Η ελπίδα

Ακούτε την ελπίδα, την Ορθόδοξη φωνή στη σύγχρονη ζωή.*

Βρίσκεστε εδώ:Αρχική / Αρχεία για:2021

Αρχεία για:2021

Η λειτουργία (2)

By

Η εκπομπή είναι η 2η από 15 συνολικά στη σειρά Η λειτουργία

Η έννοια της λειτουργίας μας αφορά όλους, γιατί η ζωή μας ολόκληρη είναι μια λειτουργία, από τις σωματικές μας λειτουργίες έως τις κοινωνικές μας συμμετοχές, οι οποίες έχουν ως συνέπεια την γενικότερη λειτουργία της ζωής. Από αυτό προκύπτει ότι εκτός από τις σωματικές και γενικά τις λειτουργίες του ατομικού μας οργανισμού (ψυχικού και σωματικού), υπάρχουν και γενικές λειτουργίες, στις οποίες μετέχουμε κατά το κλάσμα που αναλογεί στην δική μας περίπτωση.

Αυτό σημαίνει ότι συμμετέχουμε – εκόντες άκοντες – και στις γενικότερες κοινωνικές λειτουργίες και αυτό γίνεται αντιληπτό από το γεγονός ότι εγώ οδηγώ το δικό μου όχημα στο δρόμο, αλλά όλοι μαζί οι οδηγοί και τα οχήματα συνιστούν μια νέα παράμετρο ζωής, η οποία δεν υπακούει μόνον στην δική μου λογική, αλλά και στην λογική των άλλων. Δηλαδή, γίνεται αντιληπτό ότι εν τέλει όλοι συμμετέχουμε στην κοινή καθημερινότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ασήμαντα πράγματα. Διότι, η καθημερινότητα μπορεί να έχει τυπικές λειτουργίες, ωστόσο, καμμιά δεν είναι αμελητέα αλλά όλες συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του κόσμου εν συνόλω.

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί τον πρωτεύοντα ρόλο να τον παίζει η δική μου εσωτερική λειτουργία, ωστόσο, αυτό πρέπει να συνάδει και να συν-λειτουργεί με το σύνολο των λειτουργιών του κόσμου. Δηλαδή, η οπτική με την οποία κρίνουμε τα πράγματα δεν είναι μόνον η δική μας οπτική, αλλά και η οπτική των άλλων, διότι στο τέλος όλοι λειτουργούμε προς την ίδια γενική κατεύθυνση.

Αυτοί ήταν και οι δυο άξονες της διδασκαλίας του Χριστού. Από την μια η κατανόηση της εσωτερικής μας λειτουργίας – με όποια στοιχεία αυτή μπορεί να περιλαμβάνει, και από την άλλη η κατανόηση της λειτουργίας των άλλων στοιχείων, εκτός δηλαδή του εαυτού μου, τα οποία ωστόσο συνεργούν και συλλειτουργούν με τον δικό μου οργανισμό προς τον ίδιο σκοπό.

Άρα, το μάθημα που ήθελε ο Χριστός να μας δώσει δεν ήταν η εσωστρέφεια ως αποκλειστικό στοιχείο της προόδου μας, αλλά ήθελε να στρέψει την προσοχή μας και στις λειτουργίες των άλλων, γιατί η μη συνάφεια θα έθετε – και θέτει – σε κίνδυνο και την δική μας πορεία.

Η λειτουργία

By

Η εκπομπή είναι η 1η από 15 συνολικά στη σειρά Η λειτουργία

Εκτός από την Θεία Λειτουργία που όλοι γνωρίζουμε, υπάρχει και ο όρος “λειτουργία”, ο οποίος αναφέρεται σε ο,τιδήποτε κινείται ή μεταβάλλεται κατά τα υπαρκτά μέλη του.

Έτσι, για παράδειγμα, ξέρουμε ότι λειτουργεί ο κινητήρας του αυτοκινήτου μας, το ψυγείο μας, και μυριάδες άλλες συσκευές που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή. Αλλά και το σώμα μας λειτουργεί κατά ένα αντίστοιχο τρόπο, με την κίνηση και την δράση κάθε μέλους, και το αποτέλεσμα είναι αυτό που όλοι γνωρίζουμε: η ζωή.

