Αρχεία για: Σεπτέμβριος 2023

Γιατί είναι σημαντικό και απόλυτα χρήσιμο να κατανοήσουμε ποιός είναι ο κεντρικός πάροχος της ενέργειας στην ζωή μας; Γιατί είναι σημαντικό και απόλυτα αναγκαίο να ξέρουμε, όχι μόνο τον κεντρικό πάροχο – άσχετα αν εκείνος χρησιμοποιεί και μικρότερους διαχειριστές που για μας φαντάζουν ως πάροχοι – αλλά και τον τρόπο που θα τον γνωρίζουμε και θα συνεργαζόμαστε μαζί του, ώστε να έχουμε πλήρη παροχή για όλες μας τις προσωπικές ανάγκες; Προφανώς γιατί αυτό είναι το ατομικό μας συμφέρον.

Καθένας που θέλει την ζωή και την αγαπά, είναι προφανές ότι, όσο καλύτερα ξέρει τον πάροχο και όσο καλύτερα ξέρει να χρησιμοποιεί την δική του παροχή ενέργειας για το σώμα αλλά και τον εσωτερικό του κόσμο των σκέψεων και των συναισθημάτων, τόσο καλύτερη καθημερινότητα θα έχει αποφεύγοντας λάθη, αλλά θα διατηρεί και ανοιχτό δίαυλο για την διαχρονική αξία των έργων του και την δική του προοπτική προς την αιωνιότητα.

Κανείς μας δεν θέλει το έργο του να έχει αξία μόνο για μια ημέρα, αλλά όλοι θέλουμε την δόξα των επόμενων γενεών, οι οποίες και θα αναγνωρίσουν την δική μας προσωπική αξία από τα έργα μας που θα διατηρούνται και θα αποδίδουν καλούς καρπούς διαχρονικά.

Για τον λόγο αυτό και στην διδασκαλία του Χριστού υπάρχουν όλες οι οδηγίες για μια πετυχημένη καθημερινότητα, τώρα, σήμερα, μέσα στον κόσμο αυτό, αλλά και προοπτικές – εάν κάποιος διατηρήσει την αρχή των πεποιθήσεων στο έργο του Χριστού – διαχρονικής μετάβασης των δικών του αξιών. Η απαραίτητη πορεία στην ζωή, για όσους θέλουν να περπατήσουν προς την προοπτική της αιωνιότητας, είναι η ανακάλυψη του κεντρικού παρόχου που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον δημιουργό, και η αξιοποίηση αυτής της παροχής για τα καθημερινά του έργα, καλλιεργώντας παράλληλα τον έσω του άνθρωπο, ώστε να κατανοεί καλύτερα τόσο τον δημιουργό, όσο και την δημιουργία μέσα στην οποία θα περάσει τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του.

Ο Χριστός δεν παρέλειψε τίποτα που θα είναι χρήσιμο για τον καθένα που θα ενδιαφερθεί να μάθει και να εξασκήσει την δική του διδασκαλία, προσδοκώντας καλύτερη καθημερινότητα, αλλά και προοπτικές του μέλλοντος, εγγύς, απώτερου ή και αιώνιου. Όλα βρίσκονται μέσα στις δικές μας δυνατότητες επιλογών, και καθένας έχει την ευθύνη των δικών του επιλογών και ενεργειών, απολαμβάνοντας και τις συνέπειες, θετικές ή αρνητικές, στην δική του καθημερινότητα.

Κοιτάζοντας την προσωπική μας πρακτική ζωή στην καθημερινότητα, όλοι καταλαβαίνουμε τον ρόλο της ενέργειας που λειτουργεί μέσα μας για να έχουμε δύναμη να κάνουμε τις διάφορες δραστηριότητές μας, είτε με το σώμα, είτε με το νου. Και αυτή η προσωπική αλήθεια είναι κρίσιμο σημείο για τον τρόπο που κατανοούμε τον γύρω κόσμο, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας.

Διότι, η αδυναμία στο σώμα αντιμετωπίζεται με αύξηση των υλικών με τα οποία ενισχύεται ή απαλλάσσεται από ανεπιθύμητες παρεμβάσεις. Ωστόσο, αυτό δεν είναι η μοναδική πλευρά της προσωπικής μας καθημερινότητας. Διότι, εκτός από την ορατή δράση και τις πράξεις, υπάρχει και ο κόσμος των σκέψεων και των συναισθημάτων, από τα οποία εξαρτάται η πορεία των επιλογών και των αποφάσεων, πριν φτάσουμε σε μια πράξη, και αυτό ισχύει για τα πάντα. Από τις επιλογές μας για σύντροφο και σπίτι, μέχρι το κατάστημα της γειτονιάς για τις καθημερινές μας ανάγκες.

