Κάτω από δύσκολες συνθήκες η επιβίωση είναι δύσκολη. Και κάτω από συνθήκες ερήμου η επιβίωση φαντάζει ανέφικτη. Και αυτή είναι πολλές φορές η εικόνα της ζωής μας.

Δυσκολίες και αδιέξοδα, ελλείψεις και κενά, αλλά και χιλιάδες άλλα μικροπράγματα βασανίζουν την καθημερινότητά μας, και πολλές φορές νιώθουμε σαν να έχει έλθει το τέλος μας. Αυτή ακριβώς την εικόνα ήθελε να ανατρέψει ο ίδιος ο Χριστός μιλώντας για μια νέα ζωή, την ζωή της ανάστασης την οποία ο ίδιος προσφέρει σε κάθε ενδιαφερόμενο. Μάλιστα περιέγραψε την δική του ζωή, εκείνη που ο ίδιος χαρίζει, ως ζωή με περισσεύματα, ως ζωή με περιεχόμενο πέραν του αναγκαίου.

Άρα όχι μόνον στέρηση δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει αφθονία και καθένας μαθητής του Χριστού καλείται να ανακαλύψει τον τρόπο που αυτή η ζωή θα γίνει όχι το όραμά του, αλλά η καθημερινότητά του.
Η μελέτη των Ιερών Γραμμάτων, δηλαδή η καθημερινή και αδιάκοπη αναζήτηση και κατανόηση των αιώνιων αληθειών μέσα από την Βίβλο, είναι η ασφαλής προϋπόθεση για την κατανόηση των δρόμων που άνοιξε ο Χριστός και καθένας καλείται να δοκιμάσει τον δικό του δρόμο.

Ένα δρόμο που ξεκινά από τον μικροσκοπικό σπόρο και φτάνει στα δένδρα και την καρποφορία κάθε κατάλληλη εποχή. Διότι δεν χρειάζεται να τρώει κάποιος τις σάρκες του, αλλά από τον καρπό, από το περίσσευμα της καρποφορίας τρέφεται και ο ίδιος, αλλά και οι άλλοι. Και φυσικά το θέμα δεν είναι η φυσική τροφή μόνο, αλλά και η αιώνια τροφή της συνειδήσεως και της ψυχής.

Κατά κανόνα στην έρημο δεν υπάρχουν δένδρα. Και τούτο διότι για να επιβιώσει ένα δένδρο θέλει νερό και το νερό δεν υπάρχει.

Θα συμφωνήσετε όμως ότι όπου υπάρχει έστω και λίγο νερό, εκεί πάντοτε υπάρχουν δένδρα ή κάποια βλάστηση ανάλογα με την ποσότητα του νερού. Και αυτή είναι μια αλληγορία και μια παραβολή για την καθημερινή μας ζωή. Εκεί που υπάρχει ενδιαφέρον, υπάρχουν και άνθρωποι, υπάρχουν και αποτελέσματα. Εκεί που δεν υπάρχει ενδιαφέρον, ούτε άνθρωποι, ούτε αποτελέσματα. Εκεί που υπάρχει θησαυρός, εκεί που υπάρχουν αξιόλογα πράγματα, εκεί συγκεντρώνεται το ενδιαφέρον και οι άνθρωποι.

Στην έρημο δεν υπάρχουν δένδρα, αλλά δεν υπάρχει και ζωή, τουλάχιστον όπως εμείς την γνωρίζουμε. Η παρουσία όμως του νερού μεταβάλλει τα πράγματα και εκεί που μέχρι τώρα δεν υπήρχε τίποτα, ξαφνικά εμφανίζεται ζωή, δραστηριότητα, ενδιαφέρον και άνθρωποι σπεύδουν να κατοικίσουν και να δημιουργήσουν κοινωνίες και έργα.

Άρα την διαφορά κάνει το νερό και μάλιστα όταν πρόκειται για περιοχή που ήταν μέχρι τώρα έρημος, το αποτέλεσμα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό, ακριβώς γιατί εκεί που υπήρχε το τίποτα και ο θάνατος, εκεί εμφανίστηκε η ζωή, εκεί άρχισε να κινείται το ενδιαφέρον, εκεί οι άνθρωποι άρχισαν να ξοδεύουν και να επενδύουν χρόνο και χρήμα.

Το νερό είναι θησαυρός και όπου υπάρχει θησαυρός, εκεί στρέφεται το ενδιαφέρον, εκεί τρέχουμε όλοι για να γεμίσουμε τις δεξαμενές μας με νερό που όχι μόνο ξεδιψά, αλλά αποτελεί και τη βάση για κάθε καλό έργο και κάθε παραγωγή ζωής.

Η ημέρα της πληρωμής είναι η ημέρα που ολοκληρώνεται, “συμπληρώνεται” από πολλά κομμάτια μια πράξη και εισπράττουμε τον μισθό του κόπου ή της συμφωνίας.

