Η έρημος είναι συνδυασμένη με την παντελή απουσία νερού. Και αυτό δηλώνει και την απουσία της ζωής, όπως τουλάχιστον την γνωρίζουμε. Έρημος σημαίνει περιοχή θανάτου, όχι γιατί δεν υπάρχει ήλιος, αλλά γιατί δεν υπάρχει νερό. Και ενώ ο ήλιος είναι ευεργετικός, στην περιοχή της ερήμου είναι όχι απλά εχθρικός, αλλά καταστρεπτικός για την ζωή. Διότι χωρίς ήλιο μπορεί κάποιος να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Χωρίς όμως νερό, οι ημέρες του ανθρώπου είναι μετρημένες και δεν ξεπερνούν τις λίγες βδομάδες. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός έθεσε την αξία της παρουσίας του σε σύγκριση με την αξία του φυσικού νερού. Η απουσία του φυσικού νερού επιφέρει θάνατο, και η απουσία του Χριστού από την καθημερινότητά μας σημαίνει επίσης θάνατο, δηλαδή απουσία ζωής. Και ο Χριστός κράζει, φωνάζει δηλαδή με όλη τη δύναμη της φωνής του, τότε και τώρα, ότι όποιος στερείται το δικό του νερό, τη δική του παρουσία, να πηγαίνει σε αυτόν για να πίνει και να ξεδιψάει. Το φυσικό νερό απαλλάσσει από τη δίψα και απομακρύνει τον φυσικό θάνατο που μπορεί να επέλθει από την έλλειψή του. Το νερό, για το οποίο φώναξε με όλη του τη δύναμη ο Χριστός, απαλλάσσει από την φτώχεια του εσωτερικού ανθρώπου και απομακρύνει τον φυσικό αλλά και τον αιώνιο θάνατο που έχει επέλθει από την απουσία του ζωντανού νερού που υποσχέθηκε ο Χριστός στην Σαμαρείτισσα.
Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.
Παράπλευρη οικοδομή 2
Το καινούριο πάντα αμφισβητείται από το παλιό. Το παλιό αντιστέκεται στο καινούριο, γιατί το θεωρεί εχθρό του, ενώ στην πραγματικότητα είναι έκφραση της ίδιας αλήθειας με σύγχρονο τρόπο. Έτσι αρχικά φαίνεται ένας διχασμός, αργότερα όμως είναι προφανής η γένεση ενός νέου, όπως και στην περίπτωση των ανθρώπων. Μπορεί βέβαια οι γονείς να έχουν συνείδηση της αξίας των παιδιών τους και να μην τα αντιστρατεύονται, όμως και στην περίπτωση των νέων ιδεών θα πρέπει να ισχύει το ίδιο. Αφού κάθε νέο έχει ως προϋπόθεση το παλιό, θα έπρεπε και για τις ιδέες οι παλιές να αναγνωρίζουν την αξία των νέων και να τους παραχωρούν τόπο. Αυτό ήταν και το ιστορικό λάθος των υπευθύνων της εποχής του Χριστού. Καταλάβαιναν την αξία του νέου, όμως η παράδοση ήταν το εύκολο και ασφαλές οχυρό και εύκολα μπορούσε να κρύψει κάποιος την γύμνια του πίσω από την αξία της τήρησης της παράδοσης, αν και είναι γνωστό ότι κανένας ποτέ ούτε γνωρίζει τι είναι το σύνολο της παράδοσης ούτε να την τηρήσει μπορεί, ακριβώς γιατί πρόκειται για τύπους που δημιουργήθηκαν σε άλλες εποχές, κάλυψαν ανάγκες της τότε εποχής, και φυσικά σήμερα είναι ασύμβατες με την πραγματικότητα. Το μίσος και ο φθόνος πίσω από το πρόσχημα της αναγκαιότητας της παράδοσης ήταν η πραγματική αιτία που οδήγησαν τον δάσκαλο στον σταυρό. Η πολεμική των υπευθύνων της εποχής του Χριστού δεν είχε κίνητρο την αλήθεια, αλλά είχε πρόσχημα τους τύπους και ουσία την χολή που έσταζε μέσα τους εναντίον της αλήθειας που είχε εκφράσει ο Χριστός, αλήθεια που στην πραγματικότητα εκτεινόταν πολύ πέρα από τα σύνορα του έθνους το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετούσαν.