Και αυτό αποδεικνύει την σοβαρότητα του θέματος, δηλαδή το να κατανοούμε ορθά τον τρόπο με τον οποίο αποφασίζουμε για κάτι, ώστε να προλαμβάνουμε δυσάρεστες ή να καλλιεργούμε θετικές προοπτικές για το προσωπικό μας μέλλον. Κανείς άνθρωπος δεν έχει δραστήρια καθημερινότητα χωρίς να έχει σκεφτεί τις συνέπειες που θα έχει κάθε απόφασή του.

Και η διδασκαλία του Χριστού απέβλεπε – και αποβλέπει σήμερα αλλά θα προβλέπει και για το μέλλον – την βελτίωση αυτής της παραμέτρου: δηλαδή, την ορθή λειτουργία του εσωτερικού μας κόσμου, η οποία δεν μπορεί να είναι πάντοτε σύμφωνη ή αντίθετη με ο,οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας. Απαιτείται, λέει ο Χριστός, προσωπική παρέμβαση των δικών μας σκέψεων, ώστε να μην φτάνουμε σε λάθος επιλογές – πρώτα σκέψεων και στην συνέχεια και πράξεων.

Διότι, εάν προλάβουμε να αντιληφθούμε την ζημία ή το κέρδος από μια επιλογή ή απόφασή μας, τότε έχουμε κερδίσει μια πιθανότητα, όχι μόνο αποφυγής λάθους, αλλά και κατάκτησης μιας επιτυχίας. Και αυτό συμβαίνει μέσα μας, στις σκέψεις και τα συναισθήματά μας που προδικάζουν την πρακτική μας καθημερινότητα.

Η στροφή και το ατομικό μας ενδιαφέρον για τις σκέψεις και την τροφοδοσία του εσωτερικού μας κόσμου, είναι η βάση για καλύτερες προοπτικές ζωής. Η αδιαφορία και η πλήρης και άνευ όρων σύμπλευση με την γύρω καθημερινότητα, έχει πολλές πιθανότητες να μας οδηγήσει σε προσωπικά αδιέξοδα, διότι θα λείπει ο προσωπικός μας έλεγχος και η ατομική μας εμπειρία για κρίση και επιλογές που θα συμφωνούν με τις ατομικές μας ανάγκες για ενίσχυση της ατομικής μας δύναμης μέσω της κατανόησης της ενέργειας που επεξεργάζεται ο εσωτερικός μας κόσμος.

Οι διαγνωσμένες αδυναμίες μας οφείλονται στην έλλειψη υλικών, ή στην αδυναμία επεξεργασίας των υλικών που υπάρχουν αλλά εμείς δεν είμαστε σε θέση να πάρουμε την ενέργεια που κρύβεται μέσα στα υλικά αυτά.

Σε κάθε περίπτωση, ή δηλαδή δεν διαθέτουμε τα απαιτούμενα υλικά ή δεν είμαστε σε θέση να τα επεξεργαστούμε, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στο άτομό μας. Διότι, με την διάχυτη γνώση που υπάρχει σήμερα μέσω των διαθέσιμων επαφών, καθένας μπορεί να μάθει ό,τι θέλει κάθε στιγμή της ζωής του, άρα δεν φταίνε οι άλλοι αλλά η ευθύνη ανήκει στο άτομο που δεν έπραξε τα δέοντα ώστε να πάρει αυτό που χρειάζεται για να υπερβεί τις αδυναμίες του.

Και ο Χριστός ξεκαθάρισε: μην ψάχνετε έξω, αλλά στρέψτε την προσοχή στον εσωτερικό σας κόσμο, μέσα σας, διότι εκεί βιώνονται οι δυνάμεις και οι αδυναμίες σας. Ανακαλύψτε τον εσωτερικό σας κόσμο και προσαρμόστε την πρακτική σας καθημερινότητα στις δικές μου οδηγίες που θα τις βρείτε μέσα στα γραπτά των μαθητών μου, όπως εγώ ο ίδιος τους τα εξήγησα, και πάρτε μαθήματα ζωής, πρακτικής, καθημερινής, αλλά και με προοπτικές του μέλλοντος, εγγύς, απώτερου και διαχρονικού. Διότι, δεν είναι μόνο οι σημερινές σας ανάγκες, αλλά πρέπει να εξοπλιστείτε και με τις βάσεις για τις ανάγκες που θα παρουσιαστούν στο μέλλον σας, και εάν δεν βάλετε σήμερα θεμέλια, τότε που  θα έρθουν οι ανάγκες δεν θα προλαβαίνετε και θα χάσετε την ευκαιρία της ζωής σας όπως οι μωρές παρθένες.

