“Ακολουθώντας τα ίχνη του νερού” θα μπορούσαμε να παραφράσουμε την οδηγία της υπηρεσίας διαστήματος των ΗΠΑ. Μια οδηγία προς τον επιστημονικό κόσμο που αναζητά ερμηνεία του κόσμου μέσα από το φυσικό περιβάλλον, όχι μόνον της γης αλλά και γενικότερα του σύμπαντος.
Και αυτή η αποκρυσταλλωμένη άποψη της επιστημονικής κοινότητας για το που πρέπει να αναζητηθούν οι απαρχές του σύμπαντος, συνεπώς και της ανθρωπότητας ολόκληρης, μας οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα ότι η Βίβλος, όταν περιγράφει το νερό στις πρώτες ήδη λέξεις του πρώτου βιβλίου της, απλά περιγράφει την φυσική ιστορία του κόσμου, χιλιάδες χρόνια πριν οι άνθρωποι στείλουμε στο διάστημα ερευνητικά μηχανήματα για αναζήτηση των στοιχείων που δημιούργησαν την γη και την ζωή την ίδια.
Όμως, στο ίδιο σημείο όπου στην Βίβλο γράφεται η ύπαρξη του νερού στο ξεκίνημα του σύμπαντος κόσμου, περιγράφεται και η παρουσία του ίδιου του δημιουργού, το πνεύμα του οποίου θεμελιώνει την ζωή κατά την δική μας εικόνα και έννοια.
Το νερό δηλαδή δεν είναι μια υλική παρουσία μόνον, αλλά είναι και ένα εργαλείο στα μεταμορφωτικά χέρια του ίδιου του δημιουργού και μέσα από αυτό το βασικό υλικό αναδεικνύει την μορφή της ζωής που εμείς γνωρίζουμε αλλά και βιώνουμε καθένας μας προσωπικά.
Το νερό μπορεί να είναι η πρώτη – και απαραίτητη – ύλη, αλλά η ζωή δεν πηγάζει μόνη της. Απαιτείται και ένας δημιουργός που σχεδιάζει και οργανώνει την πορεία της δημιουργίας με ακρίβεια και σταθερότητα για χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια. Και αυτή η πορεία της δημιουργίας συνεχίζει και σήμερα να λειτουργεί με βάση την εντολή και τον νόμο του δημιουργού και μάλιστα με ακρίβεια, όπως μπορούμε σήμερα να επισημάνουμε με τα νέα ερευνητικά εργαλεία που διαθέτουμε.
Όσο λογική είναι η αποδοχή της ύπαρξης του νερού ως πρωτογενούς συστατικού της ζωής του σύμπαντος, άλλο τόσο λογική είναι και η αποδοχή της παρουσίας του δημιουργού ο οποίος συνθέτει τα στοιχεία και παράγει την ζωή.
Και μπορεί η έρευνα των φυσικών στοιχείων να είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση των δημιουργημάτων, αλλά είναι προφανές ότι η έρευνα, η αναζήτηση και κατανόηση του δημιουργού έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Και το θέμα παίρνει άλλη διάσταση, αν η αναζήτηση του δημιουργού δεν γίνεται για γνωσιολογικούς λόγους μόνον, αλλά γίνεται και για κοινωνία, μίμηση και κοινή πορεία με τον ίδιο και τους δικούς του σχεδιασμούς.