Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η διατροφική αλυσίδα είναι η καθημερινή και αναγκαία διαδικασία μέσα από την οποία φτάνουν στον οργανισμό μας για επεξεργασία όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την στήριξη του φυσικού μας οργανισμού, δηλαδή του σώματός μας. Αυτό αποτελεί την μοναδική λειτουργία μέσα από την οποία κάθε ζωντανός οργανισμός διατηρείται στην ζωή, και παύση αυτής της λειτουργίας έχει ως συνέπεια τον θάνατο και παύση της ζωής.

Συνεπώς, ο αέρας, το νερό και οι τροφές περιέχουν όλα εκείνα τα συστατικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη και διατήρηση σε καλή λειτουργία όλων των οργάνων του σώματός μας, και είναι προφανές, ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για την καθημερινή επιβίωση και την αποφυγή του θανάτου.

Επειδή, λοιπόν, αυτό αποτελεί την κοινή εμπειρία για κάθε άνθρωπο επί γης, είναι φανερό ότι και η λειτουργία του εσωτερικού μας κόσμου – των σκέψεων, των αισθημάτων, των συλλογισμών, των υπολογισμών, των αποφάσεων κλπ – έχει ανάγκη από τροφοδοσία των απαραίτητων στοιχείων, από τα οποία θα εξασφαλίζεται η ζωτικότητά του και η ικανότητά του να αντιστέκεται σε κάθε επίθεση που μπορεί να επιφέρει τον τραυματισμό και την αδυναμία του να λαμβάνει τις ορθές αποφάσεις και να υποστηρίζει τα σωματικά του μέλη με ενέργεια και θέληση, προκειμένου το άτομο να είναι λειτουργικό και συμβατό με την λοιπή ανθρώπινη κοινωνία.

Η γνώση της αλήθειας των πραγμάτων, η αποφασιστικότητα, η θέληση για κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη απολαμβάνει ένας άνθρωπος, απαιτεί και προϋποθέτει μια υγιή διατροφή και για τον μη ορατό αλλά υπαρκτό εσωτερικό μας κόσμο, ο οποίος βρίσκεται εγκατεστημένος μέσα στα μέλη του φυσικού μας σώματος, αλλά δεν μπορούμε – ακόμη τουλάχιστον – να προσδιορίσουμε με ακρίβεια ούτε πού είναι εγκατεστημένα τα σχετικά αισθητήρια ούτε και πώς λειτουργούν κάτω από τις συνθήκες της καθημερινής μας ζωής.

Και αυτή η άγνοια είναι που πολλές φορές μας αφήνει αδιάφορους ως προς τον ρόλο της τροφοδοσίας του εσωτερικού μας κόσμου με τα αναγκαία υλικά και στοιχεία, με τα οποία η προσωπικότητά μας θα μπορούσε να γίνει πιό ισχυρή και αποτελεσματική για την ατομική μας ζωή σήμερα, αλλά και να κατακτήσει τις διαστάσεις που θα μπορούσε για το μέλλον και την προοπτική της αιωνιότητας, όπως μας εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός μέσα από την δική του διδασκαλία.

Η τροφοδοσία του σώματός μας με στοιχεία της φύσης – αέρας, νερό, τροφές – είναι η βασική λειτουργία επιβίωσης για κάθε ζωντανό οργανισμό. Στέρηση αυτών των στοιχείων σημαίνει θάνατο. Μείωση ή αλλοίωση αυτών των στοιχείων και των ποσοτήτων που έχει ανάγκη κάθε οργανισμός σημαίνει ασθένεια του οργανισμού.

Και αυτό αποτελεί καθημερινή εμπειρία κάθε ανθρώπου και κάθε ζωντανού οργανισμού πάνω στη γη. Διότι, μπορεί εμείς μέσα στην καθημερινή ρουτίνα να μην το υπολογίζουμε, ωστόσο, αυτό είναι η βασική λειτουργία από την οποία εξαρτάται η επιβίωσή και η ποιότητα της ζωής μας.