Με λίγα λόγια, χωρίς την λειτουργία των μελών του σώματος, όπως και κάθε μηχανής, δεν μπορεί να υπάρξει ζωή, τουλάχιστον όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινότητα. Και βέβαια όλοι κατανοούμε ότι υπάρχει ένας κεντρικός εγκέφαλος που ρυθμίζει κάθε λειτουργία ή μάλλον ρυθμίζει την λειτουργία κάθε μέλους ή οργάνου που περιλαμβάνεται στο σύνολο του ζώντος οργανισμού ή κάθε συσκευής.

Επομένως, είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε την λειτουργία όλων των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, και ο τρόπος που η λειτουργία αυτή συνδέεται με την προσωπική μας ζωή. Διότι δεν λειτουργούν μόνον τα μέλη, αλλά λειτουργεί και το σύνολο των δραστηριοτήτων μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την σημασία των αποφάσεων που λαμβάνουμε καθημερινά.

Με δική μας δηλαδή απόφαση ξεκινά ένα ταξίδι, με δική μας απόφαση σταματά η πορεία, με δική μας απόφαση αλλάζουμε κατεύθυνση, προκειμένου να κατακτήσουμε τον σκοπό για τον οποίο ξεκινήσαμε και θέσαμε σε λειτουργία όλα μας τα μέλη και την δύναμη της επιθυμίας μας.

Αυτά όλα τελειώνουν με το πέρας του επίγειου βίου μας και κατόπιν υπάρχει μόνον το άγνωστο και το μη ορατό μέλλον. Και εδώ ακριβώς ήλθε η διδασκαλία του Χριστού να αλλάξει τα δεδομένα.

Διότι, δεν περιορίστηκε ο Χριστός στην βελτίωση της λειτουργίας της καθημερινότητας, αλλά υπέδειξε και βάδισε ο ίδιος ένα δρόμο, τον δρόμο της αναστάσεως. Μια εμπειρία που κανείς δεν μπορεί να κατακτήσει κατά τον επίγειο βίο του, αλλά μπορεί να γεύεται την δύναμη και την ενέργεια της αναστάσεως στην καθημερινότητα, ως πρόγευση της μετά τον βίο εμπειρίας.

Πού είσαι και πού πας; (8)

By

Η εκπομπή είναι η 7η από 7 συνολικά στη σειρά Που είσαι και που πας;

Η αποδοχή, η επίγνωση, και η λειτουργία της πραγματικότητας στην καθημερινή μας ζωή είναι προϋποθέσεις για κάθε λογική κίνηση και μετακίνησή μας, από το σημείο που βρισκόμαστε στην επόμενη θέση μας. Και η ωριμότητα που απαιτείται για την επίδραση του νέου κάθε φορά περιβάλλοντος στην συνείδησή μας είναι στοιχείο δομικής ασφάλειας, η οποία καθορίζει την εσωτερική μας ισορροπία σε κάθε μετέωρο βήμα που γίνεται με την πίστη στην ύπαρξη και λειτουργία του μη αισθητού ακόμη κόσμου.

Άρα, όλοι καταλαβαίνουμε την αξία και την σημασία του εφοδίου της πίστης που υπάρχει και λειτουργεί – ούτως ή άλλως – μέσα μας και δίνει νέους ορίζοντες κάθε στιγμή στην ύπαρξή μας.

Και όποιος αρνείται αυτή την λειτουργία και αυτόν τον ρόλο στην καθημερινή μας συμπεριφορά, εθελοτυφλεί και αγνοεί – ή θέλει να αγνοεί – την φυσική μας πραγματικότητα. Διότι η παράβλεψη ή υποτίμηση του ρόλου της πίστης ως εφοδίου στην καθημερινή μας ζωή, δεν φέρει μόνον έλλειψη μέσων προσδιορισμού και κατανόησης της αλήθειας, αλλά στερεί από το μέλλον την απόλαυση νέων οριζόντων και νέων συνθηκών ζωής.

