Ο καλός ο λόγος, η καλή κουβέντα όπως λέμε, έχει δύο πηγές. Η μία είναι ο λόγος που ακούμε από άλλους, και η άλλη είναι ο λόγος που καλλιεργείται από μας τους ίδιους μέσα μας. Και στις δύο, ωστόσο, περιπτώσεις η ευθύνη για την υπακοή ανήκει αποκλειστικά σε εκείνον που ακούει ή σκέφτεται τον λόγο, προκειμένου να ανταποκριθεί ανάλογα με το προσωπικό του συμφέρον θετικά ή αρνητικά. Κάθε τι που ακούμε δεν είναι για μας. Και κάθε τι που σκεφτόμαστε ή περνά από το μυαλό μας δεν είναι για το συμφέρον μας.
Και η διδασκαλία του Χριστού δεν είναι τίποτα άλλο από λόγους, μαθήματα προφορικά που τα εκφώνησε ο ίδιος ο Χριστός και τα κατέγραψαν οι μαθητές του, ώστε να φτάσει και σε μας, είκοσι αιώνες αργότερα, ο λόγος του Χριστού. Τα λόγια του Χριστού, η Καινή αλλά και η Παλαιά Διαθήκη – (τα μαθήματα της Καινής στηρίζονται στους λόγους της Παλαιάς) – αποτελούν ένα μείγμα πολύτιμων συμβουλών, προκειμένου κάθε ενδιαφερόμενος να εμβαθύνει σε μια γνωριμία με τον δημιουργό του και, μέσα από αυτή την γνωριμία και την αλληλοκατανόηση, να διευθετήσει τις καθημερινές του πάσης φύσεως υποθέσεις, αφήνοντας ανοιχτούς τους ορίζοντες για ένα καλύτερο αύριο, αλλά και ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον, απώτερο, απώτατο και αιώνιο.
Διότι ο λόγος του Χριστού δεν είναι μόνο τέλειος από την άποψη της ανθρώπινης καθημερινής ανάγκης, αλλά ανοίγει και τις πύλες στην προοπτική της αιωνιότητας. Και αυτό σημαίνει ότι ο “εγκλωβισμός στην ελευθερία του Χριστού” δεν είναι τίποτα άλλο από την δεξαμενή του Σιλωάμ, μέσα από την οποία κάθε ενδιαφερόμενος που δεν αισθάνεται πλήρης αλλά κατανοεί τις ατομικές του αδυναμίες, μπορεί να πορευτεί την πορεία προς την λύτρωση από το παρελθόν της άγνοιας και την αποκατάσταση της γνωριμίας του με τον ίδιο τον δημιουργό, αλλά και την ορθή αντίληψη για την καθημερινή αλήθεια των πραγμάτων, από τα οποία εξαρτάται η διαχείριση της προσωπικής του ζωής.
Διότι, καθένας μπορεί να πειραματιστεί την αλήθεια μέσα από τα λόγια του Χριστού. Και εάν υπάρξει ενδιαφέρον, τότε μπορεί να προχωρήσει στην βαθύτερη κατανόηση και την καλύτερη γνωριμία με τον δημιουργό του, προκειμένου να λαμβάνει πνεύμα αποκαλύψεως και σοφίας, εφόδια εσωτερικά απαραίτητα για την κατανόηση της αλήθειας των πραγμάτων που μας απασχολούν, ενώ αφήνεται και χώρος για τις προοπτικές του μέλλοντος.
Κανένας λόγος του Χριστού δεν είναι αποκλειστικός από την αλήθεια. Αντίθετα, είναι διαλυτικός πεπερασμένων πεποιθήσεων και ανανεωτικός για την εκ του μηδενός έναρξη μιας νέας πορείας με σύντροφο την διδασκαλία του Χριστού, όχι για αποκλεισμούς, αλλά για γεύσεις της αποκάλυψης, όπως την εξήγησε ο ίδιος και την βίωσαν οι πρώτοι μαθητές του. Η απόφαση ανήκει στον κάθε ενδιαφερόμενο και μόνο.