Αρχεία για:2023

Η παροχή και η αποδοχή της ενέργειας στο σώμα μας μέσω της αναπνοής και των τροφών είναι μια απόλυτη αλήθεια, και, όποιος την παραβιάζει χάνει τη ζωή του σε λίγα λεπτά ή λίγο αργότερα, λόγω έλλειψης υλικών, από τα οποία θα παραχθεί η ενέργεια, και στη συνέχεια η δύναμη για να κινηθεί ο φυσικός οργανισμός μας.

Κανείς ζωντανός οργανισμός δεν μπορεί να παραβεί αυτή την αλήθεια και την πραγματικότητα χωρίς τετελεσμένα και απώλεια της ζωής του. Για τον λόγο αυτό και αναπνέουμε – εμείς, καθένας χωριστά για τον εαυτό του και όχι οι άλλοι για μας – καταναλώνουμε τροφές – εμείς, καθένας χωριστά για τον εαυτό του και όχι άλλοι για μας – και αυτό αποδεικνύει με απόλυτο τρόπο – είναι άλλωστε εμπειρία όλων των ζώντων πάνω στη γη – από την μια την ανάγκη της αναπνοής και των τροφών, και από την άλλη την ατομική μας συμμετοχικότητα στην διαδικασία της παραγωγής της αναγκαίας για το άτομό μας ενέργειας.

Και είναι γεγονός ότι καθένας αναζητά για τον εαυτό του και για όσους εξαρτώνται από αυτόν, τον καλύτερο αέρα και τις καλύτερες τροφές, προκειμένου να έχει όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα και κατά συνέπεια και μεγαλύτερο μήκος ζωής. Και αυτό, προφανώς, δηλώνει ότι καθένας νοιάζεται για τον εαυτό του πρώτα, και κατόπιν για τους άλλους. Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα αποδεικνύει μέσα στην καθημερινή μας ζωή τον ρόλο της ατομικής μας ευθύνης για όλα τα κρίσιμα ζητήματα από τα οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα αλλά και το μήκος της ζωής μας.

Καλές επιλογές στον αέρα και τις τροφές, δημιουργούν καλύτερες προϋποθέσεις για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο. Κακές επιλογές, δημιουργούν αρνητικές προϋποθέσεις για το σήμερα και το μέλλον.

Και αυτός ήταν ο λόγος που ο Χριστός ξεκαθάρισε την ατομική μας ευθύνη για τις ατομικές μας αλλά και τις κοινωνικές μας αξίες. Η δική του διδασκαλία υποδεικνύει στον ενδιαφερόμενο το καλό από το κακό αλλά και το καλύτερο από το καλό, στοιχεία τα οποία πολλές φορές δεν μας προβληματίζουν, με αποτέλεσμα να έχουμε μεν καλά στοιχεία για σήμερα, αλλά να μένουμε μόνο στις ανάγκες του σήμερα. Διότι, οι μελλοντικές συνθήκες εξαρτώνται κατά ένα κρίσιμο ποσοστό από τις σημερινές μας επιλογές, και αυτό το ξέρουμε από την πρακτική καθημερινή μας ζωή.

Όλοι ξέρουμε ότι ένα καλύτερο αυτοκίνητο – αν μπορώ να το αποκτήσω – θα μου προσφέρει ένα καλύτερο αύριο. Το ίδιο και για ένα καλύτερο σπίτι, ένα καλύτερο σύντροφο, ένα καλύτερο επάγγελμα, πάντοτε βέβαια στα ατομικά μας πλαίσια, χωρίς υπερβολές και αστοχίες. Και η διδασκαλία του Χριστού, όταν την μάθουμε – γιατί φοβούμαι ότι εν πολλοίς την αγνοούμε – και μάθουμε να την εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή, θα φέρει τώρα καλά αποτελέσματα, αλλά αυτή η ποιότητα των επιλογών μας θα επηρεάσει και το απώτερο και πιθανόν και το απώτατο μέλλον μας.

