Στις δηλώσεις ευθύνη έχει όχι μόνον εκείνος που δηλώνει αλλά και εκείνος που δέχεται την δήλωση ως αληθή. Διότι δεν αρκεί η δήλωση, αλλά επιβάλλεται και ο έλεγχος, και θα τολμούσα να σημειώσω, ο αυστηρός και ουσιαστικός έλεγχος τόσο του περιεχομένου, όσο και του προσώπου του δηλούντος κάτι σημαντικό και ουσιαστικό. Διότι αν πρόκειται για ανέκδοτα του καφενείου, κανένα πρόβλημα. Αν όμως πρόκειται για κανόνες ζωής και προϋποθέσεις επιτυχίας και όχι αποτυχίας, τότε είναι προφανές ότι δεν αρκεί η πινακίδα του κατασκευαστή, αλλά απαιτείται και έλεγχος του εμπορεύματος με αξιόπιστη λογική και επιχειρηματολογία.
Και φυσικά όλοι θα πουν: μπορείς να ελέγξεις τον θεό; Ωστόσο η ορθή ερώτηση δεν είναι αυτή, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με τον θεό, αλλά έχουμε να κάνουμε με δηλώσεις γραπτές, οι οποίες μεταφέρουν ένα μήνυμα. Και αυτό δηλώνει ότι ο έλεγχος είναι απαραίτητος. Διότι, τόσο ο κομιστής του μηνύματος μπορεί να είναι κλέφτης και ληστής – κατά την φράση του ίδιου του Χριστού – ή μπορεί το μήνυμα να είναι κίβδηλο και νοθευμένο, άρα απαιτείται εξονυχιστικός και συνεχής έλεγχος ποιότητας και ακρίβειας περιεχομένου.
Για τον λόγο αυτό και ο ίδιος ο Χριστός δήλωνε πολλές φορές στους ακροατές του που ήξεραν τα πράγματα της πίστης και της ζωής, ότι βρισκόταν σε πλάνη και όχι στην οδό της ανακάλυψης της αλήθειας. Όχι γιατί δεν ήξεραν το γράμμα, αλλά δεν είχαν αντιληφθεί ορθά το μήνυμα που περιείχε το γράμμα, με αποτέλεσμα και οι ίδιοι να μην μπορούν να βρουν την οδό της αποκάλυψης της αλήθειας, αλλά και άλλους να εμποδίζουν προς την ορθή κατεύθυνση. Και καθώς οι αιώνες περνούν, η απόσταση από την δημιουργία και το αρχικό σχέδιο μεγαλώνει, άρα μεγαλώνει και η δυσκολία κατανόησης του σχεδίου της δημιουργίας, ενώ οι κοινωνικές και πρακτικές συνθήκες μεταβάλλονται και πολλά από τα γραφόμενα στο μήνυμα της ζωής δεν είναι τόσο απλά και κατανοητά.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός προσπάθησε να μεταφέρει το αιώνιο μήνυμα, καλώντας όλους τους ενδιαφερομένους να αναζητήσουν – και να αναζητούν – όχι μόνον την αιώνια αλήθεια της δημιουργίας και του σχεδίου του δημιουργού, αλλά και να κατανοούμε – μέσα από την εξερεύνηση – τον φυσικό και κοινωνικό κόσμο που μας περιβάλλει. Αν αυτό δεν είναι κατανοητό, αν δηλαδή δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε με επάρκεια την δομή του κοινωνικού περιβάλλοντος, τότε τα βαρίδια της καθημερινότητας φθείρουν τις δυνάμεις μας και μένουμε αδρανείς, χωρίς αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για την έρευνα του φυσικού κόσμου, μέσα στον οποίο συνυπάρχουμε και τρεφόμαστε – κατά κυριολεξία – από αυτόν. Η άγνοια και υποτίμηση του φυσικού μας περιβάλλοντος, είναι η αιτία της καθημερινής μας ταλαιπωρίας, μιας κατάστασης από την οποία όλοι πασχίζουμε να ξεφύγουμε.
Και όλα αυτά δηλώνουν και αποσαφηνίζουν ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος με ικανότητες, σωματικές και ψυχικές, αλλά η σωστή αξιοποίηση αυτών των ικανοτήτων και εφοδίων που διαθέτουμε είναι απόλυτα προσωπική μας υπόθεση. Καθένας καλείται να επιλέγει όχι μόνον ακούσματα, αλλά και να ελέγχει τόσο το περιεχόμενο των δηλώσεων, όσο και την εγκυρότητα και αποτελεσματικότητα του δηλούντος.