Αρχεία για:2021

Κοιτάζοντας το σύμπαν, μια εμπειρία όλων των ανθρώπων, καταλαβαίνουμε, όχι μόνον την απεραντοσύνη, αλλά και την σοφία του δημιουργού, ο οποίος δεν περιορίστηκε στα ανθρώπινα μέτρα, αλλά έδωσε τα δικά του μέτρα, εφάρμοσε την δική του λογική, ώστε η ζωή πάνω στη γη να είναι συνεχής, δίνοντας όλα τα εφόδια για την υπέρβαση της ανθρώπινης αδυναμίας και της ανθρώπινης λογικής της μικρότητας και του συμφέροντος.

Για τον λόγο αυτό καλούνται, όσοι ενδιαφέρονται να υπερβούν τη μιζέρια της καθημερινής μας αντίληψης για τον κόσμο και τον δημιουργό του, να κατανοήσουν τα μεγέθη του ίδιου του δημιουργού, αφού, σύμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού, ο στόχος είναι η μίμηση του ίδιου του δημιουργού, της δικής του λογικής, και των δικών του μέτρων.

Τότε, και μόνον τότε, η διδασκαλία του Χριστού μπορεί να φέρει αποτελέσματα στην καθημερινή μας ζωή. Αποτελέσματα, όχι θεωρητικά, αλλά πρακτικά, που συμβάλλουν στην βελτίωση της καθημερινότητας, αλλά διατηρούν και την προοπτική της αιωνιότητας.

Η φράση που χρησιμοποίησε ο ίδιος ο Χριστός, “γίνεστε τέλειοι καθώς ο πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος” δεν είναι φράση μεταφυσική, αλλά φράση που εφαρμόζεται στην καθημερινή μας ζωή. Σε διαφορετική περίπτωση, η διδασκαλία του Χριστού είναι μια ανεφάρμοστη θεωρία, χωρίς πρακτικό καθημερινό αντίκτυπο στην δική μας προσωπική ζωή και αυτό είναι παντελώς λάθος, γιατί ο Χριστός δεν δίδαξε θεωρητικά, αλλά πρακτικά, πώς να ζούμε στην καθημερινή μας ζωή, διότι είναι και το μόνο θέμα του επίγειου βίου μας.

Αν και είναι προφανής η διαφορά ανάμεσα στις δυο αυτές έννοιες, ωστόσο συχνά στην καθημερινότητα τις θεωρούμε ως ισότιμες, σε κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε. Δεν αντιλαμβανόμαστε, δηλαδή, ότι άλλο πράγμα είναι η πάλη, ο αγώνας, με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες που μπορεί να οφείλονται σε διάφορους παράγοντες και όχι σε απροσδιόριστους εχθρούς, και άλλο πράγμα ο πόλεμος, με συγκεκριμένες απαιτήσεις και για συγκεκριμένο λόγο.

Και το καλύτερο παράδειγμα το έδωσε ο ίδιος ο Χριστός, κατά την διάρκεια του επίγειου βίου του. Όταν χρειάστηκε να δοκιμαστεί δεν πήρε φαρέτρες και βέλη, κανόνια και πιστόλια, αλλά απάντησε στις προκλήσεις του εξωτερικού εχθρού με τρόπο κόσμιο και υπομονετικό.

Ο απόστολος Παύλος, εξηγώντας στον καιρό του το θέμα, μετέφερε την εικόνα από τον κόσμο του πολέμου, στην πάλη της περιόδου της ειρήνης. Δεν έκανε δηλαδή, ανάλυση των πολεμικών τεχνών, αλλά χρησιμοποίησε τα όπλα της εποχής του, δηλαδή της ατομικής προστασίας από τις επιθέσεις, για να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διατηρούμε την προσωπική μας ειρήνη. Και για τον ίδιο τον απόστολο Παύλο το κέντρο είναι η αλήθεια και η εφαρμογή της στην καθημερινότητα. Η αλήθεια των πραγμάτων, αλλά και η αλήθεια της Βίβλου, η οποία και αποτελεί το πολυτιμότερο εφόδιο στην ατομική μας καθημερινότητα.

Οι πόλεμοι μεταξύ των λαών είναι άλλο πράγμα, και η προσωπική μας πάλη για να κατακτήσουμε όσα έχουν ετοιμαστεί για τον καθένα, είναι μια ατομική μας ευθύνη που δεν μεταβιβάζεται και δεν μεταφέρεται σε τρίτους.

