Τα γεγονότα που συντελούνται μέσα μας, στον εσωτερικό μας κόσμο, οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι αποφάσεις, οι διαλογισμοί και χιλιάδες άλλες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα κάθε στιγμή της ζωής μας, αποτελούν τον προσωπικό μας εσωτερικό κόσμο, μια περιοχή της ζωής μας που λειτουργεί αποκλειστικά με δική μας προσωπική ευθύνη.
Και είναι πασιφανές ότι μετά την αποβίωση μας τίποτα δεν μένει στο νεκρό σώμα μας, άρα ζώντος του ανθρώπου όλα αυτά που λειτουργούν μέσα μας επιδέχονται βελτιώσεις και αλλαγές, εφόσον βεβαίως δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την μέχρι σήμερα πορεία των γεγονότων της ζωής μας.
Για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους και την επιτυχία στην καθημερινή τους ζωή και όχι μόνον, δυο είναι τα στρατόπεδα για αγώνες. Το πρώτο βρίσκεται μέσα μας και το δεύτερο βρίσκεται γύρω μας. Το πρώτο είναι προσωπική μας δουλειά να το κρατούμε σε εγρήγορση και ετοιμότητα, το δεύτερο είναι δική μας δουλειά να παρακολουθούμε τον στόχο μας και τις αλλαγές και μετακινήσεις του “αντιπάλου”, ώστε να γνωρίζουμε τα δυνατά του σημεία και τις αδυναμίες του.
Και φυσικά όλοι κατανοούμε ότι ο πρώτος ρόλος ανήκει στο εσωτερικό μας στρατόπεδο, ακριβώς γιατί εκεί κρύβεται το μυστικό της επιτυχίας. Όσο δηλαδή ικανότερος είμαι, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχω να κερδίσω έναν αγώνα.
Για τον λόγο αυτό και η προσπάθεια του Χριστού ήταν να μας διδάξει κατά κύριο λόγο τις μεθόδους αύξησης της προσωπικής μας ισχύος, της προσωπικής μας ικανότητας για επιτυχία και όχι για αποτυχία. Η βαρύτητα δηλαδή στην διδασκαλία του Χριστού δεν βρίσκεται στην ικανότητα εξαπάτησης του αντιπάλου, αλλά στην επίγνωση της αλήθειας για την προσωπική μου ικανότητα να ξεπερνώ τα εμπόδια κατά την πάλη.
Και όλοι γνωρίζουμε ότι για να πετύχουμε την μεταμόρφωση του εσωτερικού μας ανθρώπου, της ψυχής και του νου μας, πρέπει να αλλάξουμε θέση, εφόσον από εκεί που είμαστε δεν τα καταφέρνουμε. Πρέπει να αλλάξουμε την δίαιτα και την τροφοδοσία της ψυχής και του νου μας, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο αναπλήρωσης των χαμένων δυνάμεων.
Δεν θα πρέπει δηλαδή να αναμένουμε αλλαγές στον εσωτερικό μας κόσμο, δεν θα πρέπει να αναμένουμε επιτυχίες, αν δεν προσεγγίσουμε με σοβαρότητα και ουσιαστικό εξερευνητικό ενδιαφέρον την διδασκαλία του Χριστού μέσα από την περιγραφή που κάνουν οι πρώτοι εκείνοι μαθητές αυτής της διδασκαλίας. Και όσο περισσότερο η διδασκαλία αυτή του Χριστού θα γίνεται προσωπικό μας κτήμα και προσωπική μας εμπειρία, τόσο και οι μεταβολές θα έρχονται σταδιακά τόσο στο εσωτερικό του εαυτού μας, όσο και στο περιβάλλον.
Διότι η διδασκαλία, ο λόγος του Χριστού δεν είναι “έπεα πτερόεντα”, αλλά έχουν ζωή και μεταμορφωτική δύναμη, όταν βρεθούν στο κατάλληλο περιβάλλον της αγαθής και όχι της πονηρής και άκαρπης συνείδησης.