Η πίστη, δηλαδή, δεν αφορά μόνον την θρησκευτική μας αναζήτηση, αλλά αφορά και συμβάλλει σε κάθε νέο ζήτημα που προκύπτει στην ζωή μας. Και η ελευθερία είναι η πρώτη προϋπόθεση για την κατανόηση και την εφαρμογή αυτής της αλήθειας στην καθημερινή μας πρακτική ζωή.

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χριστός έδωσε μεγάλη αξία στην πίστη, όχι μόνο ως στοιχείο αναγνώρισης του ρόλου του δημιουργού, αλλά και ορθής κατανόησης της αλήθειας, και όχι μέσα από τις στρεβλώσεις που έχουμε γιατί η προσωπική και κοινωνική μας παράδοση συσκοτίζει τον ορίζοντα και τις πεποιθήσεις μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα των καθημερινών μας αποφάσεων.

Στόχος της διδασκαλίας του Χριστού δεν ήταν να φέρει μια νέα παράδοση και να αντικαταστήσει την παλαιά, αλλά να διδάξει τον κόσμο πώς να αξιοποιεί τα εφόδια, συνεπώς και την πίστη, που έχει θέσει στον εσωτερικό μας κόσμο ο δημιουργός μας.

Πού είσαι και πού πας; (7)

By

Η εκπομπή είναι η 6η από 7 συνολικά στη σειρά Που είσαι και που πας;

Η αναλογία μεταξύ της θέσης που βρίσκεται κάποιος και του στόχου για τον οποίο κινείται είναι συνάρτηση των ατομικών και προσωπικών του δεδομένων. Τίποτα δεν είναι απόλυτο – εκτός από τον θάνατο, και τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί εκτός από την γνώση των γνωστών ήδη παραδειγμάτων.

Αυτό σημαίνει ότι καθένας, εκτός από την γνώση της παράδοσής του, πρέπει να είναι προετοιμασμένος για νέες προκλήσεις, της δικής του περίπτωσης, χωρίς κανείς να μπορεί να πει με βεβαιότητα, ότι εκείνο που λειτούργησε θετικά ή αρνητικά στο παρελθόν, θα επαναληφθεί με την ίδια επιτυχία. Επομένως, κάθε άτομο είναι μια ξεχωριστή περίπτωση θέσης, κίνησης και στόχου, και αυτό υποδεικνύει ως μόνη βιώσιμη παράμετρο την επαφή μας με τον δημιουργό και τα δικά του σχέδια για το άτομό μας.

Με λίγα λόγια, καθένας καλείται προσωπικά να ανακαλύψει και να αποδεχθεί την αλήθεια των πραγμάτων, τόσο για την καθημερινότητα όσο και για την προοπτική της αιωνιότητας, και να διατηρεί ανοικτή επαφή με το πνεύμα του δημιουργού, ώστε να είναι ευαίσθητος στην αντιμετώπιση των καθημερινών νέων προκλήσεων.

Λάθος εκτίμηση των παραμέτρων αυτών, δηλαδή της ορθής κατανόησης της αλήθειας των πραγμάτων και της επαφής με το πνεύμα του δημιουργού, δημιουργεί κενά, τα οποία θα επιφέρουν όχι ευχάριστες εμπειρίες στο μέλλον.

Αυτό ήταν και το κέντρο της διδασκαλίας του Χριστού. Από την μια να επισημάνει την ανάγκη της αναζήτησης της αλήθειας των πραγμάτων, και από την άλλη να φέρει το άτομο στην προσπάθεια απαγκίστρωσης από τα δεσμά της ύλης, προκειμένου να είναι ελεύθερος και να κάνει τις ορθές επιλογές στην καθημερινότητα και όχι μόνον.

Διότι στόχος του Χριστού δεν ήταν η επανάληψη των τυπικών εθίμων της οικογενειακής του παράδοσης, αλλά η υπόδειξη του δρόμου που οδηγεί στην προοπτική της αιωνιότητας, μέσω της επαφής και της γνώσης του δημιουργού.

