Άνεμος ελευθερίας (13)
Η ελευθερία είναι κορυφαίο ανθρώπινο αγαθό για όλη την ανθρωπότητα.
Δεν υπάρχει κανείς άνθρωπος επί γης ο οποίος να μην απολαμβάνει τα αγαθά της ελευθερίας και, παράλληλα, να μην μισεί την δουλεία και την εξάρτηση από άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα σε βασικούς τομείς της καθημερινής του ζωής (πχ η σκέψη, οι απόψεις, οι πεποιθήσεις, η κινητικότητα, και χιλιάδες άλλα καθημερινά στοιχεία που συνθέτουν τον κορμό της καθημερινής μας ζωής).
Η εξάρτηση και η στέρηση της ελευθερίας περιορίζουν τους ορίζοντες για το αύριο και για οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Αντίθετα, η ελευθερία είναι η βάση για κάθε προοπτική, είτε αυτή αφορά ζητήματα της απλής καθημερινότητας, είτε αφορά ζητήματα του μέλλοντος, εγγύς ή απώτερου.
Και, όπως συμβαίνει για την εθνική ελευθερία, για την οποία διαθέτουμε όλες τις δυνάμεις της χώρας, αντίστοιχα είναι αυτονόητο ότι όταν πρόκειται για την προσωπική μας ελευθερία, είτε για την απόκτηση, είτε για την διατήρηση ή επέκτασή της, είναι αναγκαίο να διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις, σωματικές, οικονομικές, ψυχικές, κλπ, προκειμένου να κατακτήσουμε ή να διατηρήσουμε το αγαθό της ατομικής μας ελευθερίας και απεξάρτησης.
Διότι, τότε μπαίνει η ζωή μας σε ωριμότητα, αφού θα έχουμε την αποκλειστική ευθύνη για τις προσωπικές μας αποφάσεις και επιλογές, άρα καλλιεργούμε ένα άνθρωπο για το μέλλον και όχι μόνο για να θεραπεύσει τις τυχόν πληγές του παρελθόντος.
Και αυτή η καλλιέργεια του νέου ανθρώπου στο περιβάλλον της προσωπικής ελευθερίας είναι η βάση για κάθε κίνηση από το παρόν προς το μέλλον, από την στασιμότητα στην πρόοδο, από τις κακές ή μέτριες συνθήκες του παρελθόντος σε ένα νέο ορίζοντα με θετικές προοπτικές για το μέλλον.
Και για όσους ενδιαφέρονται όχι μόνο για ένα καλύτερο αύριο αλλά ενδιαφέρονται και για την προοπτική της αιωνιότητας, αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία θα αποκατασταθεί η επικοινωνία με τον δημιουργό, μια επικοινωνία η οποία, σύμφωνα με τις εξηγήσεις που μας έδωσε ο ίδιος ο Χριστός, περιέχει κάθε πλούτο και κάθε πληροφορία συνέσεως και σοφίας για την προοπτική της αιωνιότητας.
Διότι, κάθε στιγμή της καθημερινότητας, πετυχημένη η αποτυχημένη, αποτελεί τμήμα της προσωπικής μας διαχρονικότητας, δηλαδή τμήμα της αιωνιότητας. Αυτή η αξία που έδωσε ο Χριστός στην υπεύθυνη διαχείριση και αξιοποίηση της προσωπικής μας ελευθερίας μπορεί να γίνει ο νέος για κάθε άνθρωπο και για κάθε ημέρα της ζωής του θετικός σκοπός.