Αντίστοιχες είναι, προφανώς, και οι λειτουργίες που κρατούν τον εσωτερικό μας κόσμο, τις ψυχικές μας λειτουργίες σε επιβίωση και ανάπτυξη. Δηλαδή, όπως το σώμα μας έχει απαίτηση για τροφοδοσία με τα αναγκαία υλικά – αέρα, νερό, τροφές – με ένα αντίστοιχο τρόπο και ο εσωτερικός μας κόσμος έχει την ίδια ανάγκη, προκειμένου να επιβιώνει και, για όσους ενδιαφέρονται για κάτι καλύτερο, να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται σε κατανόηση της αλήθειας των πραγμάτων, ορατών και μη ορατών.

Διότι, μπορεί ο εσωτερικός μας κόσμος να μην είναι ορατός και οι λειτουργίες του να μην παρακολουθούνται με μηχανικούς τρόπους, ωστόσο, είναι υπαρκτές, ασθενούν ή υγιαίνουν, και η λειτουργία τους επηρεάζει ολόκληρο το σώμα μας, ακόμη και τα μέλη που εμείς δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε.

Αυτό σημαίνει ότι στέρηση των στοιχείων τροφοδοσίας θα επιφέρει μείωση της λειτουργικής ικανότητας αυτών των μη ορατών μελών του σώματός μας, και σταδιακά αδυναμία και ανικανότητα αντιμετώπισης των δυσκολιών που θα έρθουν στη ζωή μας. Αντίθετα, προσεκτική τροφοδοσία με τα κατάλληλα στοιχεία, θα επιφέρει στο μέλλον, εγγύς και απώτερο, τους ισχυρούς καρπούς μιας ώριμης ζωής.

Και επειδή όλα αυτά είναι απλά και κατανοητά στον καθένα μέσα από την καθημερινή εμπειρία της ζωής, αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν δίνουμε σημασία ή δεν δίνουμε την αναγκαία σημασία, ώστε και ο εσωτερικός μας κόσμος να τροφοδοτείται με τα στοιχεία εκείνα που θα τον ισχυροποιούν καθημερινά, προκειμένου να υπερβαίνει τα κύματα των δυσκολιών που παρουσιάζονται και, εν τέλει, να τον προετοιμάζουν μέσα από τα αποθηκευμένα περισσεύματα της αναστημένης προσωπικής εμπειρίας για μια προοπτική της αιωνιότητας, όπως μας εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός και κατόπιν οι πρώτοι μαθητές του.

Η τροφοδοσία όλου του κόσμου με ενέργεια μέσω της διατροφής ήταν πάντα – και παραμένει και σήμερα – κεντρικό θέμα, από το οποίο εξαρτάται η επιβίωση του ανθρώπου γενικά, αλλά και ατομικά.

Κανείς δεν μπορεί να διατηρηθεί στη ζωή χωρίς την ενέργεια που παράγεται από τις τροφές μέσα στο σώμα μας. Και η συνεχής τροφοδοσία με την αναγκαία ποσότητα ενέργειας, τόσο για το σύμπαν όσο και για τον άνθρωπο και κάθε έμβιο ον, είναι σημείο του  λειτουργικού σχεδιασμού του δημιουργού από την αρχή της δημιουργίας μέχρι το τέλος, όποτε και αν έρθει αυτό. Με λίγα λόγια, όλος ο κόσμος υφίσταται και λειτουργεί με βάση την αναγκαία για κάθε περίπτωση ενέργεια, την οποία έχει προβλέψει ο δημιουργός από την έναρξη της υφιστάμενης δημιουργίας.

Και αυτό μας δείχνει ότι και ο άνθρωπος, για να βιώσει την καθημερινότητά του έχει ανάγκη από ενέργεια, την οποία, για την πλευρά του σώματος την παραλαμβάνει μέσα από τις τροφές, αλλά και για την πλευρά της ψυχής υπάρχουν οι αντίστοιχες πηγές που μπορεί να τροφοδοτήσουν τον εσωτερικό μας κόσμο, την μη ορατή, δηλαδή, περιοχή της προσωπικότητάς μας, η οποία, ωστόσο, είναι το εργαστήριο από το οποίο θα εξαρτηθούν τόσο οι επιλογές και οι αποφάσεις μας, όσο και η εκτέλεσή τους μέσα στην καθημερινή μας ζωή.