Η μετατροπή των υλικών σε ενέργεια και δύναμη είναι μια λειτουργία καθαρά εσωτερική στον φυσικό κόσμο (κανένα φυτό και κανένα δέντρο δεν ακούγεται όταν αναπτύσσεται, όπως και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί), αλλά και σε πολλές άλλες λειτουργίες στον σύγχρονο κόσμο. Όλα συντελούνται αθόρυβα στο εσωτερικό και εμείς παρακολουθούμε μόνον την εξωτερική μεταβολή, χωρίς να ξέρουμε στην πραγματικότητα όλη την εσωτερική διαδικασία που συντελείται μέσα στον ζωντανό οργανισμό.

Και η καλή λειτουργία του εσωτερικού μας κόσμου, των σκέψεων και των συναισθημάτων, είναι ο καλύτερος εγγυητής μιας ομαλής παραγωγής ενέργειας και δύναμης, απαραίτητα δεδομένα στην καθημερινή μας ζωή. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν επικέντρωσε την διδασκαλία του μόνο στα εξωτερικά φαινόμενα και στις πράξεις των αρχόντων αλλά και των απλών ανθρώπων της εποχής του, τα οποία όλοι τα έβλεπαν αλλά, φυσικά, δεν μπορούσαν και να τα αλλάξουν. Ο Χριστός προχώρησε και στον εσωτερικό μας άνθρωπο με παραδείγματα από τον φυσικό κόσμο, ώστε να υπάρχει μια βάση κατανόησης της λειτουργίας της ζωής μας χωρίς αυτή η βάση να μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα λογικό άνθρωπο.

Μάλιστα εξήγησε ότι η καθαρότητα της σκέψης και των συναισθημάτων, ο κόσμος της καρδιάς όπως έλεγε, είναι η ελεγχόμενη βάση κάθε λογικού ανθρώπου. Διότι πρόκειται για τον ατομικό εσωτερικό μας άνθρωπο, στον οποίο κανείς δεν μπορεί να επέμβει χωρίς την δική μας θέληση και συγκατάθεση. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του άλλου, αν και μπορεί, βεβαίως, να παρακολουθήσει την εξωτερική του συμπεριφορά και να κάνει της δικές του εκτιμήσεις για το τί μπορεί να έχει σκεφτεί ο άλλος άνθρωπος.

Η υποκρισία, τομέας στον οποίο επέμεινε την εποχή εκείνη ο Χριστός, καλλιεργείται μέσα στον άνθρωπο, αλλά εμείς την διακρίνουμε στην τελική της φάση, όταν δηλαδή ο άλλος ή εμείς οι ίδιοι κάνουμε πράξεις με υποκριτικό, δηλαδή μη αληθή τρόπο. Ο δόλος είναι μια άλλη πλευρά του μη αληθούς κόσμου, διότι μηχανεύεται κακά για τον άλλον, χωρίς ο ενδιαφερόμενος να υποπτεύεται αυτή την εσωτερική λειτουργία του αντιπάλου του.

Και, φυσικά, όλα αυτά και μυριάδες άλλα ζητήματα μικρά ή μεγάλα, καλλιεργούνται μέσα μας, στον εσωτερικό ψυχικό μας κόσμο, και, εάν θέλουμε να βελτιώσουμε την ατομική μας δύναμη με την παροχή περισσότερων και καλύτερων υλικών παραγωγής ενέργειας μέσα μας, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτή την καλλιέργεια, προκειμένου σε βάθος χρόνου να επέλθει μια ισορροπία μεταξύ της αλήθειας και των δικών θέσεων και πράξεων.

Το ψεύδος και η απάτη δεν καλλιεργούνται στους κήπους, αλλά καλλιεργούνται μέσα μας και αργότερα οι άλλοι βλέπουν τα αποτελέσματα, θετικά ή αρνητικά. Διότι ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος αυτό και θα θερίσει.

Η αναγκαία ενέργεια για το σώμα και τον ψυχικό μας κόσμο, δηλαδή τις σκέψεις και τα συναισθήματα, προέρχεται από κάποια υλικά, και από κάποιους που τα επεξεργάζονται για την παραγωγή της ενέργειας.

