Αρχεία για: Οκτώβριος 2024

Η αντίληψη, ο εντοπισμός, η περιγραφή, η ορθή κατανόηση όλων των ζητημάτων που αφορούν την ατομική μας καθημερινότητα, ούτε ένα απλό πράγμα είναι, ούτε σύντομης διάρκειας. Διότι αφορά όχι μόνο όλο τον κόσμο που μας περιβάλλει ως άτομο, αλλά αφορά και το περιεχόμενο του περιβάλλοντος, το οποίο και αυτό είναι αχανές με βάση την προσωπική του καθενός μας εμπειρία από την δική του σκοπιά.

Διότι, το να εντοπίσει κάποιος ένα ζήτημα που τον αφορά και τον επηρεάζει δεν είναι εύκολο, διότι συνήθως τα σπουδαία δεν τα κατανοούμε, αφού υπόκεινται και αυτά σε μεταβολές από δισεκατομμύρια παράγοντες που και αυτούς δεν τους ελέγχουμε. Με λίγα λόγια, η χαρτογράφηση δεν είναι εύκολη και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι πλήρης με την απόλυτη έννοια, διότι όλα υπόκεινται σε μεταβολές που όχι μόνο δεν είναι γνωστές νωρίτερα, αλλά και όταν τις εντοπίζουμε, δεν ξέρουμε τί ακριβώς συμβαίνει.

Και αυτό αποδεικνύει ότι καθένας μας που ενδιαφέρεται για την ατομική και προσωπική του ζωή έχει πολλή δουλειά να κάνει στον ελεύθερό του χρόνο, αλλά – ας μου επιτραπεί – και κατά την διάρκεια της βιοποριστικής μας εργασίας. Διότι, κατά κανόνα, δεν χρησιμοποιούμε όλες μας τις δυνατότητες κατά την εκτέλεση ενός έργου της καθημερινότητας. Αντίθετα, στους δικούς μας καιρούς των αυτοματισμών και των μηχανημάτων, ακόμη και ο εργασιακός χρόνος και χώρος παρέχει δυνατότητες σκέψεων και επεξεργασίας δεδομένων, για όποιον, φυσικά, θέλει να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και όχι μόνο τα χέρια και τα μηχανικά μέρη του φυσικού τους σώματος.

Με λίγα λόγια, πάντα υπάρχει χρόνος και δυνατότητα για καλύτερες σκέψεις, ακόμη και εάν εξωτερικά έχουμε την δικαιολογία της καθημερινής μας βιοποριστικής μας εργασίας. Διότι, αφού όλα ξεκινούν από τις σκέψεις, τους υπολογισμούς, τις προτιμήσεις, τις επιλογές και τις ατομικές μας αποφάσεις, είναι φυσικό εκεί να μπορούμε να παρέμβουμε – στον εσωτερικό μας κόσμο που κανείς άλλος δεν ξέρει τί σκεφτόμαστε – και να επεξεργαστούμε πληροφορίες που δεν είχαμε νωρίτερα τον χρόνο ή την ευκαιρία να το κάνουμε.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν είπε ότι όσα ακούσατε τα καταλάβατε κιόλας, αλλά θα έρθει ένα πνεύμα αληθείας, που θα σας τα θυμίζει όλα που εγώ σας είπα, και θα σας διδάσκει κάθε στιγμή την αλήθεια για κάθε τί που σας απασχολεί ή θα σας απασχολήσει στο μέλλον και θα είναι στην δική σας ευθύνη. Η διδασκαλία του Χριστού είναι ο καλύτερος σύμβουλος για την χαρτογράφηση του ατομικού και προσωπικού μας κόσμου, όταν ενδιαφερόμαστε για το άτομό μας και όχι για γενικότητες και αοριστίες. 

Για την χαρτογράφηση του ατομικού μας κόσμου απαιτείται η προσωπική μας συμμετοχή – χωρίς αυτήν τίποτα δεν έχει νόημα – αλλά και πληροφορίες από όλους όσοι ασχολήθηκαν με το ίδιο θέμα. Ούτε το ένα μπορεί να λείπει, αλλά και το άλλο εάν λείπει, θα υπάρξουν κενά και παγίδες άγνοιας. Για τον λόγο αυτό και οι δύο αυτές προϋποθέσεις είναι απαραίτητες για όποιον ενδιαφέρεται να χαρτογραφήσει τον δικό του κόσμο, και όχι βέβαια το σύμπαν ή την υδρόγειο σφαίρα, κάτι που το έχουν κάνει εδώ και αιώνες άλλοι και εμείς χρησιμοποιούμε τα δικά τους στοιχεία, όπως εκείνοι τα τοποθέτησαν ή τα τοποθετούν ακόμη και σήμερα οι σχετικοί με την χαρτογράφηση του κόσμου επιστήμονες.

Και ο Χριστός ήρθε να συμπληρώσει το παζλ της ανθρώπινης ζωής, όχι όπως καθένας το αντιλαμβάνεται, αλλά όπως ο δημιουργός το έκτισε από την αρχή της δημιουργίας. Διότι, και οι μεταβολές στην αρχική δημιουργία είχαν προβλεφθεί από την αρχή, τόσο κατά την έναρξη λειτουργίας του σύμπαντος, όσο και κατά την εξέλιξή της. Διότι τίποτα που βλέπουμε σήμερα εμείς και χαρτογραφούμε για την ατομική μας καθημερινότητα, δεν μπορεί να ερμηνευτεί μόνο με την περιγραφή της υφιστάμενης κατάστασης.

