Αρχεία για:2023

Η ψυχή του ανθρώπου, όπως και το σώμα του όταν καταπονείται, έχει ανάγκες σε δύναμη, προκειμένου να υπερνικήσει το εμπόδιο που εμφανίστηκε στην ατομική του ζωή. Διότι τα κοινωνικά εμπόδια επηρεάζουν μεν, αλλά είναι πιό εύκολα αντιμετωπίσιμα. Αντίθετα, τα ατομικά μας εμπόδια – ασθένεια, πόνος, θάνατος, πείνα, κλπ – είναι σκληρά και απαιτούν μεγαλύτερη ποσότητα δύναμης για να μην καταρρεύσουμε μπροστά στην παρούσα ανάγκη.

Άρα, όπως το σώμα μας, έτσι και η ψυχή μας έχει ανάγκη από παροχή ενέργειας, ώστε να είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα που μπορεί να παρουσιαστούν στην ατομική μας ζωή καθημερινά. Αυτός ήταν και ο λόγος που όλοι οι άνθρωποι μέσα στην ιστορία αναζητούσαν τις πηγές εκείνες, που θα του εξασφάλιζαν την άμυνα του οργανισμού τους από τις έξωθεν επιθέσεις. Και, βέβαια, όλοι καταλάβαιναν ότι η γήινη δύναμη ήταν απαραίτητη, αλλά ήταν και ανεπαρκής, διότι δεν έδινε απαντήσεις στα μεγαλύτερα προβλήματα της ζωής και – κυρίως – την απώλεια και τον θάνατο.

Για τον λόγο αυτό και κατέφευγαν στην εκζήτηση του θεού – όπως η εκάστοτε θρησκεία πρόβαλε τα δικά της πρότυπα, προκειμένου οι άνθρωποι να βρίσκουν έστω και προσωρινά μια παρηγοριά στο πρόβλημά τους.

Και ο Χριστός έφερε την επανάσταση.

Δεν πρότεινε μια νέα θρησκευτική κουλτούρα, αλλά μετατόπισε την αναζήτηση της δύναμης στην γνωριμία και αξιοποίηση της προσωπικής σχέσης ενός ατόμου με τον ίδιο τον δημιουργό του. Μάλιστα, καθόρισε και μια ολόκληρη διδασκαλία  προς την κατεύθυνση αυτή, ώστε κανείς να μην μπορεί να δικαιολογηθεί για την προσωπική του έλλειψη σε δύναμη και ενέργεια, στοιχεία απαραίτητα για τις υπερβάσεις της καθημερινότητας, αλλά και την προοπτική της αιωνιότητας.

Οι ανάγκες που έχουμε σε ενέργεια για την παραγωγή δύναμης οδηγούν όλους στην αναζήτηση των υλικών, με τα οποία θα παρέχεται μια σταθερή και μόνιμη, και, εάν ήταν δυνατόν, αιώνια πηγή ενέργειας και δύναμης, ικανής να καλύψει όλες μας τις ανάγκες.

Και αυτό είναι που επικρατεί σήμερα σε όλη την ανθρωπότητα. Πόλεμοι και θάνατος, προκειμένου να περάσει ο έλεγχος και η αξιοποίηση των πηγών ενέργειας από την μια και όχι από την άλλη πλευρά των ενδιαφερομένων. Κανείς δεν κάνει πίσω, όταν πρόκειται για τις ενεργειακές του ανάγκες, ακριβώς, διότι η ενέργεια που απαιτείται για την παραγωγή της δύναμης είναι κορυφαίας και κομβικής σημασίας για την καθημερινή ζωή όλων των ανθρώπων επί γης.

Αυτός είναι και ο συνήθης ουσιαστικός λόγος που επικαλούνται όσοι ξεκινούν ένα πόλεμο, άσχετα από τα τυπικά προσχήματα που παραθέτουν για το κοινό. Οι ανάγκες για δύναμη, δηλαδή για έλεγχο των πηγών ενέργειας, είναι στην πραγματικότητα το ζητούμενο, για τα άτομα αλλά και για τις κοινωνίες των ανθρώπων. Μισούμε ο ένας τον άλλο, γιατί ο άλλος έχει περισσότερη δύναμη – οικονομική, μυϊκή, κοινωνική, κλπ – από μένα. Επιτίθεται το ένα κράτος στο άλλο, για τον ίδιο λόγο: διότι εσείς έχετε κάτι που εγώ θεωρώ ότι το στερείτε από μένα. Και αυτό δεν έχει τέλος.