Η διάκριση των αξιών μέσα στην καθημερινότητα, βοηθά κάθε άνθρωπο να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τις αβεβαιότητες της ημέρας.

Και όσο βαθύτερα κατανοούμε τις διαστάσεις των αξιών, τόσο και το μέλλον γίνεται πιο ορατό και διαχειρίσιμο. Διότι, η αξία – κατά κανόνα – δεν βρίσκεται στο αγγείο, πήλινο ή πλαστικό, αλλά στο περιεχόμενο που μεταφέρει. Αυτό το κατανοούμε και από το γεγονός ότι τα επιστρεφόμενα αγγεία, συνήθως τα γυάλινα, έχουν πάντα λιγότερη οικονομική απόδοση από το περιεχόμενο που μετέφεραν μέχρι πριν λίγο. Άρα, δεν αγοράζουμε το αγγείο, αλλά αγοράζουμε και πληρώνουμε το περιεχόμενο. Το αγγείο, αν και έχει μεγάλη πρακτική χρήση, είναι, μέσα στην καθημερινότητα, μικρότερης οικονομικής αξίας πράγμα, σε σχέση με το περιεχόμενο που μετέφερε πριν λίγο.

Και μπορεί αυτό να ακούγεται απλοϊκό, ωστόσο, εδώ κρύβεται και η ουσία κατανόησης πολλών παραμέτρων της καθημερινότητας. Διότι, πολλές φορές υποτιμούμε την αξία του περιεχομένου χάριν του αγγείου που μεταφέρει το περιεχόμενο, με αποτέλεσμα να κάνουμε λάθος εκτιμήσεις, και να κάνουμε επιλογές για τις οποίες αργότερα αποδεικνύεται ότι δεν ήταν οι καλύτερες για το προσωπικό μας συμφέρον.

Αυτή ήταν και η προσπάθεια του Χριστού με την διδασκαλία του. Να οδηγήσει τους ακροατές του στην κατανόηση της διαφοράς μεταξύ αγγείου και περιεχομένου, μεταξύ πηγής και αγγείου που μεταφέρει το νερό. Διότι χωρίς νερό υπάρχει μόνον θάνατος, αλλά χωρίς αγγείο η ζωή μπορεί να συνεχιστεί με άλλες πρακτικές λύσεις. Άρα, το ζητούμενο στην αξιολόγηση δεν είναι το πρακτικό της υπόθεσης που μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την περίσταση, αλλά είναι το περιεχόμενο, διότι αυτό αποτελεί την ζωή, το στοιχείο από το οποίο εξαρτάται η ζωή μας.

Στόχος του Χριστού ήταν να υποδείξει την ουσία και όχι τον τύπο, την μεγάλη αξία που πρέπει να έχει την πρωτεύουσα θέση στην κρίση μας, χωρίς να υποτιμάται ο ρόλος των τύπων και των παραδόσεων. Η κατανόηση της παρουσίας και λειτουργίας του δημιουργού και των δημιουργικών του δυνάμεων ήταν το κέντρο της διδασκαλίας του Χριστού. Το πνεύμα της σοφίας και της αποκαλύψεως είναι ο μόνος παράγοντας που μπορεί να ανοίξει τα μάτια μας και από το σκεύος να δούμε το περιεχόμενο. Και, εκτιμώντας την αξία του περιεχομένου, να φτάσουμε στην κατανόηση και την αξιολόγηση που κάνει ο ίδιος ο δημιουργός για την καθημερινή λειτουργία του μέλλοντος.

Το σώμα μας, το πολύτιμο και ανεξιχνίαστο αυτό εργοστάσιο μεταφοράς της ζωής, είναι η καθημερινή μας φροντίδα με όλη τη σημασία της λέξης. Εκείνο που δεν εμπίπτει στις δικές μας κεραίες αξιολόγησης, είναι το περιεχόμενο που μεταφέρει, δηλαδή αυτή καθαυτή η ζωή. Και εκεί θα πρέπει να διαθέσουμε χρόνο και δυνάμεις για να κατανοήσουμε το περιεχόμενο. Η άκρη του μέλλοντος είναι ήδη εδώ, και, βαδίζοντας με επίγνωση, έχουμε δρόμο ασφαλέστερο.