Όλοι ενδιαφερόμαστε για ένα νέο κτίριο. Κανένας δεν θέλει ένα παλαιό ερείπιο, όσο καλλωπισμένο και αν φαίνεται. Όλοι θέλουμε ανανέωση σε κάθε τι που βρίσκεται γύρω μας και συνδέεται με την καθημερινή μας ζωή. Και αυτό γιατί είναι μέσα στην υπαρξιακή μας υπόσταση η ανανεωτική τάση.

Η ανανέωση είναι συνώνυμη της ζωής, ενώ η στασιμότητα της γήρανσης και του θανάτου. Και όπως κανείς δεν θέλει ούτε σκέπτεται το θάνατο, έτσι και για την καθημερινότητα θέλουμε όλοι κάτι καινούριο. Το νέο έχει ενδιαφέρον. Το νέο κινεί την διάθεση να το αποκτήσω. Μέσα από τα νέα δημιουργήματα έρχεται το κέφι και η ανανέωση της ζωής, είτε αφορά απλά πράγματα της καθημερινότητας, είτε αφορά ιδέες και πρακτικές.

Και ενώ αυτή είναι η κοινή πεποίθηση για την καθημερινή μας ζωή, όταν ερχόμαστε στα ζητήματα της πίστης, προτιμούμε να μην το σκεφτόμαστε, προτιμούμε να αρκούμαστε στα παλιά, στις πρακτικές των παππούδων και των γιαγιάδων, χωρίς να έχουμε τη διάθεση να ασχοληθούμε και να βελτιώσουμε ή μάλλον να προσαρμόσουμε τις πρακτικές μας στις σημερινές μας ανάγκες και όχι των προηγούμενων γενεών. Όμως, ακόμη και ο αυτόματος πιλότος έχει ανάγκη παρακολούθησης και διόρθωσης, ώστε η πορεία να είναι ασφαλής προς το σκοπό που ταξιδεύουμε.

Όσο και αν η παραδοσιακή πρακτική καλύπτει τις συναισθηματικές μας ανάγκες και καθησυχάζει τη συνείδησή μας, είναι προφανές ότι η ανανέωση και προσαρμογή στις σημερινές πραγματικές ανάγκες σε πίστη και γνώση θεού είναι απολύτως απαραίτητη. Και η ευθύνη είναι αποκλειστικά προσωπική στον καθένα, όσο και αν μας αρέσει να κρυβόμαστε πίσω από τις ευθύνες των άλλων.

Ο άρχοντας για να ασκεί την εξουσία του, θα πρέπει να βρίσκεται μεταξύ των ανθρώπων και όχι εκτός ή μακριά από τους ανθρώπους. Μέσα στην πόλη, μέσα στην αγορά, μέσα στον κόσμο, μέσα στα γεγονότα, αποδεικνύεται αν είμαστε άρχοντες ή είμαστε δούλοι.

Κανένας δεν μπορεί να ασκήσει εξουσία αν δεν είναι μέσα στα γεγονότα, πρώτα απ’ όλα γιατί έχει άγνοια της πραγματικότητας. Η γνώση των πραγμάτων είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει κάποιος κρίση και γνώμη. Σε διαφορετική περίπτωση οι γνώμες μας είναι έωλες, είναι αστήρικτες και δεν μπορούν να σταθούν στην πραγματική ζωή. Αυτά που εγώ σκέφτομαι ή φαντάζομαι όταν είμαι μόνος μου δεν έχουν αξία, αν δεν κριθούν από τον κόσμο, από το πλήθος, και για τον άνθρωπο του 21 ου αιώνα, η οικουμένη.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν άφησε την διδασκαλία του μόνο στην θεωρία, αλλά μαζί με την θεωρία ζήτησε από όλους να την κάνουν πράξη στην καθημερινότητα. Σε διαφορετική περίπτωση η διδασκαλία είναι ατελής και κυρίως είναι ατελέσφορη, είναι χωρίς ουσιαστικό και πρακτικό αποτέλεσμα. Ο ίδιος ο Χριστός συνέστησε σε όλους μας να εισέλθουμε στην βασιλεία του θεού και όχι να μείνουμε θεατές των γεγονότων που κάποιοι άλλοι αποφασίζουν. Ο έμπορος πουλά το εμπόρευμά του στην αγορά, εκεί που συγκεντρώνεται ο κόσμος, εκεί που τα γεγονότα προετοιμάζουν την αυριανή πραγματικότητα. Και ο άνθρωπος της πίστης δεν λείπει από την σύγχρονή του πραγματικότητα, αλλά συμβάλλει στην διαμόρφωσή της με την δική του υπεύθυνη παρουσία και δραστηριότητα.

Κεραία, εκτός από τις γνωστές έννοιες για τις κεραίες της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, κλπ, σημαίνει και τα σημαδάκια, τις τελείες και τα κόμματα – και όχι μόνον, που μπαίνουν πάνω ή δίπλα στα γράμματα όταν γράφουμε κάτι.

Και είναι γνωστό ότι η μετακίνηση ή η αφαίρεση μιας τελείας ή ενός τόνου σε ένα γράμμα μπορεί να αλλάξει το νόημα ολόκληρης της έκφρασης και καμιά φορά και ολόκληρου κειμένου. Άρα η αξία της κεραίας, του μικρού σημαδιού σε μια λέξη δεν είναι ασήμαντη, αλλά μπορεί να έχει καταλυτική σημασία στην κατανόηση της λέξης και του κειμένου γενικότερα. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μια λέξη, αν δεν γίνει σωστά αντιληπτή η έννοιά της, μπορεί να σημαίνει ότι χάνουμε και το κλειδί για την κατανόηση και υλοποίηση ολόκληρου του νοήματος ή της εντολής που μας άφησε ο ίδιος ο Χριστός.