Διότι, όσα και αν αποκτήσει κάποιος δεν ικανοποιείται, διότι αυτό που του λείπει δεν είναι η ποσότητα των αγαθών, αλλά είναι η αυτάρκεια. Και ο Χριστός ξεκαθάρισε: η ζωή σας δεν εξαρτάται από το πόσα πολλά αγαθά έχετε, διότι τα αγαθά δεν προσφέρουν ζωή. Μη συγχέετε την ζωή με την ποιότητα της ζωής, διότι το μυστικό δεν είναι μόνο στα απαραίτητα αγαθά της καθημερινότητας, αλλά – κυρίως – βρίσκεται μέσα στην αυτάρκεια, η οποία θα σας επιτρέπει και να απολαμβάνετε όσα ήδη διαθέτετε και, αλλά να αναζητάτε το καλύτερο και το τέλειο μέσα από την γνωριμία με τον δημιουργό σας θεό.

Η εικόνα και η εμπειρία που έχουμε σήμερα εμείς για τον κόσμο και την λειτουργία του μέσα στην καθημερινότητα είναι απόλυτα συνυφασμένη με την δύναμη και την ενέργεια. Δύναμη δεν υπάρχει χωρίς πηγή ενέργειας, και ενέργεια δεν υπάρχει χωρίς τροφοδοσία και ατομικό απόθεμα.

Δηλαδή, όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι – και καθένας χωριστά – έχουμε ανάγκη για να διατηρούμαστε στη ζωή, να εξασφαλίζουμε τις πηγές και τα αποθέματα που απαιτούνται για τις καθημερινές μας ανάγκες. Η δύναμη προαπαιτεί ενέργεια και η ενέργεια παράγεται μέσα στο σώμα και τον εσωτερικό μας κόσμο που βρίσκεται εγκατεστημένος και λειτουργεί μέσα στα κύτταρα όλου του οργανισμού μας.

Κανείς ζωντανός άνθρωπος δεν εξαιρείται από αυτό τον κανόνα, και όσο καλύτερα αποδεχόμαστε αυτή την πραγματικότητα, τόσο βιώνουμε την καθημερινή μας ζωή με μεγαλύτερη ασφάλεια.

Όσο ζούμε έχουμε ανάγκη την δύναμη και την ενέργεια που βρίσκεται βιωματικά εγκατεστημένη στο σώμα μας, και καθένας επιλέγει, από την μια τον τρόπο της τροφοδοσίας με υλικά που παράγουν την αναγκαία για εκείνον ενέργεια και δύναμη, και από την άλλη τον τρόπο διαχείρισης αυτής της δύναμης και της ενέργειας που μπορεί να αποκτήσει για την προσωπική του ζωή.

Και η διδασκαλία του Χριστού συνδέει άμεσα αυτή την αλήθεια της δυναμικής και ενεργούς ζωής με την ανάσταση και την αιώνια ζωή. Η σωματική και ψυχική μας δύναμη, όπως παράγεται και λειτουργεί στην πρακτική καθημερινή μας ζωή, αντανακλά και προ-τυπώνει και την προοπτική του μέλλοντος, εγγύς, απώτερου και αιώνιου.

Όλοι κατανοούμε ότι χωρίς ενέργεια, ψυχής  και σώματος είμαστε στην πραγματικότητα νεκροί, διότι, ακόμη και για να αναπνεύσουμε απαιτείται δύναμη και καταναλίσκεται ενέργεια η οποία υπάρχει μέσα στα μέλη και τα όργανα του σώματός μας.

Πολύ περισσότερο, για όλες μας τις δράσεις – κίνηση, σκέψη, ομιλία, κλπ – απαιτείται ενέργεια, και, για να είναι αποτελεσματικές όλες μας οι δράσεις, απαιτείται επάρκεια ή ακόμη και υπερ-επάρκεια ενέργειας, προκειμένου όχι μόνο να γίνει μια δράση, αλλά να έχουμε ενέργεια και για την επιβίωση μέχρι την επόμενη ανάγκη μας.

