Οι ανακαλύψεις για την ύπαρξη και λειτουργία της ενέργειας μέσα στις καθημερινές μας δράσεις, αυτές δηλαδή που δηλώνουν ότι είμαστε ζωντανοί και όχι νεκροί, δεν είναι καινούριες.
Μπορεί σήμερα να έχουμε καλύτερα εργαλεία για τις μετρήσεις της ενέργειας, αλλά η ύπαρξη και συμβολή της στην καθημερινή λειτουργία όλων των ανθρώπων, ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Μάλιστα, ο απόστολος Παύλος κάνει σύγκριση, και θέτει τα αποθέματα της προσωπικής ενεργειακής μας αποθήκης στην πρώτη προτεραιότητα των αποκαλύψεων που ο άνθρωπος της πίστης πρέπει να αναζητήσει, από την πρώτη στιγμή που μπαίνει στην διαδικασία της πίστης στην ανάσταση. Διότι με αυτά τα αποθέματα θα ζήσει, και αυτά τα αποθέματα θα παρατείνουν την ζωή του και πέραν του φυσικού ορίου ζωής.
Αναζητά δηλαδή όχι μόνον τον ρόλο της ενέργειας στην καθημερινότητα, αλλά και στην διάσταση της αιωνιότητας, ακριβώς γιατί αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στις ενεργειακές δυνάμεις που τροφοδοτούν τις σωματικές μας ανάγκες, και στις ενεργειακές δυνάμεις που τροφοδοτούν τις ψυχικές μας ανάγκες για την επέκεινα του φυσικού ορίου ζωής. Και μπορεί σήμερα, δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, να έχουμε εντοπίσει τον ρόλο της φυσικής τροφοδοσίας του σώματος για να καλύπτονται οι ανάγκες μας απέναντι στις επιθέσεις, ακόμη και του κορωνοϊού, ωστόσο, στις ανακαλύψεις για την τροφοδοσία των ψυχικών μας αναγκών για τις μη ορατές επιθέσεις που δέχεται ο εσωτερικός μας άνθρωπος, είμαστε ακόμη πολύ μακριά.
Αυτή ήταν και η αιτία που ο Χριστός επικέντρωσε την διδασκαλία του στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό, στο μη φαινόμενο και όχι στο φαινόμενο. Διότι αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε με τις πέντε αισθήσεις μας, είναι πράγματα που εξαρτώνται από εμάς, άρα μπορούμε να τα κατανοήσουμε και να τα λειτουργήσουμε με γνώμονα το συμφέρον μας. Όμως τα μη ορατά και μη αισθητά με τις πέντε αισθήσεις, είναι ζητήματα που απαιτούν άλλου είδους “μικροσκόπια” και “τηλεσκόπια”, ακριβώς γιατί το σώμα μας δεν διαθέτει αυτά τα όργανα εξελιγμένα εκ φύσεως.
Αντίθετα, στον τομέα αυτό, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την καλλιέργεια των πρώτων στοιχείων, της πίστης και της αρετής, και με την πάροδο του χρόνου της προσωπικής μας ζωής, να βλέπουμε τα όργανα της ψυχής που βρίσκονται εν υπνώσει να ανασταίνονται και να βρίσκουν τον δικό τους ρόλο μέσα στην καθημερινότητα, όχι μόνον για την υπέρβαση των απλών προσβολών, αλλά και για την καλλιέργεια των ζητημάτων που συνιστούν το μη ορατό μέλλον και την προοπτική της αιωνιότητας.
Η διδασκαλία του Χριστού ενώ έχει ως βάση την λογική και την πληροφορία από τον φυσικό κόσμο, δεν αυτοπεριορίζεται σε αυτά, αλλά διδάσκει και αναδεικνύει τα μη ορατά στοιχεία του παρόντος και μέλλοντος, ως στοιχεία πρώτης ανάγκης για την προοπτική της αιωνιότητας.