Εμείς όλοι ψάχνουμε μέσα στα κοινωνικά φαινόμενα να βρούμε τις απαντήσεις στα ατομικά μας προβλήματα, και αυτό είναι μια αδήριτη πραγματικότητα, ότι δηλαδή πολλές φορές η δική μας αδυναμία – οικονομική, κοινωνική, επαγγελματική, οικογενειακή – οφείλεται στην επίδραση που ασκεί η κοινωνία πάνω στην ατομική μας ζωή. Όμως, αυτή η αλήθεια δεν λύνει και το ατομικό μου πρόβλημα με τις δικές μου αδυναμίες. Διότι, καθένας είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και οφείλει να αναλάβει τις ατομικές του ευθύνες για τα ατομικά του ζητήματα.

Καμιά κοινωνία ανθρώπων δεν έχει επιλύσει τα προβλήματα των ατόμων της, εάν καθένα άτομο δεν ενδιαφερθεί να αναλάβει το δικό του μέρος ευθύνης. Η πρόνοια, δηλαδή η προ-νόηση του ατόμου για την προσωπική του ζωή, δεν είναι δυνατόν να μεταφερθεί σε άλλους, διότι κανένας δεν γνωρίζει σε βάθος το ατομικό μας πρόβλημα. Για τον λόγο αυτό και η προσωπική μας ευθύνη δεν μεταβιβάζεται στην κοινωνία όταν εγώ δεν μπορώ να επιλύσω τα δικά μου προβλήματα στην σύγχρονη κάθε φορά κοινωνία. Ο κύριος πάροχος της ενέργειας που χρειάζομαι έχει κάνει τέλεια την δουλειά του. Τώρα, σήμερα, είναι η δική μου ευθύνη να συνειδητοποιήσω τα αδιέξοδα και τις αδυναμίες μου και να τα θεραπεύσω, αξιοποιώντας κάθε προσφερόμενο έντιμο μέσον που υπάρχει δίπλα ή μέσα μου.

Η παροχή ενέργειας στον εσωτερικό μας κόσμο είναι μια ανάγκη που όλοι καλύπτουμε κάθε στιγμή, διότι εάν πάψει αυτή η τροφοδοσία των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, αυτό θα σημαίνει και τον πραγματικό μας θάνατο από τον κόσμο των ζωντανών ανθρώπων. Διότι κανένας δεν ζει και δεν συμμετέχει στα δρώμενα της ζωής, χωρίς σκέψεις και συναισθήματα, μέσα από τα οποία καθένας δίνει και παίρνει αυτό που έχει ανάγκη για την επιβίωσή του.

Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: ποιός είναι ο πάροχος της ατομικής μας ανάγκης για τροφοδοσία; Διότι, μπορεί να μην το ομολογούμε – δεν χρειάζεται άλλωστε – αλλά όλοι καταλαβαίνουμε την πηγή της έμπνευσης του διπλανού μας από τον τρόπο που σκέφτεται και εκφράζεται μέσα στην πρακτική του καθημερινότητα. Εάν οι σκέψεις και τα συναισθήματά του είναι υγιεί και θετικά, τότε εκτιμούμε ότι πρόκειται για καλή πηγή που τροφοδοτεί το άτομο με αλήθεια και αγάπη. Εάν είναι αρρωστημένα ή αρνητικά, τότε εκτιμούμε ότι το άτομο αυτό στερείται αγαθού παρόχου και η παροχή της δικής του ενέργειας δεν παράγει θετικό αλλά αρνητικό ή οπωσδήποτε μη αγαθό και ωφέλιμο αποτέλεσμα.

Και αυτό δεν είναι καινούργια ανακάλυψη, διότι πάντοτε μέσα στην ιστορία, δίπλα στον κεντρικό πάροχο υπήρχαν και οι “καταφερτζήδες”, που με πλάγιους και πλαστούς τρόπους ξεγελούσαν τους αθώους, προκειμένου να “πουλήσουν” το δικό τους νοθευμένο υλικό ενέργειας, το οποίο μπορεί να φαίνεται προς το παρόν ότι είναι καλό και επαρκές, αλλά όταν δοκιμαστεί στην πρακτική καθημερινή ζωή, εκεί αποδεικνύεται μη καθαρό και τα αποτελέσματά του είναι μικρής ή ακόμη και αρνητικής αξίας.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν δίδαξε μόνο την αποφυγή των πλαστών αληθειών της υποκρισίας, αλλά υπέδειξε και τον τρόπο μέσα από τον οποίο καθένας που ενδιαφέρεται για την διαχρονική του ύπαρξη και λειτουργία, να είναι σε θέση να ελέγχει τα πράγματα και τις πηγές από τις οποίες τροφοδοτεί τον εσωτερικό του κόσμο, δηλαδή τον τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί στην πρακτική του καθημερινότητα.

