Η αδήριτη ανάγκη για δύναμη στο σώμα κάθε ζωντανού οργανισμού – και πολύ περισσότερο κάθε ανθρώπου – παραπέμπει την αναζήτησή μας στον καλύτερο και πιό εμπιστο πάροχο, που δεν μπορεί να είναι άλλος από τον ίδιο τον δημιουργό.
Διότι, όλοι οι άνθρωποι και οι ενδιάμεσοι προσφέρουν ενέργεια για τις ανάγκες μας. Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στα προσωπικά και τα ατομικά μας ζητήματα, εκεί το θέμα είναι πολύπλοκο, διότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει και να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας εκείνη τη στιγμή. Για τον λόγο αυτό, ενώ οι ενδιάμεσοι πάροχοι προσφέρουν υπηρεσίες με σχετική βέβαια αμοιβή, ο μόνος που δεν ζητά αμοιβή είναι ο ίδιος ο δημιουργός, ο οποίος έχει ετοιμάσει όλα όσα χρειαζόμαστε κάθε μέρα και στιγμή όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί πάνω στη γη.
Με λίγα λόγια, δεν χρειάζεται να υποτιμούμε το έργο των ενδιάμεσων παρόχων, αλλά να αξιοποιούμε την δική τους συμβολή στο να φτάσουμε στον κεντρικό πάροχο, σε εκείνον, δηλαδή, που δεν έχει ανάγκη τις δικές μας αμοιβές. Για μας τους Χριστιανούς Ορθόδοξους οι λειτουργίες των ενδιάμεσων παρόχων είναι πολύτιμες διότι καλλιεργούν το ενδιαφέρον και συμμετέχουν σε ένα πολιτισμό, ο οποίος μακροπρόθεσμα μπορεί να λειτουργεί προς όφελος κάθε καλοπροαίρετου αναζητητή του δημιουργού, χωρίς να απαιτείται απόρριψη της αξίας των πολιτισμικών αυτών στοιχείων.
Διότι, ο καλός αναζητητής της αλήθειας δεν σταματά εάν δεν συναντήσει τον δημιουργό του στο τέλος της επίγειας διαδρομής του. Μόνο όσοι αναζητούν λογομαχίες και πολεμικές ιαχές πέφτουν στην παγίδα και χάνουν τον προσανατολισμό και τελικά τον τελικό τους προορισμό, με βάση τη διδασκαλία του Χριστού, όπως μας παραδόθηκε μέσα από δύο χιλιάδες χρόνια παράδοσης.
Τα ανθρώπινα λάθη του παρελθόντος δεν υπάρχει λόγος να βαραίνουν την ατομική μας συνείδηση, παρόλο που δεν αγνοούμε τα λάθη ή τις παραλείψεις των παλαιότερων εποχών. Το να καταδικάζει κάποιος ένα άνθρωπο του 18ου αιώνα γιατί έπραξε ή δεν έπραξε κάτι, είναι μια σημερινή εκτίμηση με τα δεδομένα του σήμερα, που, προφανώς, εμπεριέχει τον κίνδυνο της διαστροφής της ιστορικής αλήθειας, άρα να καταλήξουμε σε αδιέξοδο των αναζητήσεων και να χάσουμε τον προορισμός μας.
Και ο Χριστός ήταν απόλυτος. Μην κρίνετε για να μην χάσετε το δικό σας προορισμό και στόχο, διότι δεν είστε – και δεν μπορείτε να γίνεται ποτέ – κριτές του σύμπαντος κόσμου. Εκείνο που μπορείτε να καλλιεργήσετε είναι η ατομική σας εμπειρία, που θα πλουτίσει με επίγνωση τόσο από τα τυχόν λάθη του παρελθόντος, όσο και από τον τρόπο να αποφύγετε παρόμοια λάθη στην προσωπική σας ζωή. Τον κόσμο τον κρίνει ο δημιουργος. Εσείς προσέξτε καθένας την ατομική του ζωή, ώστε να μην χάνετε δυνάμεις και ενέργεια σε λάθος ζητήματα που δεν σας αφορούν προσωπικά.