Ωστόσο, αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Διότι, κάποιος άλλος έχει ήδη μεριμνήσει να υπάρχουν αυτά τα υλικά και η σοφία στους ανθρώπους που θα τα διαχειριστούν, προκειμένου να φτάσει η ενέργεια για δύναμη σε κάθε άνθρωπο επί γης. Αυτό σημαίνει ότι η γνώμη μας δεν είναι ολοκληρωμένη, εάν δεν αναζητήσουμε τον δημιουργό των πραγμάτων, δηλαδή των στοιχείων εκείνων, που θα τα διαχειριστούμε εμείς οι άνθρωποι, προκειμένου να παραχθεί η ενέργεια για τον καθένα από μας.

Διότι, μπορεί να χρησιμοποιούμε όλοι, και τα οκτώ δισεκατομμύρια άνθρωποι, την ενέργεια, μπορεί να έχουμε πολλούς τρόπους παραγωγής της ενέργειας, μπορεί να έχουμε πολλούς τρόπους που η ενέργεια ή τα υλικά παραγωγής φτάνουν σε μας, ωστόσο, είναι προφανές ότι όλα αυτά είναι επιμέρους τμήματα ενός κύκλου που έχει και μια αρχή, δηλαδή τον δημιουργό όλων των στοιχείων που συνθέτουν το παζλ της προσωπικής μας καθημερινότητας.

Διότι, τόσο το σώμα όσο και ο εσωτερικός μας κόσμος, των σκέψεων και των συναισθημάτων, δεν προέκυψαν από σκουπίδια – ποτέ κανένα σκουπίδι δεν δημιουργήθηκε μόνο του! – αλλά υπάρχει και δημιουργός που, εκτός από την πρόβλεψη όλων των αναγκαίων για την ανθρώπινη επιβίωση, έδωσε και την σοφία σε άτομα, προκειμένου όλα αυτά τα υλικά που παράγουν την ενέργεια για την ζωή, να μετατρέπονται σε χρήσιμα δεδομένα, από τα οποία κάθε άνθρωπος μπορεί – ή θα μπορούσε – να λαμβάνει το αναγκαίο για τον ίδιο μέρισμα.

Και εδώ μπαίνει ένας προβληματισμός: αφού όλα τα υλικά υπάρχουν πάνω στη γη, γιατί κάποιοι τα στερούνται; Γιατί δεν υπάρχει δικαιοσύνη και αλήθεια στις ανθρώπινες συναλλαγές; Γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν μετά από κάποια ηλικία ή και νωρίτερα; Γιατί; Γιατί; και χιλιάδες “γιατί” εγείρονται καθημερινά, χωρίς ποτέ να δώσει κάποιος μια πειστική απάντηση. Διότι, τα μεγάλα και βαθιά ερωτήματα έχουν και μεγάλες και δύσκολες απαντήσεις, και, συνήθως, βαριόμαστε να τις ακούσουμε και ακόμη περισσότερο, να τις κατανοήσουμε.

Διότι, τα θέλουμε όλα για την ατομική μας μόνο απόλαυση, χωρίς να αναζητούμε τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα. Αρκούμαστε στο φαγητό και την καλοπέραση, αλλά όταν έρχονται τα δύσκολα της καθημερινότητας, οι ασθένειες και ο θάνατος, τότε τρέχουμε να ξεφύγουμε με όποιο μέσο μπορούμε, διότι δεν μεριμνήσαμε τον καλό καιρό να πάρουμε προμήθειες για τους δύσκολους καιρούς της ζωής μας.

Η αναζήτηση, η γνωριμία, η κατανόηση της παρουσίας και λειτουργίας του δημιουργού μέσα στην ατομική μας καθημερινότητα, είναι οι πρώτες προτεραιότητες για όσους αναζητούν απαντήσεις για τα ουσιαστικά ερωτήματα της ζωής και όχι μόνο για το πώς θα περάσουμε καλύτερα σήμερα, αδιαφορώντας για το προσωπικό και κοινωνικό μας μέλλον.

