Ο στόχος και η αφετηρία είναι καθοριστικοί παράγοντες ενός ταξιδιού, μιας οποιασδήποτε μετακίνησης. Διότι, από πού ξεκινά κάποιος και πού θέλει να φτάσει, είναι τα δυο κυρίαρχα θέματα σε κάθε μετακίνηση, είτε αυτή είναι μέσα στον φυσικό χώρο, είτε αφορά μετακίνηση στον εσωτερικό μας κόσμο, στους υπολογισμούς και τα σχέδιά μας για το αύριο και το μέλλον γενικά. Και, προφανώς, οι ορθοί υπολογισμοί που αφορούν την προσωπική μας ζωή και τα πιστεύω μας, είναι μακράν πιό σημαντικοί από τους υπολογισμούς που κάνουμε για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών σε υλικά θέματα.
Αυτό δηλώνει ότι η βάση των πεποιθήσεών μας πρέπει να είναι στερεή και να εκτείνεται σε όλο το φάσμα των προβληματισμών μας για τα μεγάλα θέματα της ζωής και του θανάτου, θέματα τα οποία θα έπρεπε να μας απασχολούν στο μεγαλύτερο τμήμα της ζωής μας και όχι το αντίθετο. Διότι, οι εποχικές μας ανάγκες είναι απαραίτητο να καλύπτονται, ωστόσο, το μέλλον έχει μεγαλύτερη αξία στην προοπτική της ζωής μας. Διότι το σήμερα παρέρχεται, και αυτό που καθορίζει την συμπεριφορά μας είναι η προοπτική του μέλλοντος, εγγύς και απώτερου.
Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού δεν επικεντρώθηκε μόνον στην βελτίωση της καθημερινής μας ζωής, αλλά άνοιξε και άλλον διάλογο, για την προοπτική του μέλλοντος, προσβλέποντας όχι μόνον σε ένα καλύτερο άνθρωπο, αλλά στον άνθρωπο που είναι ώριμος, μπορεί να διακρίνει τα διαφέροντα, και έχει την δύναμη να πράττει το καλό και να αποφεύγει το κακό, όχι μηχανικά και με τον φόβο, αλλά με ανανεούμενη δύναμη, στοχεύοντας στην κατανόηση της αιωνιότητας.
Και, επειδή τα πιό σοβαρά ερωτήματα της ζωής απαιτούν και βαθύτερες αναζητήσεις και μετακινήσεις από την θέση που είμαστε σήμερα, είναι φυσικό να θεμελιώσει την διδασκαλία του όχι στην επιφάνεια, αλλά στο βάθος της ύπαρξής μας, στο βάθος της συνείδησής μας. Διότι, όταν η άγκυρα έχει στερεωθεί στον ασφαλή βράχο, οι μετακινήσεις είναι πιό ασφαλείς και οι υπολογισμοί μας πιό κοντά στην αλήθεια και την καθημερινή πραγματικότητα.
Ο άνθρωπος του Χριστού ξέρει ότι η ζωή δεν είναι στατική, αλλά είναι δυναμική και μεταμορφώνεται, προσβλέποντας όχι μόνον στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά και στο θέλημα του δημιουργού της ζωής.