Βιωσιμότητα ή αλλοιώς επιβίωση, ονομάζεται η ικανότητα του ατόμου να συνεχίζει κάτι ή ο ίδιος να επιβιώνει μέσα από αντίξοες συνθήκες ή σε βάθος χρόνου. Το σπίτι μας, λχ, θέλουμε να επιβιώνει μέσα από φυσικές καταιγίδες ή σεισμούς, τα οικονομικά μας να επιβιώνουν μέσα από τις ανατιμήσεις και την αύξηση των δαπανών μας, και, γενικά, είναι μέσα στην φυσική μας ικανότητα η πρόβλεψη, όχι μόνον για παροδική επιβίωση, αλλά και για μακρόχρονη. Και όσο μακρύτερα στο χρόνο επιβιώνει κάτι, θεωρούμε ότι είναι καλύτερο από το εφήμερο.
Και, φυσικά, το μάθημα το παίρνουμε από τον ίδιο τον δημιουργό και τα δημιουργήματά του, διότι η φύση επιβιώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μέσα στο βάθος του χρόνου ή την ανθρώπινη κακοποίηση ή τις φυσικές καταστροφές.
Ωστόσο, φαίνεται ότι, ενώ αυτό είναι αυτονόητο, όταν ερχόμαστε στην προσωπική μας μακροβιότητα και την επιβίωσή μας μέσα στον χρόνο, το θέμα δεν μας απασχολεί. Το θεωρούμε ότι είναι εκτός των δικών μας ικανοτήτων και το αφήνουμε στην τύχη ή την θέληση και την γνώμη άλλων. Αυτό αποτυπώνεται στα έργα μας και στους σχεδιασμούς μας για το αύριο, Και ενώ θα έπρεπε αυτό να μας απασχολεί περισσότερο από κάθε άλλο θέμα, το αφήνουμε εκτός των δικών μας αναζητήσεων για κατανόηση και εξεύρεση λύσεων, σε καθημερινό αλλά και μακροχρόνιο σχεδιασμό.
Ωστόσο αυτό ήταν το κύριο έργο της διδασκαλίας του Χριστού. Να στρέψει την προσοχή μας και την ερευνητική μας ικανότητα, στο να διακρίνουμε το εφήμερο από το μακροχρόνιο, το πρόσκαιρο από το αιώνιο, και αυτό αποδεικνύεται από την επιθυμία όλων μας για ζωή σε βάθος χρόνου. Διότι δεν ήταν αναγκαίο να έλθει ο Χριστός, αφού ξέραμε όλοι ποιό είναι το καλύτερο από το καλό και το κακό. Εκείνο που μας έλειπε ήταν ο δρόμος προς το μέλλον, εγγύς απώτερο και αιώνιο, και η διδασκαλία του εκεί ακριβώς εστιάστηκε.
Η ανάστασή του επισφράγισε τον δρόμο που μας υπέδειξε με την διδασκαλία του: η προσέγγιση και γνωριμία με τον ίδιο τον δημιουργό του σύμπαντος κόσμου είναι και θα είναι το ζητούμενο σε κάθε γενεά ανθρώπων, αφού η βιωσιμότητα μέσα στον χρόνο είναι χαρακτηριστικό του ίδιου του δημιουργού και μόνον αυτού.