Ο κλειστός δρόμος που οδηγεί στις πηγές και στο δένδρο της ζωής έχει ανοίξει από τον ίδιο, και το μόνο που απομένει είναι η προσωπική επιλογή μας να διαβούμε το κατώφλι και να ξεκινήσουμε την πορεία προς τον δημιουργό της ύλης και της σοφίας, χωρίς την οποία δεν υπάρχει πρόσβαση στα σχέδια του δημιουργού για το μέλλον.

Πού είσαι και πού πας; (6)

By

Η λαϊκή παροιμία λέει ότι η αρχή είναι το μισό από το παν, δηλαδή η αρχή και η κατεύθυνση που θα πάρω σηματοδοτεί και την εξέλιξη στο σύνολό της. Βέβαια, αυτό είναι σχηματικό, διότι όλοι ξέρουμε ότι ένα ταξίδι έχει και διάρκεια και απρόοπτα, άρα, θα πρέπει να έχουμε αποθέματα για κάθε ενδεχόμενο. Διότι το μέλλον είναι αόρατο και κανείς δεν γνωρίζει με απόλυτη ασφάλεια το τι ακριβώς μπορεί να συμβεί.

Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι δεν φροντίζουμε μόνο για το σήμερα, αλλά προνοούμε και για το αύριο, και για το μέλλον γενικότερα. Από τα πιό σημαντικά μέχρι τα πιό ασήμαντα φροντίζουμε για το αύριο και όχι μόνον. Διότι, ξέρουμε όλοι ότι όλα μπορεί να συμβούν, άρα είναι χρήσιμο να διαθέτουμε αποθέματα, ακόμη και αν αυτά αποβούν αχρείαστα.

Μέσα μας δηλαδή υπάρχει και λειτουργεί ένα όργανο, ένα εφόδιο, που μας επιτρέπει να υπολογίζουμε όλα τα πράγματα για τις ανάγκες μας, και αυτό είναι ένα στοιχείο που τέθηκε μέσα μας από τον δημιουργό, προκειμένου να επιβιώνουμε σε όλες τις συνθήκες της ζωής, ώστε η ζωή να συνεχίζεται απρόσκοπτα από την μια γενεά στην επόμενη.

Και, φυσικά, αυτό ήταν ανέκαθεν γνωστό και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το θέμα, διότι ο άνθρωπος δεν ικανοποιείται μόνον με το ορατό μέλλον, αλλά πασχίζει να ανακαλύψει και το μη ορατό ακόμη μέλλον, δηλαδή όλα όσα πρόκειται να συμβούν στο μέλλον.

Και φυσικά, η εξερεύνηση των μη ορατών πραγμάτων απαιτεί βαθύτερη γνώση της αλήθειας, ώστε η προβολή της στο μη εμπειρικό κενό να είναι περισσότερο ασφαλής. Αυτό δηλώνει ότι από την μια είναι αναγκαίο να αξιοποιούμε την αλήθεια των ορατών δεδομένων, από την άλλη να διαθέτουμε την εμπειρία της διαχείρισης άγνωστων πραγμάτων σε τόπο και χρόνο που δεν υπάρχει ακόμη.

Και φυσικά αυτό σημαίνει ότι η καλλιέργεια του εφοδίου της πίστης που διαθέτουμε, έχει τεθεί ήδη σε ενσυναίσθητη λογική λειτουργία στον παρόντα χρόνο και τόπο, προκειμένου να διαθέτουμε την πείρα και κατά την διαχείριση της αλήθειας και στον μη ορατό κόσμο.

Η καλλιέργεια της προσωπικής μας πίστης είναι η απαραίτητη προετοιμασία για την αντιμετώπιση των επερχομένων αισθητών και μη αισθητών εμπειριών του μέλλοντος, σύμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού.

Η σειρά Ελευθερία ή θάνατος;

Ακούστε όλη την σειρά εδώ

Η σειρά Άρειος Πάγος

Ακούστε όλη την σειρά εδώ