Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η αλήθεια είναι το αντίθετο του ψεύδους. Η αλήθεια είναι το στοιχείο που γίνεται φανερό, δεν είναι σκεπασμένο, δεν λανθάνει, δεν διαφεύγει, ακριβώς γιατί η αλήθεια είναι το φως και το φως, όπου και όταν υπάρχει, πάντοτε φέγγει. Η αλήθεια είναι προσφιλής, αλλά και μισητή. Προσφιλής όταν μας βολεύει, μισητή όταν είναι ενάντια στα συμφέροντά μου. Και όλοι θέλουμε την αλήθεια, φτάνει να μην είναι εις βάρος μου. Αυτή όμως η προσέγγιση δεν είναι η ορθή, γιατί όταν χάνω την αλήθεια, χάνω και τον δρόμο μου, γιατί το ένα ψέμα θα φέρει και το επόμενο και αυτό θα είναι εις βάρος μου πολλαπλασιαστικά. Για τον λόγο αυτό ο Χριστός δεν είπε μόνο ότι “εγώ είμαι η αλήθεια”, αλλά πρόσθεσε και κάτι πολύ σημαντικό: είμαι και η οδός και η ζωή. Πίσω από την πικρή αλήθεια κατά κανόνα, κρύβεται ο δρόμος και η ζωή. Πίσω από το γλυκό ψέμα, κρύβεται κατά κανόνα το αδιέξοδο και ο θάνατος. Και μπορεί στην αρχή να φαίνεται ότι η αναζήτηση και η εφαρμογή της αλήθειας είναι προσωρινά εις βάρος μου, αργότερα όμως αποδίδει καρπούς ειρηνικούς δικαιοσύνης. Αντίθετα το ψέμα και η απάτη, στην αρχή προσφέρουν ελευθερία, αργότερα όμως οδηγούν σε αιχμαλωσία και κόλαση.

Η λάθος πληροφορία από το GPS, η λάθος αντίδραση ενός οδηγού αυτοκινήτου είχε ως συνέπεια τον ακαριαίο θάνατο τριών νέων ανθρώπων και ενός τέταρτου που βρίσκεται στην εντατική από το ίδιο τροχαίο δυστύχημα που έγινε στην πόλη μου. Αυτό το τραγικό συμβάν φέρνει στο νου την ευθύνη που έχουμε όταν χειριζόμαστε μεγάλες υποθέσεις της σύγχρονης ζωής. Το λάθος της πληροφορίας δεν το πλήρωσε το GPS, το λάθος της πληροφορίας δεν το πλήρωσε ο οδηγός του αυτοκινήτου, αλλά την λανθασμένη πληροφορία την πλήρωσαν τέσσερις νέοι άνθρωποι που επέβαιναν σε δυο μοτοσυκλέτες, συγκρούστηκαν με το αυτοκίνητο που έκανε την λάθος κίνηση που υπέδειξε λανθασμένα το GPS, και αυτοί οι αθώοι έχασαν τη ζωή τους. Αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα ευθύνης. Όταν μας λένε να κάνουμε κάτι, δεν σημαίνει ότι εγώ που το πράττω δεν έχω ευθύνη. Αντίθετα. Σημαίνει ότι η ευθύνη είναι απόλυτα δική μου, προσωπική, και οι συνέπειες – θετικές ή αρνητικές – χρεώνονται αποκλειστικά σε μένα. Στην καθημερινότητα της ζωής μας δεν υπάρχουν ανεύθυνες πράξεις. Κάθε πράξη είναι δική μας πράξη και όχι των άλλων, οι οποίοι από άγνοια ή από δόλο, μπορεί να μας προτρέπουν να πράξουμε κάτι. Η εφαρμογή και η υλοποίηση μιας οδηγίας, μιας εντολής, είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση. Και η ευθύνη δεν μεταβιβάζεται, δεν διαγράφεται και δεν παραγράφεται ποτέ. Το καλό κέρδος εγώ το απολαμβάνω και τις τραγικές συνέπειες πάλι εγώ θα τις υποστώ από τον λάθος χειρισμό της καθημερινότητάς μου. 

