Τα σημάδια και τα αποτυπώματα που υπάρχουν στο σώμα μας είναι οι μάρτυρες για τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες κατά την διάρκεια της ζωής μας. Και όλα αυτά τα “παίρνουμε μαζί μας” όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος της ζωής μας και τίποτα δεν μένει στη γη, γιατί αν συνέβαινε το αντίθετο, δηλαδή είτε να τα παίρναμε μαζί μας είτε να έμεναν ως “δώρο” στην επόμενη γενιά θα ήταν τραγικό, γιατί κανείς δεν θα ήξερε από πού να φυλαχθεί.
Και όσο προχωρούν οι αιώνες της ζωής της ανθρωπότητας, τόσο πιο αποκαλυπτική και κατανοητή από όλους είναι η εικόνα της αλήθειας των πραγμάτων. Μπορεί εμείς να παραβλέπουμε ή να μην θέλουμε να κατανοήσουμε την αλήθεια των πραγμάτων που μας περιβάλλουν – με την γενικότερη έννοια, αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Απλά εμείς την αγνοούμε, ενώ υπάρχει και επηρεάζει την προσωπική αλλά και την ζωή γενικότερα.
Αυτό αποδεικνύει ότι δεν εξαρτώνται όλα από την δική μας γνώμη, γιατί δεν έχουμε όλη τη γνώση, ώστε να κατανοούμε τα πάντα, δηλαδή οι αποφάσεις μας να έχουν πεδίο επίγνωσης όλων των παραμέτρων. Άρα, η άγνοια, μερική ή ολική μας υποχρεώνει, από τη μια να είμαστε προσεκτικοί, και από την άλλη να εντείνουμε κάθε μέρα τις προσπάθειές μας να κατανοήσουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας όσο γίνεται καλύτερα, γιατί αυτό θα αποβεί προς όφελός μας και όχι προς ζημία.
Διότι, όποιος πει ότι τα ξέρει όλα ψεύδεται, γιατί ακόμη και στα επιμέρους ζητήματα που μπορεί να είμαστε εξειδικευμένοι, κάθε μέρα αποκαλύπτονται και νέοι ορίζοντες που αλλάζουν την εικόνα, άρα και την αλήθεια των πραγμάτων, όπως, τουλάχιστον μπορούμε εμείς να την περιγράψουμε και να την κατανοήσουμε.
Αυτό δίνει περιθώρια βελτίωσης, δηλαδή μέσω της ταπείνωσής μας ότι δεν τα ξέρουμε όλα – (αμφιβάλλω και αν όσα λέμε ότι ξέρουμε τα ξέρουμε ορθά και σωστά στις πραγματικές τους διαστάσεις) – και από την άλλη μας οδηγεί στην αναζήτηση, καθημερινή και συνεχή, στο να ανακαλύπτουμε κάθε τι νέο που μπορεί να ανοίξει τους ορίζοντές μας, προσωπικούς και κοινωνικούς.
Και αυτό είναι η μεγάλη αλήθεια, δηλαδή ότι έχουμε την δυνατότητα να βελτιώνουμε τις γνώσεις και την εμπειρία από την επαφή μας με τον κόσμο και τον βαθύτερο εαυτό μας, ώστε να σκεφτόμαστε καλύτερα, να επιλέγουμε το καλύτερο και να αποφασίζουμε το ωφέλιμο για την δική μας περίπτωση και ανάγκη. Άλλωστε, ο ορισμός της αιώνιας ζωής, όπως μας τον εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός, δεν είναι τίποτα άλλο από την συνεχή βελτίωση της γνώσης μας για τον δημιουργό και τον ίδιο τον Χριστό μέσα από τις πληροφορίες της Βίβλου αλλά και την προσωπική μας εμπειρία μέσα στην καθημερινότητα.