Οι υπολογισμοί που κάνουμε όλοι καθημερινά αποδεικνύει ότι, μπορεί να μην έχουμε σπουδάσει μαθηματικά, αλλά διαθέτουμε όλοι αυτή την ικανότητα των υπολογισμών, δηλαδή μετράμε τα πράγματα, κρίνουμε με βάση όσα γνωρίζουμε, παίρνουμε αποφάσεις, επιλέγουμε, και, τελικά αποφασίζουμε να κάνουμε το βήμα και να εκτελέσουμε τις αποφάσεις μας, χωρίς πάντα να κρατάμε υπολογιστή στο χέρι.
Και αυτό αποδεικνύει την έμφυτη ικανότητα που έχουμε να υπολογίζουμε και να κάνουμε πράξεις μετά από σκέψεις και υπολογισμούς με βάση το συμφέρον μας κάθε φορά. Μάλιστα, πολλοί επιτυχημένοι άνθρωποι δεν γνώριζαν καν να κάνουν λογαρισμούς αριθμητικής, αλλά ήξεραν να υπολογίζουν το κόστος και το κέρδος, προκειμένου να προβούν σε ατομικές αποφάσεις και πράξεις. Με λίγα λόγια, όλοι έχουμε έμφυτο το εφόδιο των μαθηματικών υπολογισμών και με αυτό μπορούμε να ξέρουμε το όφελος ή την ζημία από μια απόφαση που καλούμαστε να πάρουμε στην καθημερινή μας πρακτική ζωή.
Και επειδή αυτό είναι αληθές με ασφάλεια, δηλαδή όλοι διαθέτουμε τις υπολογιστικές ικανότητες, ο Χριστός έθεσε το θέμα αυτό ως ουσιαστικό στοιχείο της προσωπικής μας καθημερινότητας. Εφόσον, δηλαδή, ξέρουμε να κάνουμε υπολογισμούς για το καθημερινό μας συμφέρον, μας υπέδειξε ότι αυτό, το ίδιο υπολογιστικό εφόδιο, έχουμε την υποχρέωση να το αξιοποιούμε και στην προοπτική του προσωπικού μας μέλλοντος, αναζητώντας τις δυνάμεις που έχει στην διάθεσή μας ο δημιουργός, προκειμένου από τη μια να υπερβαίνουμε τις καθημερινές μας προκλήσεις, ενώ παράλληλα θα οικοδομούμε και την καλλιέργεια της πίστης, η οποία δίνει τις προοπτικές για το μέλλον.
Διότι, η πίστη δεν είναι θεωρητικό και εκκλησιαστικό δεδομένο μόνο, αλλά είναι και το εργαλείο που έχει βάλλει μέσα μας ο δημιουργός, προκειμένου να επιβιώνουμε στις καθημερινές αντιξοότητες και να στρώνουμε το δρόμο για τις προοπτικές του ατομικού μας μέλλοντος, αποβλέποντες στην ανάσταση κατά το παράδειγμα του Χριστού, δηλαδή να αξιοποιήσουμε την δύναμη που ανέστησε τον Χριστό και, φυσικά, είναι διαθέσιμη για τον καθένα που επιθυμεί να μιμηθεί το δικό του παράδειγμα.
Διότι δεν είναι προσωπολήπτης ο θεός, αλλά θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν από την φθορά, αντικαθιστώντας ή ενισχύοντας τις διαθέσιμες σωματικές και ψυχικές τους δυνάμεις με την δύναμη που ενήργησε και έχουμε το αποτέλεσμα της ανάστασης του Χριστού. Ο άνθρωπος της πίστης δεν πιστεύει μόνο στην ύπαρξη του θεού, αλλά πιστεύει ότι οι δυνάμεις που ανέστησαν τον Χριστό, είναι πρόσφορες και διαθέσιμες για τον καθένα που ενδιαφέρεται να δοκιμάσει την δύναμη της πίστης στην καθημερινή του πρακτική ζωή.