Η παροχή υλικών για την παραγωγή προσωπικής και ατομικής δύναμης είναι, ίσως, η πιό αναγκαία εξερεύνηση που πρέπει να κάνει κάποιος που ενδιαφέρεται για την ποιότητα αλλά και για το μήκος της ζωής του. Διότι, και οι δυο αυτοί παράγοντες, το μήκος και η ποιότητα του βίου, εξαρτώνται απόλυτα από την ύπαρξη και την διαχείριση της ενέργειας για την παραγωγή της απαιτούμενης καθημερινά δύναμης.

Και μπορεί το φυσικό μας σώμα να μας δίνει ερεθίσματα για την αναπνοή και τις τροφές, ωστόσο, ο μη ορατός εσωτερικός μας κόσμος, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, μάς ενοχλούν πιό “διακριτικά”, δηλαδή χωρίς πίεση σε αντίθεση με το σώμα. Για τον λόγο αυτό, η ικανοποίηση των αναγκών σε ενέργεια του εσωτερικού μας πλέον κόσμου, είναι μια ατομική και προσωπική υπόθεση που απαιτεί και προϋποθέτει καλλιέργεια και ευαισθησία, στοιχεία τα οποία συνήθως αποφεύγουμε να θεωρήσουμε αναγκαία και σοβαρά.

Για τον λόγο αυτό και πολλές φορές ο συναισθηματικός μας κόσμος είναι πτωχός, θυμώνουμε για ασήμαντα πράγμα, αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί σε σκέψεις και πράξεις που κάτω από άλλες συνθήκες θα αποφεύγαμε, και, γενικά, είμαστε ευάλωτοι σε κάθε προσβολή που στην πραγματικότητα έρχεται να διαταράξει τον εσωτερικό μας κόσμο, με αποτέλεσμα να χάνουμε την ηρεμία μας, να πέφτουμε σε παγίδες που βρίσκονται μπροστά μας αλλά εμείς δεν τις βλέπουμε και να υφιστάμεθα τις δυσάρεστες συνέπειες που κανείς δεν θέλει να υφίσταται.

Και ο Χριστός στην διδασκαλία του, από την μια καυτηρίασε την υποκρισία και την καλυμμένη απάτη, και από την άλλη υπέδειξε τον τρόπο με τον οποίο κάθε ενδιαφερόμενος θα μπορεί να αποφεύγει αυτές τις παγίδες, κερδίζοντας κόπο και δύναμη, σωματική και ψυχική. Ωστόσο, αν και οι περισσότεροι λεγόμαστε Χριστιανοί, αγνοούμε την διδασκαλία και μένουμε μόνο στην εξωτερική εικόνα των πραγμάτων της πίστης, στερώντας από τον εαυτό μας όλα εκείνα τα στοιχεία που υπόσχεται ο ίδιος, και τα οποία θα περιόριζαν από την μια την σπατάλη χρόνου και δυνάμεων, και από την άλλη θα πλούτιζαν τον εσωτερικό μας κόσμο με δύναμη και σοφία, ώστε να επιλέγουμε το καλό και το ωφέλιμο, παρακάμπτοντας τις κακοτοπιές της προσωπικής μας καθημερινότητας.

Διότι, κανείς δεν έχει απεριόριστες δυνάμεις και δεν διαθέτει ενέργεια στο διηνεκές. Και η σοφία λέει: πρόσεχε πώς διαχειρίζεσαι την δύναμη που διαθέτεις σήμερα, ώστε να μπορείς να έχεις περισσεύματα για ώρα ανάγκης. Μπορεί ο δημιουργός να σε έκανε ισχυρό, αλλά με τα λάθη σου χάνεις αντί να κερδίζεις, ζημιώνεσαι αντί να έχεις περισσεύματα ζωής και δύναμης. 