Διότι, όλοι οι άνθρωποι πριν πράξουμε κάτι, συνήθως το έχουμε νωρίτερα επεξεργαστεί μέσα στο μυαλό μας και στα συναισθήματά μας, άρα δεν κάνουμε κάτι χωρίς ευθύνη, αλλά εμείς έχουμε την πλήρη ευθύνη, διότι δεν μεριμνήσαμε νωρίτερα να καθαρίσουμε την συνείδησή μας από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, ώστε και οι επιλογές και οι αποφάσεις μας να κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση και να έχουν θετικό και όχι αρνητικό στόχο και αποτέλεσμα.

Η αναγκαία για το σώμα μας ενέργεια προέρχεται από τις τροφές και τον αέρα που αναπνέουμε, και αυτό δεν είναι φιλοσοφία αλλά είναι η πρακτική καθημερινότητα κάθε ζωντανού οργανισμού πάνω στη γη. Η απουσία αυτών των στοιχείων, αναπνοής και τροφών, σημαίνει και τέλος της επίγειας ζωής χωρίς καμία εξαίρεση.

Το ίδιο συμβαίνει και στον εσωτερικό μας κόσμο, των σκέψεων και των συναισθημάτων, χωρίς την λειτουργία των οποίων το σώμα μας, καίτοι μπορεί να φαίνεται ότι είναι εν ζωή, παρόλα αυτά δεν κρίνεται ως επαρκής η ζωή αυτή, αλλά υποστηρίζεται μηχανικά ή δεν είναι ολοκληρωμένος ο τύπος αυτής της μορφής της ζωής. Διότι, καθένας οργανισμός, ιδιαίτερα του ανθρώπου, χωρίς σκέψεις και συναισθήματα, ενώ φαίνεται ως ζωντανός, στην πράξη δεν συμμετέχει στην εμφανή κοινωνική μας ζωή.

Και αυτό δηλώνει ότι παράλληλα με την σωματική μας ανάγκη για τροφοδοσία υλικών από τα οποία θα παραχθεί η ενέργεια και η αναγκαία δύναμη, υφίσταται εξίσου αναγκαία και η τροφοδοσία του εσωτερικού μας κόσμου, ώστε η μορφή της ζωής που διαθέτει καθένας μας να είναι πλήρης και αντιληπτή από τους γύρω.

Αυτός ήταν και ο στόχος της διδασκαλίας του Χριστού. Όχι μόνο να υποδείξει τρόπους αποφυγής λαθών στην καθημερινότηα από τα οποία θα επέλθει ζημία στο άτομο και στην κοινωνία, αλλά και να φέρει το άτομο που ενδιαφέρεται σε επαφή με την δημιουργό του, δηλαδή να αναστήσει την συνείδηση του ατόμου, ώστε να μπορεί να σταθεί αυτό το άτομο εν πνεύματι και αληθεία μπροστά στον δημιουργό του, και να ρυθμίζει την καθημερινότητά του όχι μόνο με γνώμονα τις πρακτικές του ανάγκες σε τροφή και προστασία, αλλά και να ανοίγει καθημερινά ένα νέο κεφάλαιο, ξεκινώντας καθημερινά από τον έλεγχο και τυχόν αποκατάσταση της επαφής με τον δημιουργό του, και προχωρώντας στην αξιοποίηση αυτής της σχέσης, από  την οποία το άτομο θα λαμβάνει ό,τι έχει ανάγκη και για τον εσωτερικό του κόσμο, δηλαδή τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, ώστε η ατομική του πρακτική καθημερινότητα να εμφανίζει εκείνα τα στοιχεία που όλοι αναγνωρίζουμε ότι τροφοδοτούν την επάρκειά μας και κινούνται προς την βελτίωση και την τελειότητα, καθώς δοκιμάζονται και αποδεικνύονται ως αληθή και παραγωγικά προς όλους, όχι μόνο στιγμιαία, αλλά και διαχρονικά.