι ελεύθερος.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η αναζήτηση του κυρίου στον οποίο είμαι δούλος, άρα θα πρέπει να τον απορρίψω και να αναζητήσω τον κύριο της ελευθερίας.
Το τρίτο στοιχείο είναι η κατανόηση των διαδικασιών, προκειμένου να πορευτώ προς την ελευθερία, να την κατακτήσω και να την κατοχυρώσω, όχι μόνον για το άμεσο μέλλον, αλλά και για την αιωνιότητα.
Και στα τρία αυτά δεδομένα η διδασκαλία του Χριστού δίνει τις δικές της απαντήσεις, και εξηγεί ότι δούλος δεν είμαι γιατί βρίσκομαι κάτω από την κυριαρχία ενός κατακτητή του έθνους μου, αλλά δούλος είμαι γιατί δεν γνωρίζω και δεν μπορώ να πράττω αυτό που εγώ θα ήθελα να κάνω.
Για το δεύτερο στοιχείο, η αναζήτηση και η κατανόηση του κυρίου στον οποίο είμαι δούλος, ο Χριστός εξήγησε ότι καθένας που πράττει την αμαρτία, δηλαδή λαμβάνει και εκτελεί λανθασμένες και επιζήμιες αποφάσεις, είναι δέσμιος των συνεπειών αυτών των λανθασμένων αποφάσεών μου.
Ως προς το τρίτο στοιχείο ο Χριστός εξήγησε την ανάγκη της μαθητείας στον δικό του λόγο, στην δική του διδασκαλία, διότι μόνον μέσα από αυτή την εμπειρία της μαθητείας είναι δυνατόν να ξεφύγει κάποιος από την σημερινό του κύριο και να πορευθεί στην οδό της επίγνωσης της αλήθειας των πραγμάτων, η οποία με την σειρά της θα επιφέρει και την εσωτερική μου ελευθερία.
Η τήρηση των θρησκευτικών μου παραδόσεων, μπορεί να είναι πολύτιμη, αλλά δεν υποκαθιστά την προσωπική μου ευθύνη έναντι της αλήθειας των πραγμάτων, καθημερινών και αιώνιων.