Διότι το αιτιατόν πάντα έχει κάποια αιτία που το προκάλεσε, και με αυτή την αρχή της κοινής λογικής πορεύεται η ανθρωπότητα, εφόσον βέβαια δεν είναι κάποιος υπερφίαλος και αλαζόνας, ώστε να νομίζει ότι ο ίδιος έκτισε τον κόσμο και μάλιστα τον έθεσε σε λειτουργία πριν από δισεκατομμύρια χρόνια κατά τους ειδικούς. Διότι η ματαιοδοξία μας έχει χάσει ακόμη και την κοινή λογική, αποδίδοντας σε ανθρώπους θνητούς ιδιότητες και κατορθώματα αιωνίων εξελίξεων, όταν όλα τα ανθρώπινα έργα, όσο μεγάλα και αν φαίνονται, δεν αντέχουν στην κρίση του χρόνου.

Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού για την ατομική μας χαρτογράφηση του σύγχρονου και προσωπικού μας κόσμου είναι πάντα και διαχρονικά επίκαιρη και απαραίτητη. Διότι ο Χριστός δεν μίλησε για άγνοια, αλλά μίλησε για γνώση και τον τρόπο που καθένας μπορεί εάν το θελήσει ο ίδιος, να εξερευνήσει τον σύγχρονο κόσμο, αλλά χωρίς να ξεχνά και τις ρίζες και την διαδρομή, μέχρι να φτάσει στην σημερινή εικόνα του σύγχρονου κόσμου.

Κάθε άγνοια είναι ανεπίτρεπτη και επικίνδυνη. Κάθε γνώση είναι πολύτιμη, όταν εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της καλύτερης ζωής από αυτή που βιώνει καθένας μας σήμερα τον 21ο αιώνα. 

Από την καθημερινή μας εμπειρία ξέρουμε ότι η καθαρότητα των σκέψεων και των συλλογισμών είναι η προϋπόθεση για κάθε επιτυχία και αποφυγή σφαλμάτων. Διότι, εάν υπάρχει σύγχυση στις σκέψεις και τους συλλογισμούς, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αποτύχουμε λόγω λάθος υπολογισμών. Και αυτός είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για κάθε επιτυχία, δηλαδή η καθαρότητα των σκέψεων και των συλλογισμών.

Όσο καλύτερα ξέρει κάποιος ένα πράγμα, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να πετύχει και να μην αποτύχει. Όσο λιγότερο ξέρει τα πράγματα, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να αποτύχει στις προσπάθειές του. Και αυτό φέρνει φτώχεια και όχι εμπλουτισμό, απομείωση και όχι αύξηση. Και ο Χριστός ήταν σαφής και απόλυτος. Εγώ, είπε, ήρθα για να έχετε – όσοι το αναζητάτε με όλη σας την δύναμη – περισσεύματα ζωής και όχι ελλείψεις.

Εάν, λοιπόν, διαπιστώνεις ότι ενώ πιστεύεις έχεις ελλείψεις αντί για πλούτο ζωής, τότε ψάξε τον εαυτό σου και το περιβάλλον μέσα στο οποίο βιώνεις την ατομική σου καθημερινότητα. Διότι, ενώ έχεις εσύ την ευθύνη της ατομικής σου ζωής, δεν ζεις μόνος/η πάνω στην γη, αλλά ζεις με οκτώ δισεκατομμύρια άλλους ανθρώπους, από τους οποίους καθένας έχει την ατομική του καθημερινότητα και την ευθύνη διαχείρισης του ατομικού του κόσμου. Και στις ευθύνες αυτές μαζί με τις συνέπειές τους δεν έχει κανείς άλλος μερίδιο, αλλά πρόκειται για προσωπικές ευθύνες και κέρδη ή ζημίες.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός στην δική του διδασκαλία δεν άφησε περιθώρια σύγχυσης. Καθένας κρίνεται για τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τις πράξεις του. Για τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις που λειτουργούν μέσα στον εσωτερικό κόσμο του σώματός μας, διότι από αυτές θα προέλθει η δύναμη και η απόφαση μιας πράξης. Και για τις πράξεις, διότι από αυτές θα προέλθει το τελικό αποτέλεσμα, και τα κέρδη ή οι ζημίες. Και οι δύο περιοχές είναι κρίσιμες.

Χωρίς σκέψεις και πεποιθήσεις το άτομο δεν έχει ευθύνη των πράξεών του. Και σκέψεις και πεποιθήσεις χωρίς πράξη δεν μπαίνουν στο στόχαστρο κανενός υπεύθυνου κριτή, άρα δεν μπορεί να προκαλέσουν κέρδη ή ζημίες. Και μπορεί αυτό να ακούγεται φιλοσοφικό, αλλά στην πραγματικότητα όλοι ζούμε μέσα σε αυτές τις συμπληγάδες την ατομική μας καθημερινότητα. Καλές σκέψεις και πεποιθήσεις, συνήθως φέρνουν καλά αποτελέσματα και πλούτο. Αρρωστημένες σκέψεις και πεποιθήσεις είναι βέβαιο ότι δεν θα φέρουν κάτι καλό για το άτομό μας. Και αυτό δεν συμφέρει κανένα.