Είναι η ημέρα της πληρωμής, δηλαδή της ολοκλήρωσης και της τελειότητας για το μικρό ή το μεγάλο που έχουμε πράξει. Αυτή η έννοια της πληρωμής, δηλαδή της ολοκλήρωσης και της τελειότητας, παραπέμπει σε μια διαρκή μετακίνηση από το καλό στο καλύτερο, από την απειρία στην εμπειρία, από το λίγο στο πολύ, από την φτώχεια στην επάρκεια και τον πλούτο.

Αυτό είναι το μυστικό της ζωής. Όχι στην στασιμότητα, όχι την αδράνεια και την απραξία, αλλά ναι στην δράση, στην συμμετοχικότητα, στην προσπάθεια, στους νέους κάθε μέρα στόχους της ζωής. Ναι στην προσπάθεια να φτάσω στο όραμά μου, ναι στην τελειότητα που έχω ως πρότυπο, ναι στην αναζήτηση και την εμπειρία, στο ταξίδι της γνώσης και της επίγνωσης.

Ναι στο καλύτερο αύριο. Και είναι προφανές ότι στην προσπάθεια αυτή, την προσωπική προσπάθεια, τα εμπόδια δεν θα είναι λίγα, αλλά θα είναι τόσα όσα χρειάζεται και όσα μπορώ να υπερβώ για να κερδίσω αυτό που έχω ως στόχο. Όχι ως δώρο, αλλά ως καρπό εμπειρίας μέσα από την υπέρβαση των εμποδίων.

Διότι κάθε εμπειρία είναι πολύτιμη, όταν αποτελεί την βάση για μια επόμενη δοκιμασία, που με φέρνει εμπειρικά προς την τελειότητα, προς την ημέρα  της πληρότητας και της πληρωμής.

.

Η τελειότητα είναι μια σχετική έννοια και μπορεί να αναφέρεται σε οτιδήποτε: από την τέλεια εξωτερική μας εμφάνιση έως τον τέλειο καιρό που επικρατεί σήμερα.

Φυσικά όλοι καταλαβαίνουμε ότι κανένας δεν είναι τέλειος ούτε υπάρχει πάνω στον μεταβαλλόμενο κόσμο μας η απόλυτη τελειότητα. Για τον λόγο αυτό ο άνθρωπος καλείται σε μια μεταβαλλόμενη πορεία προς το καλύτερο, άρα και προς το τέλειο, χωρίς αυτό να δηλώνει και το τέλος της υπόθεσης.

Κάθε βήμα προς την τελειότητα είναι μια νέα τελειότητα, η οποία θα ξεπεραστεί σε λίγο από μια επόμενη επιτυχία. Και για να μην χαθούμε στο αχανές διάστημα και στο απέραντο σύμπαν, ο θεός έχει δώσει το πρότυπο της τελειότητας στο πρόσωπο του Χριστού.

Εκείνος είναι ο τέλειος και η κίνηση η δική μας αποσκοπεί στην δική του μίμηση, στην καθημερινή μετακίνησή μας από την σημερινή επιτυχία στην αυριανή προσπάθεια που θα φέρει μια νέα κατάσταση και εξομοίωση με εκείνον. Αυτό άλλωστε δηλώνει η ζωή. Ζω σημαίνει αλλάζω, μεταμορφώνομαι και το δικό μου έργο είναι να κρατώ το τιμόνι προς την αύξηση της τελειότητας και όχι στην επιστροφή στο χθες.

Ο άνθρωπος φτιάχτηκε για να μοιάσει στον δημιουργό του, γνωρίζοντας καθημερινά το δικό του το έργο και την δική του την προσωπικότητα.

Κάθε πορεία έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την αφετηρία, τον στόχο, αλλά και την ζωή ως μέσον επιβίωσης κατά την διάρκεια της πορείας.

Όσο μακρύτερος ο στόχος, τόσο περισσότερη διάρκεια και επάρκεια ζωής απαιτείται. Άρα όσο μακρύτερους στόχους θέτουμε, τόσο περισσότερα εφόδια και διάρκεια ζωής πρέπει να εξασφαλίζουμε. Έτσι, όταν γίνεται λόγος για ζωή πέραν του ορίου που σήμερα θεωρούμε ως υπαρκτό, είναι φυσικό να σκεφτόμαστε και τα αντίστοιχα αναγκαία: σε εφόδια και σε διάρκεια ζωής.

Για τον λόγο αυτό ο ίδιος ο Χριστός μας προετοιμάζει λέγοντας ότι για να φτάσουμε στην παρουσία του Πατέρα θεού απαιτείται ζωή την οποία μόνον εκείνος κρατεί, αλλά απαιτείται και γνώση του δρόμου τον οποίο μόνον εκείνος διασφαλίζει. Άρα, αν ο στόχος μας φτάνει μέχρι το τέλος, στην παρουσία του δημιουργού, τότε και τα εφόδια που πρέπει να διαθέτουμε θα είναι ανάλογα, ενώ οι καθημερινές μας δαπάνες για την μεταφορά άχρηστων βαρών θα πρέπει να έχουν μηδενιστεί με την έναρξη της πορείας.

Η απόρριψη κάθε περιττού βάρους και αρνητικής τριβής μέσα στην καθημερινότητα, είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ασφαλέστερη πορεία προς τους νέους στόχους της ζωής μας.