Παράπλευρη οικοδομή
Κάθε νέα οικοδομή κατά κανόνα κτίζεται δίπλα σε κάποια άλλη μέσα στις πόλεις. Υπάρχουν δηλαδή ήδη οικοδομές και κάποια στιγμή έρχεται κάποιος και στις υφιστάμενες προσθέτει και μία καινούρια οικοδομή. Και ενώ έχουμε συνηθίσει οι οικοδομές να είναι όμοιες και μορφολογικά αλλά και στις διαστάσεις, πολλές φορές εμφανίζονται και οικοδομές δεκάδες και εκατοντάδες φορές μεγαλύτερες και ψηλότερες, γιατί αυτές είναι οι νέες ανάγκες της εποχής και οι οικοδόμοι έχουν εξελίξει την τεχνική και την τεχνολογία, ώστε στις μέρες μας να υψώνονται οικοδομές πολλών εκατοντάδων μέτρων, άσχετα αν η δική μου είναι μόλις λίγα μέτρα. Αυτή η πρακτική εικόνα είναι σύμφωνη και με τα γεγονότα της εποχής του Χριστού. Ο Χριστός δεν ήλθε για να καθαιρέσει τις υφιστάμενες ελληνικές ή ιουδαϊκές θρησκείες, αλλά ήλθε δίπλα τους να οικοδομήσει την δική του οικοδομή, μέσα στην οποία μπορεί να χωρέσει όχι ένας αλλά όλος ο πληθυσμός της γης. Γιατί το ύψος και οι διαστάσεις της δικής του οικοδομής αγκαλιάζουν όλη την υδρόγειο σφαίρα και σε ύψος φτάνουν μέχρι το απέραντο σύμπαν για να το προσπεράσουν και να φτάσουν στον ίδιο τον δημιουργό του σύμπαντος.
Ελευθερία ή θάνατος; 12
Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Όλη η ζωή που βιώνουμε στον 21ο αιώνα είναι απόλυτα εξαρτημένη από την επιστήμη και την τεχνολογία. Είτε εργαζόμαστε σε τομείς της τεχνολογίας, είτε απλά εφαρμόζουμε τις ανακαλύψεις της τεχνολογίας στην καθημερινή μας ζωή, σε κάθε περίπτωση είμαστε μέτοχοι των καλών αποτελεσμάτων που φέρνει η προσέγγιση της αλήθειας του φυσικού κόσμου, δηλαδή η αποκάλυψη που προκύπτει καθώς εμβαθύνουμε μέσα στην έρευνα του φυσικού κόσμου και ψάχνουμε απάντηση στα ερωτήματα της καθημερινότητάς μας. Η έρευνα δηλαδή προσεγγίζει την αλήθεια και στη συνέχεια έρχεται ο καρπός που προσφέρει η γνώση της αλήθειας. Και σε αυτό ακριβώς το επίπεδο έβαλε ο Χριστός και την ζωή μας. Ζήτησε από τους δικούς του ανθρώπους να ερευνούν ακούραστα την αλήθεια των πραγμάτων, ώστε να μην είναι δούλοι του φόβου και του άγνωστου, αλλά να είναι ασφαλείς μέσα στη γνώση και την προσωπική τους εμπειρία. Η γνώση της αλήθειας ελευθερώνει, η άγνοια της αλήθειας οδηγεί είτε στον ακαριαίο θάνατο, είτε στη δουλεία και τελικά στον θάνατο, δηλαδή στην απομάκρυνση από τη ζωή.
Ελευθερία ή θάνατος; 11
Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Οι σύγχρονες ανακαλύψεις των επιστημονικών εργαστηρίων για την φύση του ανθρώπινου σώματος αποκαλύπτουν ένα μεγάλο οπλοστάσιο που έχει θέσει μέσα μας ο δημιουργός μας, προκειμένου να μπορούμε να ζούμε με επιτυχία την καθημερινότητά μας και μάλιστα με την προοπτική του αιώνιου μέλλοντος και όχι μόνο του ορατού και κατανοητού μέλλοντός μας. Η έρευνα δηλαδή μέσα στο σώμα μας δεν αποδεικνύει ότι είμαστε ελαττωματικοί, αλλά αντίθετα αποδεικνύει ότι είμαστε εφοδιασμένοι με εξαιρετικής ποιότητας εφόδια, εργαλεία και δεξιότητες, ώστε και τους στόχους της ζωής μας να τοποθετούμε μέσα στα ατομικά μας πλαίσια και τις προσωπικές μας ικανότητες, αλλά και να μπορούμε με επιτυχία να κατακτούμε όσα σχεδιάσαμε και ονειρευτήκαμε. Και αυτό αποδεικνύει όχι μόνο τη σοφία του δημιουργού, αλλά και την πρόνοια και την αγάπη, ώστε να μπορούμε να φτάνουμε στον τελικό μας στόχο. Αν δεν τα καταφέρνω στην καθημερινότητά μου, αυτό οφείλεται σε δυο παράγοντες. Ή οι σχεδιασμοί μου είναι υπερφίαλοι, αλαζονικοί και εκτός της πραγματικότητας, ή κάνω λάθη στην πρακτική καθημερινή ζωή μου και τα λάθη μου αυτά δεν μου επιτρέπουν να έχω καθαρή σκέψη για να κατακτήσω όσα ονειρεύτηκα. Δεν φταίει ο δημιουργός, αλλά εγώ που δεν βάζω το μυαλό μου να δουλέψει για να ανακαλύψω τις αιτίες των αποτυχιών μου και να επιστρέψω, αλλάζοντας νου, δηλαδή μετανοώντας, σε μια νέα πρακτική στην καθημερινότητά μου, ώστε να μην επαναλαμβάνω τα ίδια λάθη που με οδηγούν στην αποτυχία.