Διότι, εμείς υπολογίζουμε μόνο την ενέργεια που απαιτείται για την εκτέλεση μιας πράξης, ωστόσο, αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια, αφού για να καταλήξουμε σε μια πράξη έχει προηγηθεί ο εσωτερικός μας συλλογισμός και υπολογισμός, η εσωτερική μας απόφαση και επιλογή, όλα αυτά τα οποία είναι μεν μη ορατά, ωστόσο, καθορίζουν κάθε εκτέλεση μιας πράξης καθώς και τον τρόπο και τον χρόνο που αυτή θα λάβει χώρα στην προσωπική μας καθημερινότητα.

Και αυτή, ακριβώς, η εσωτερική μας λειτουργία έχει και αυτή ανάγκη από τροφοδοσία με ενέργεια, μη ορατή μεν, υπαρκτή δε, αφού χωρίς αυτή δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε την δική μας καθημερινότητα. Και αυτό δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, αν αναλογιστούμε τις πράξεις και τις ενέργειές μας που είναι αναγκαίες για την τροφοδοσία του σώματος, αφού η αλυσίδα διατροφής, δηλαδή ο συνεχής τρόπος τροφοδοσίας του οργανισμού μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωσή μας.

Αυτή η αποκάλυψη της αλήθειας, η οποία αφορά τον εσωτερικό μας κόσμο, είναι έργο της διδασκαλίας του Χριστού, ο οποίος, αφού δίδαξε, απέδειξε με την ανάστασή του ότι η δύναμη της υπέρβασης του ορίου του φυσικού βίου μας κρύβεται μέσα μας και καλλιεργείται μέσα μας με μια διαδικασία σταθερής τροφοδοσίας, η οποία επιφέρει την ενέργεια για την υπέρβαση των δυσκολιών της καθημερινότητας, προετοιμάζοντας και εξασκώντας την ικανότητά μας να επενδύουμε και στην επέκεινα του βίου πραγματικότητα δια της πίστεως.

Για την κατανόηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε αλλά και του εαυτού μας, απαραίτητο και ασφαλές είναι να παρακολουθούμε τους κανόνες της φύσης και της δημιουργίας γενικότερα. Από την λειτουργία του φυσικού κόσμου και τον ρόλο που παίζει στην καθημερινή μας ζωή, μπορούμε να κατανοήσουμε και τον τρόπο λειτουργίας του μη ορατού ακόμη κόσμου, ο οποίος ωστόσο υπάρχει και λειτουργεί μέσα μας και γύρω μας, άσχετα αν εμείς το αντιλαμβανόμαστε ή το αγνοούμε.

Η σύνθεση, δηλαδή, του φυσικού κόσμου και ο τρόπος λειτουργίας του είναι ένα καλό – ίσως το καλύτερο και ασφαλέστερο – παράδειγμα, προκειμένου να κατανοήσουμε και τον τρόπο λειτουργίας του εσωτερικού μας κόσμου, της περιοχής δηλαδή της προσωπικότητάς μας η οποία λειτουργεί μέσα μας, δέχεται και επεξεργάζεται όλα τα δεδομένα που φτάνουν σε μας, προκειμένου να κάνουμε τις επιλογές και να πάρουμε τις αποφάσεις μας πριν κάνουμε κάποια πράξη, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή απλοϊκή.

Και ο τρόπος που λαμβάνουμε την αναγκαία ενέργεια από τις τροφές στην καθημερινότητα αλλά και στο σύνολο του βίου μας είναι ένα λογικό και λειτουργικό σχήμα, προκειμένου να κατανοήσουμε την ανάγκη που έχει και ο εσωτερικός μας κόσμος για πρόσληψη και αποθήκευση ενέργειας στο εσωτερικό μας, στις εσωτερικές μας αποθήκες, οι οποίες λειτουργούν μέσα στο εσωτερικό των μελών του σώματός μας, ώστε να έχουμε αποθέματα για την ώρα της ανάγκης, πέραν της καθημερινής μας καταναλωτικής δραστηριότητάς. Διότι, κανείς δεν είναι αφελής και κανείς δεν δέχεται ότι στη ζωή δεν υπάρχουν έκτακτες ανάγκες, από ένα πονοκέφαλο μέχρι τον θάνατο, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν με επιτυχία, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο.

Και σε αυτό τον στόχο ήταν προσηλωμένος ο Χριστός όταν δίδασκε τους ακροατές του.