Το γεγονός δε ότι σήμερα απέχουμε δυο χιλιάδες χρόνια από την εποχή που γράφηκαν τα λόγια από τους αποστόλους και τους ευαγγελιστές, σημαίνει ότι όλοι εμείς που επιθυμούμε να κατανοήσουμε τα λόγια του Χριστού – αλλά και να τα εφαρμόσουμε, θα πρέπει να μην μείνουμε μόνο στη γνώση των γενικών εννοιών της πίστης στον αναστημένο Χριστό, αλλά θα πρέπει να κατανοήσουμε και τον τρόπο που θα τα κάνουμε πράξη στην καθημερινότητά μας και να μην μείνουν μόνον ως εκκλησιαστική παράδοση στη ζωή μας. Τότε η θυσία του Χριστού έχει αξία και η πίστη μου δεν είναι θεωρητική, αλλά μπορεί να κάνει και πράξεις πίστεως κατά το θέλημα του θεού και όχι μόνον των ανθρώπων.

Η επιμονή και η αποφασιστικότητα των επιστημόνων που εργάζονται στον ερευνητικό σταθμό του CERN είναι ένα καλό μάθημα για όλους του ανθρώπους της πίστης.

Διότι αν οι επιστήμονες – ερευνητές του φυσικού μικρόκοσμου δαπανούν απέραντο χρόνο,χρήμα και κόπο για να επιλύσουν τα προβλήματα και να αναζητήσουν λύσεις για την καθημερινότητά μας, πόσο περισσότερο οι άνθρωποι της πίστης πρέπει να εργαστούν με την ίδια πίστη και προσωπικό ζήλο στο να ανακαλύψουν τα μυστικά που μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Χριστός για την παρούσα και την αιώνια ζωή;

Είναι προφανές ότι η δική μου οκνηρία στην έρευνα της αλήθειας που μας αποκάλυψε ο Χριστός, δεν συνιστά το καλύτερο παράδειγμα για την εξερεύνηση του θελήματος του ζωντανού θεού στην σύγχρονη ζωή. Η νοοτροπία ότι άλλοι θα ασχοληθούν και εγώ θα ωφεληθώ δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης. Ο Χριστός έθεσε τα πράγματα σε προσωπική πρώτα βάση και μετά στην συλλογική ωφέλεια. Χωρίς την ακούραστη προσωπική εργασία που ρητά αναζητά ο Χριστός από κάθε πιστό του, καμιά πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει. Διότι η αγάπη είναι προϋπόθεση, αλλά στόχος είναι η αναζήτηση, η έρευνα και η γνώση και η επίγνωση του ίδιου του θεού. Και χωρίς αυτή την επίγνωση, παρουσία και λειτουργία του ζωντανού θεού στην καθημερινότητά μας δεν μπορεί να υπάρξει.

Ο δικός μας θάνατος προέρχεται από την απουσία της ζωής. Και η παρουσία και λειτουργία της ζωής απομακρύνει τον θάνατο.

Σε εμάς τους πολλούς, η έννοια “βαρυτικά κύματα” είναι άγνωστη. Την γνωρίζουν οι ειδικοί πάνω στην φυσική που ασχολούνται με την εξερεύνηση του σύμπαντος.

Και έχει ενδιαφέρον, όχι μόνον γιατί και εμείς ζούμε μέσα στο ίδιο σύμπαν, άρα θα έπρεπε να γνωρίζω περισσότερα για το θέμα αυτό, αλλά και γιατί η ανακάλυψή τους αποτελεί το πρότυπο της συνεργασίας μεταξύ πολλών ανθρώπων από διαφορετικές χώρες και διαφορετικούς πολιτισμούς, χωρίς αυτό να αποτελεί εμπόδιο στην επικοινωνία και τη συνεργασία τους. Εκείνο που τους ενώνει είναι το προσωπικό ενδιαφέρον, το όραμα για νέες ανακαλύψεις που θα μας κάνουν σοφότερους, η επιθυμία να λύσουν τα μυστήρια του σύμπαντος προς όφελος της ανθρωπότητας.

Και αυτό, νομίζω, είναι ένα καλό παράδειγμα και για τους ανθρώπους της πίστεως. Όλοι, καθένας χωριστά και όλοι μαζί, προσπαθούμε να κατανοήσουμε τα μυστικά που μας δίδαξε ο Χριστός, όχι για να γίνουμε καθηγητές ή να κατακρίνουμε τους άλλους, αλλά για να τα εφαρμόσουμε στη ζωή μας, πρώτα για να ωφεληθούμε εμείς και αργότερα και οι γύρω μας.

Οι αποκαλύψεις και τα μυστικά της αιώνιας αλλά και της καθημερινής ζωής που μας εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός και μας μεταφέρουν τα Ιερά Γράμματα, περιμένουν άτομα, ομάδες, κοινωνίες που θα ανακαλύψουν τον τρόπο της κατανόησης και της εφαρμογής στην σύγχρονη καθημερινή ζωή μας. Κάθε νέα ανακάλυψη φέρνει το θέλημα του θεού πιο κοντά και τις ευλογίες του θεού στην καθημερινότητά μας.