Αυτός είναι ο καθημερινός αγώνας και η πρακτική αλήθεια για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς πάνω στην γη. Όταν πάψουν αυτές οι δράσεις, τότε ο οργανισμός παύει να καταγράφεται στους ζώντες και θεωρείται ανύπαρκτος. Συνεπώς, η ενέργεια και η δύναμη της ζωής δεν είναι σκοπός, αλλά είναι το υλικό, το ορατό και περιγραπτό τμήμα της ζωής, χωρίς το οποίο κανείς δεν θεωρείται ζωντανός οργανισμός.

Και μπορεί εμείς μέσα στην καθημερινή μας δραστηριότητα να μην προσέχουμε αυτές τις πλευρές της ζωής, ωστόσο, αυτό είναι μια θεμελιακή πραγματικότητα, την οποία όλοι βιώνουμε αλλά δεν την παρατηρούμε και, πολλές φορές, χάνουμε αντί να κερδίζουμε ζωή μέσα από τις απώλειες του ενεργειακού μας δυναμικού.

Και ο Χριστός εξήγησε ότι η παρατήρηση και κατανόηση της ζωής δεν βρίσκεται μόνο μέσα στην θορυβώδη ανθρώπινη δραστηριότητα, αλλά βρίσκεται – κυρίως – στην παρατήρηση των φυτών και των ζώων, μέσω των οποίων εξασφαλίζεται και η ατομική συνέχεια της ζωής μας. Η ζωή μας, εξήγησε, δεν εξαρτάται από τα πόσα αγαθά διαθέτουμε – αυτό αφορά την ποιότητα της ζωής μας μόνο – αλλά είναι απόλυτα εξαρτημένη από τις πηγές και την δική μας προσκόλληση σε αυτές τις πηγές της ζωής.

Για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα η λέξη ενέργεια είναι συνυφασμένη με χιλιάδες πρακτικές πλευρές της καθημερινότητας, τις οποίες κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν τις αναγνωρίζει και δεν είναι υπεύθυνος για τις ατομικές του επιλογές. 

Από τις τροφές και τους φίλους, μέχρι τα βιβλία και τα θέματα του ελεύθερου χρόνου, όλα δηλώνουν, από την μια την ατομική μας ευθύνη, και από την άλλη  τον ρόλο που παίζουν οι επιλογές μας στην βελτίωση ή την στασιμότητα ή ακόμη και στην οπισθοδρόμηση της ατομικής μας ζωής. 

Διότι, καθένας επιλέγει αυτό που ο ίδιος κρίνει ως ωφέλιμο και αποφεύγει ό,τι κρίνει ως επιζήμιο. Κανείς δεν  μπορεί να εκβιάσει την συνείδησή μας, ακόμη και εάν προς στιγμή μας παρασύρει κάποιος τρίτος σε μια επιλογή που στην πραγματικότητα δεν την θέλαμε ή δεν θα την κάναμε κάτω από άλλες συνθήκες. 

Το ολίσθημα δεν είναι μόνο στην πρώτη φορά από άγνοια, αλλά η ανόητη επανάληψη, η οποία είναι πλέον αντιληπτή από την δική μου συνείδηση ότι είναι ανώφελη ή και επιζήμια, αλλά συνεχίζω χωρίς να έρχομαι σε συναίσθηση του ατομικού μου λάθους, άρα δεν έχω την δύναμη ή την ικανότητα να αλλάξω στάση και να επιλέξω κάτι που συμφωνεί με την δική μου πραγματική ανάγκη και όχι με ό,τι κάποιος τρίτος ή η ανώνυμη κοινωνία μου προσφέρει με δυσάρεστες για μένα συνέπειες. 

Και εδώ κρύβεται το μυστικό της ενέργειας. Διότι, εάν έχεις την ψυχική δύναμη να αντιλαμβάνεσαι το λάθος σου αλλά να έχεις και την δύναμη να το αποφύγεις στο μέλλον, τότε η ενέργεια της δικής σου ψυχής, του ατομικού σου εσωτερικού κόσμου των σκέψεων και των συναισθημάτων, είναι επαρκής και σε οδηγεί σε βελτίωση και όχι σε οπισθοδρόμηση. 

Ο Χριστός δεν ήρθε για να μας καταδικάσει για τα λάθη μας, αλλά για να μας υποδείξει το δρόμο που η εσωτερική μας ικανότητα θα βελτιώνεται προς την καλύτερη δυνατή για το άτομό μας θέση στην καθημερινή μας πρακτική ζωή.