Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η γνωστή αυτή φράση που αποδίδεται στον Σωκράτη ή τον Σόλωνα δηλώνει την διάθεση του ανθρώπου να μην σταματά ποτέ να μαθαίνει και να εκσυγχρονίζεται. Συνήθως όλοι μαθαίνουμε όταν είμαστε σε μικρή ηλικία, αλλά όσο περνούν τα χρόνια επαναπαυόμαστε σε όσα έχουμε μάθει και αποφεύγουμε να μαθαίνουμε κάτι νέο. Και αυτό γιατί η μάθηση είναι κουραστική όταν δεν συνοδεύεται από πρακτικό αποτέλεσμα ή δεν είναι κάτι που ενδιαφέρει προσωπικά εμένα. Συνεπώς για να υπάρχει ενδιαφέρον για μάθηση μετά τα νεανικά χρόνια, θα πρέπει ή αυτό που μαθαίνω να έχει πρακτικό κέρδος για μένα ή να καλλιεργώ τα προσωπικά μου ενδιαφέροντα, ώστε πάντοτε να θέλω να μαθαίνω. Και επειδή σε όλα τα πράγματα υπάρχει ένα φυσικό όριο, είτε γιατί τα πράγματα τα ίδια είναι έτσι από τη φύση τους, είτε γιατί εγώ μέχρι εκεί ενδιαφέρομαι να μάθω, το μόνο που απομένει ανεξερεύνητο πάντοτε είναι ο άγνωστος θεός, ο δημιουργός του φυσικού κόσμου. Και αν για τον φυσικό κόσμο η ζωή μας δεν επαρκεί για να τον εξερευνήσουμε, πολύ περισσότερο η εξερεύνηση του δημιουργού του φυσικού κόσμου παραμένει πάντα ένα κεφάλαιο ολόκληρο και προσωπικό, ένα ζητούμενο που οδηγεί όχι μόνο σε γνώση αλλά και ζωή ταυτισμένη με τον ίδιο τον δημιουργό μας.

Η φράση “η δουλειά μου είναι σαν το γεφύρι της Άρτας” σημαίνει ένα έργο που την ημέρα γίνεται και το βράδυ καταστρέφεται, άρα πρέπει την επομένη να αρχίσω και πάλι από την αρχή. Και αυτό βέβαια είναι μια κατάρα, γιατί το να επαναλαμβάνει κάποιος το ίδιο έργο χωρίς αυτό να ολοκληρώνεται ποτέ, δεν σημαίνει μόνο χάσιμο χρόνου, αλλά είναι και δήλωση αναισθησίας και μωρίας, αφού ενώ κοπιάζω άσκοπα και δεν σταματώ για να κατανοήσω που οφείλεται αυτή η κατάρα. Και βέβαια στην καθημερινότητα δεν έχω υπόψη μου σοβαρούς ανθρώπους που να κοπιάζουν χωρίς κανένα κέρδος. Αντίθετα, όλοι προσπαθούμε κάθε εργασία μας να ολοκληρώνεται, να παίρνουμε το μισθό και το κέρδος μας, προκειμένου να ξεκινήσουμε κάτι άλλο και όχι αρχίζοντας το προηγούμενο έργο από την αρχή. Και ενώ αυτό είναι κατανοητό στην πρακτική ζωή μας, όταν ερχόμαστε στα ζητήματα της πίστεως, κανείς δεν διαμαρτύρεται για το αναποτελεσματικό της πίστης του. Αποδεχόμαστε κάθε μέρα μια αναποτελεσματική θρησκευτική στάση, επαναπαυόμαστε στην επανάληψη αγόγγυστα και καθησυχάζουμε την συνείδησή μας ότι όλα πάνε καλά, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε στάσιμοι, έχουμε μείνει πίσω, και αντί για δάσκαλοι ξαναγυρίζουμε στην πρώτη δημοτικού, αναζητώντας δάσκαλο να μας διδάξει από την αρχή εκείνα, στα οποία εμείς οι ίδιοι θα έπρεπε να είμαστε δάσκαλοι. Στο τέλος βέβαια για όλα φταίνε   οι άλλοι και ποτέ εγώ, σύμφωνα με την Νεοελληνική μας νοοτροπία.

Η λειτουργία του ελατηρίου είναι γνωστή σε όλους μας και υπάρχει σε εκατοντάδες συσκευές που χρησιμοποιούμε όλοι καθημερινά. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η αντοχή του στις πιέσεις που δέχεται και μπορεί να παραμορφώνεται προσωρινά, σύντομα όμως επανέρχεται στην αρχική του εικόνα. Και μπορεί αυτή η παραμόρφωση να τρομάζει, ωστόσο ο κατασκευαστής έχει προνοήσει, ώστε να μπορεί ακόμη και σε μεγαλύτερες καταπονήσεις να διατηρεί την λειτουργία του και να επανέρχεται, έτοιμο για την επόμενη καταπόνηση. Βέβαια, η βιομηχανική εικόνα είναι δημιούργημα κυρίως του εικοστού αιώνα, ωστόσο η λειτουργία του ελατηρίου είναι ορατή στη φύση και μάλιστα στα ψηλά δένδρα, τα οποία μπορεί να παραμορφώνονται κάτω από την πίεση των καιρικών συνθηκών, ωστόσο διατηρούν την ευλυγισία τους και επανέρχονται όταν περάσει η καταιγίδα. Ο ίδιος άλλωστε δημιουργός έχει τοποθετήσει και μέσα στον άνθρωπο την ίδια ικανότητα να αντέχει στις πιέσεις των περιστάσεων της καθημερινότητας, και όταν αυτές περάσουν, να μπορεί να επανέρχεται στην προηγούμενη κατάσταση, ενισχυμένος από την εμπειρία που έχει ήδη αποκτήσει. Είναι δηλαδή προφανές ότι καθένας μας έχει μέσα του τις προβλεπόμενες για την ζωή του αντοχές και ο Θεός μεριμνά η πίεση από την καθημερινότητα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, να μην υπερβαίνει την δυνατότητα των αντοχών μας, αλλά μαζί με την δοκιμασία, κάνει και την έκβαση ώστε να μπορούμε να αντέξουμε. Μια ματιά στο παρελθόν της προσωπικής μας ζωής το επιβεβαιώνει.