Τους εξήγησε τότε, και εξηγεί και σε μας σήμερα, ότι η δύναμη της ανάστασης είναι διαθέσιμη από τώρα ως ατομική και προσωπική εμπειρία λειτουργίας μιας ισχυρής ενέργειας που πηγάζει από τον ίδιο τον δημιουργό, και η οποία τροφοδοτεί  τα εσωτερικά μας όργανα – την θέληση, την διάκριση, την αποφασιστικότητα, την κατανόηση, την ελπίδα και μυριάδες άλλες εσωτερικές λειτουργίες, οι οποίες δεν είναι ορατές αυτές καθ’ αυτές, ωστόσο, η ορθή λειτουργική τους εμπλοκή καθορίζει και την συνολική μας συμπεριφορά και επιτυχία.

Για κάθε ζωντανό οργανισμό η τροφή είναι απαραίτητη, και, γενικά, η τροφοδοσία αποτελεί κύριο – και μοναδικό – τρόπο επιβίωσης. Κάθε ζωντανός οργανισμός που δεν τροφοδοτείται με τα απαραίτητα για την επιβίωσή του στοιχεία είναι καταδικασμένος σε παύση της λειτουργίας της ζωής του.

Και αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους, οι οποίοι, πολύ περισσότερο από τους απλούστερους οργανισμούς, έχουν ανάγκη συνεχούς τροφοδοσίας με υλικά απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Η αναπνοή, το νερό και γενικά οι τροφές περιέχουν τα αναγκαία για την επιβίωσή μας στοιχεία και χωρίς αυτά η ζωή μας σταματά οριστικά.

Και επειδή αυτό είναι κατανοητό από κάθε νοήμονα άνθρωπο, ήλθε ο Χριστός να μας οδηγήσει και σε μια νέα τροφοδοσία, όχι πλέον των αναγκών επιβίωσης του σώματός μας – γιατί αυτό το ξέραμε και δεν υπήρχε ανάγκη να το “ανακαλύψουμε” ξανά-, αλλά για τις ανάγκες του εσωτερικού μας κόσμου του μη ορατού αλλά υπαρκτού, του κόσμου ο οποίος λειτουργεί μέσα στο σώμα μας, και αυτός καθορίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, τις προτιμήσεις και τις επιθυμίες μας πριν γίνουν οι πρακτικές δράσεις μας.

Και επειδή σχεδόν κάθε πράξη δεν είναι αναστρέψιμη και δεν μπορεί να ανακληθούν οι συνέπειές της, είναι αναγκαίο, όποιος ενδιαφέρεται για την καλλιέργεια και την βελτίωση του εσωτερικού του κόσμου, να πρέπει να προσεγγίσει και αυτή την πλευρά της τροφοδοσίας με τα αναγκαία για την υγιή και καλή λειτουργία του, ώστε οι σκέψεις, οι επιλογές και οι αποφάσεις του να είναι συμβατές με τις προσωπικές του ανάγκες και όχι με τις ανάγκες τρίτων.

Και επειδή στις μέρες μας οι εξωτερικές επιδράσεις που δεχόμαστε είναι ανηλεείς, είναι προφανές ότι αυτή η ανάγκη για βελτίωση της τροφοδοσίας του εσωτερικού μας κόσμου βρίσκεται σε πρώτη προτεραιότητα και δεν χρειάζεται να εξηγηθεί το γιατί. Διότι, πηγαίνοντας λχ για να αγοράσουμε κάτι, συνήθως επηρεαζόμαστε από τις διαφημίσεις, με αποτέλεσμα να αγοράζουμε πράγματα για τα οποία αργότερα παραδεχόμαστε ότι δεν τα είχαμε ανάγκη.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον εσωτερικό μας κόσμο. Συσσωρεύονται πληροφορίες όχι αναγκαστικά απαραίτητες, με αποτέλεσμα όταν επιχειρήσουμε να αποφασίσουμε μέσα μας για κάποια επιλογή μας, αυτό να είναι δύσκολο ή οι επιλογές μας να μην είναι αυτές που τελικά θα ήταν ωφέλιμες ή πολλές φορές και επιζήμιες για τις προσωπικές μας ανάγκες. Και αυτή η λανθασμένη επιλογή θα επιφέρει τις συνέπειες των δικών μας πράξεων.