Οι λειτουργίες του εσωτερικού μας κόσμου, όπως και οι λειτουργίες του φυσικού μας σώματος είναι άπειρες και απροσδιόριστες. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αποκωδικοποιήσει όλες τις λειτουργίες του σώματος – ξέρουμε ελάχιστα πράγματα αν και διαθέτουμε όλα τα σύγχρονα μέσα – διότι αυτές μεταβάλλονται από άτομο σε άτομο και από στιγμή σε στιγμή, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η κατάληξη σε ένα μόνο συμπέρασμα, αλλά να εξαρτάται κάθε στιγμή από το άτομο και την συγκεκριμένη περίσταση, χωρίς ακόμη και αυτό να είναι ασφαλές.
Επομένως, αφού για το φυσικό και ορατό σώμα δεν είμαστε ακόμη σε θέση να προσδιορίσουμε ακριβώς τις λειτουργίες του, πολύ περισσότερο ο μη ορατός εσωτερικός μας κόσμος να βρίσκεται πολύ μακριά από την κατανόηση των λειτουργιών του. Και αυτό είναι κρίσιμο σημείο, δηλαδή η κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των εσωτερικών μας μη ορατών δεδομένων, διότι εν τέλει από αυτή την κατανόηση κρίνεται η γενική αλλά και η ειδική κάθε στιγμή συμπεριφορά μας.
Κανείς δεν ξέρει τί σκέφτεται ο διπλανός του, ακόμη και αν τον βλέπει και τον ακούει. Διότι, εμείς βλέπουμε το φαινόμενο, αλλά δεν βλέπουμε τις εσωτερικές του λειτουργίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, με αποτέλεσμα να έχουμε μια “φωτογραφική” γνώμη για την στιγμή αυτή και τίποτα περισσότερο. Διότι, μπορεί ο διπλανός μας να είναι ειλικρινής, όπως και εμείς, αλλά δεν ξέρουμε τί θα ακολουθήσει και για ποιον λόγο. Επομένως η άγνοια θέτει τον όρο της ταπείνωσης και της αναμονής, διότι δεν ξέρουμε σε βάθος το τί και το γιατί, με αποτέλεσμα να κάνουμε λάθος υπολογισμούς και να καταλήγουμε σε λάθος συμπεράσματα.
Ο Χριστός, πάνω στο θέμα αυτό συνέστησε υπομονή και διάκριση. Δηλαδή, να μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα, διότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα, ούτε για τον εαυτό του, πολύ περισσότερο για τον τρίτο. Όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι διαθέτουμε τα ίδια αισθητήρια, αλλά δεν διαθέτουμε τα ίδια όργανα και τις ίδιες ευαισθησίες, ώστε να έχουμε κοινή γνώμη που θα συμφωνεί με την αλήθεια.
Και μπορεί για τα απλά θέματα της καθημερινότητας να έχουμε προσωπική γνώμη και αυτή να είναι αληθής και ορθή, αλλά όταν περνάμε στα βαθύτερα ερωτήματα, στο τί και στο γιατί, εκεί εξαρτάται από διάφορους – μυριάδες – αόρατους παράγοντες που επιδρούν πάνω στις συγκεκριμένες εικόνες που εμείς έχουμε, άρα κινδυνεύουμε να πέσουμε – και συνήθως αυτό συμβαίνει – σε λάθος ή ατελή συμπεράσματα, από τα οποία μοιραία θα προκύψουν και οι λάθος δικοί μας υπολογισμοί.
Ο εσωτερικός μας κόσμος είναι ανεξερεύνητος και κανείς δεν μπορεί να ξέρει με ασφάλεια όχι μόνο την λειτουργία του, αλλά πολύ περισσότερο, την πορεία της αλήθειας των πραγμάτων με τα οποία ερχόμαστε κάθε στιγμή σε επαφή, και η διαχείριση αυτών των πραγμάτων καθορίζει την ουσία αλλά και τον τύπο της καθημερινής μας επιβίωσης.