Οι ανάγκες για παροχή ενέργειας είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση και εξαρτώνται αυτές οι ανάγκες από την χρήση της ενέργειας. Κάποιος που χρησιμοποιεί πολύ, πχ το αυτοκίνητό του, χρειάζεται περισσότερη παροχή ενέργειας σε καύσιμα από κάποιον άλλον που δεν χρησιμοποιεί συχνά το δικό του αυτοκίνητο. Και αυτό, φυσικά, είναι ένα γενικότερο φαινόμενο, δηλαδή καθένας ξοδεύει ενέργεια ανάλογα με τις δαπάνες του στον τομέα αυτό.

Το ίδιο ισχύει για τις τροφές και τον αέρα, τα στοιχεία, δηλαδή, εκείνα που διατηρούν σε λειτουργία ζωής τα όργανα του σώματός μας. Και, προφανώς, ανάλογα τεκμηριώνεται και η ανάγκη από άτομο σε άτομο για την ποσότητα και την ποιότητα της ενέργειας που απαιτείται για τον εσωτερικό του κόσμο, δηλαδή τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τα οποία μπορεί να λειτουργούν μέσα στα όργανα του σώματος, αλλά είναι άγνωστο ακριβώς πού και πώς, και υφίστανται όσο χρόνο το άτομο ζει πάνω στη γη.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ψάχνουμε ανακούφιση από τον πρακτικό κόπο του σώματος και αναζητούμε όλοι χρόνο και μέθοδο αναψυχής, διότι και η αναψυχή είναι απαραίτητη για την ομαλή και πλήρη λειτουργία του φυσικού μας σώματος. Λάθη στην τροφοδοσία του εσωτερικού ψυχικού μας κόσμου επιφέρουν δυσάρεστες συνέπειες στην πρακτική μας καθημερινότητα. Διότι, μπορεί ο ψυχικός μας κόσμος να μην είναι μετρήσιμος με φυσικά μέσα – βάρος, διαστάσεις, κλπ – ωστόσο όλοι ξέρουμε πως ό,τι κάνουμε με χαρά αποδίδει περισσότερο από εκείνο που κάνουμε με εξαναγκασμό και δουλεία.

Διότι, ο εξαναγκασμός και η δουλεία, δηλαδή πράξεις που γίνονται όχι από ελεύθερο άτομο, δεν αποδίδουν κατά κανόνα θετικούς καρπούς, τόσο για το άτομο που το εκτελεί, όσο και για το άτομο ή το νομικό πρόσωπο που διατάσσει την εντολή με εξαναγκασμό και χωρίς την ελεύθερη βούληση του εργαζόμενου.

Αυτός ήταν και  ο λόγος για τον οποίο ο Χριστός επεσήμανε στους ακροατές του τότε – και το επισημαίνει για κάθε γενεά ανθρώπων – ότι για να κάνει κάποιος κάτι υπεύθυνο απαιτείται πρώτα να κατανοήσει τους κανόνες της ελευθερίας και της διατήρησής της, και κατόπιν να πράξει εκείνο που ο ίδιος επιθυμεί και αξιολογεί ως σοβαρό και αξιόλογο. Σε διαφορετική κατάσταση, το άτομο δεν έχει την πλήρη ευθύνη, άρα δεν μπορεί να εισπράξει το όφελος ή να υποστεί την ζημία από τις πράξεις του.

Η ελευθερία της σκέψης και της βούλησης είναι το θεμέλιο για την δημιουργία ασφαλούς βάσης, πάνω στην οποία το άτομο θα οικοδομήσει τον δικό του βίο, με την δική του ευθύνη και όχι τον βίο που κάποιοι άλλοι του επιβάλλουν με εξαναγκασμό – ορατό ή πλάγιο και μη ορατό – άρα και οι προοπτικές της ζωής του στηρίζονται στις δικές του πεποιθήσεις και σκέψεις και όχι των άλλων οι οποίοι οπωσδήποτε δεν μπορεί να συμμετέχουν στις ατομικές ευθύνες τρίτων. Το αυτεξούσιο για κάθε ώριμο άνθρωπο είναι η βάση του οργανωμένου και επιβιώσιμου βίου.