Η εγκράτεια είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση και δεν μετέχει κανείς άλλος. Εγώ αποφασίζω, εγώ βάζω τα όρια, εγώ δοκιμάζω και εκγυμνάζομαι, εγώ εκτιμώ τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου. Οι γύρω μου βλέπουν αποτελέσματα, αλλά εγώ έχω ακέραιη την ευθύνη των πράξεών μου. Και είναι προφανές ότι όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο σώμα μου και όχι έξω από αυτό, άρα και η διάρκεια και η ένταση καθορίζονται από μένα και τις προσωπικές μου ανάγκες. Το σύγχρονο περιβάλλον μας επηρεάζει και μας παρασύρει στον αχαλίνωτο τρόπο ζωής του Δυτικού Κόσμου. Και στο περιβάλλον αυτό καθένας καλείται να βρει την ατομική του ευτυχία και απόλαυση, όχι μόνον για το σήμερα αλλά και στο μέλλον, εγγύς και απώτερο. Τα ξερά φύλλα των δένδρων που παρασύρει ο άνεμος και τα ψηλά και καρποφόρα δένδρα που στέκονται για αιώνες στην ίδια θέση και παράγουν κάθε χρόνο τον πολύτιμο καρπό τους από τον οποίο τρέφεται ο κόσμος, είναι το καλύτερο παράδειγμα για την εγκράτεια. Η αυτο-πειθαρχία, η εκγύμναση του εαυτού μου στην διαχείριση των σκέψεων, των λόγων και των πράξεων, είναι η εγγύηση για μια μακροχρόνια και καρποφόρα ζωή. Το εύκολο χρήμα, η ατέρμονη προβολή και το χειροκρότημα, φέρνουν χαρά και ευτυχία. Αλλά αν όλα αυτά δεν υπακούν στην δική μου θέληση και απόφαση, τότε γρήγορα καταντούν μάστιγα, φέρνουν τραγικά αδιέξοδα και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία και τον θάνατο.

Το πιο πολύπλοκο δημιούργημα του ανθρώπου την εποχή του Χριστού ήταν η οικοδομή. Στην ανθρώπινη αυτή δημιουργία έμπαιναν σε εφαρμογή όλες οι δυνατές συνεργασίες των υλικών, προκειμένου να κτιστεί ένα κτίριο το οποίο κάλυπτε πρακτικές καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων. Αν και στον 21 ο αιώνα υπάρχουν χιλιάδες πιο περίπλοκα ανθρώπινα δημιουργήματα από ό,τι μια οικοδομή, ωστόσο ακόμη και σήμερα εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε το μήνυμα που ήθελε να δώσει ο Χριστός και οι Απόστολοι με την εικόνα της οικοδομής. Η ανάγκη για συνύπαρξη και από κοινού λειτουργία των επιμέρους οργάνων και υλικών είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την δημιουργία κάθε οικοδομής, κατά συνέπεια η ίδια αυστηρή λογική πρέπει να διέπει και την οικοδομή της πίστης. Στην οικοδομή κάθε λίθος, κάθε πλίνθος, κάθε επιμέρους υλικό, συνυπάρχει και συνεργάζεται με άλλα υλικά, παρόμοια ή διαφορετικά. Και η σοφία με την οποία ο οικοδόμος συνθέτει τα επιμέρους υλικά για να πετύχει το τελικό αποτέλεσμα, αποδεικνύει όχι μόνον την αυστηρή λογική που θέτει ο Χριστός ως προϋπόθεση για την οικοδομή της ατομικής πίστης, αλλά θέτει και τον πήχη της κρίσης μας. Ο καλός οικοδόμος, τα καλής ποιότητας και αρτιότητας υλικά και ο καλός οικοδεσπότης – για να λειτουργεί η οικοδομή στην καθημερινότητά της – είναι οι δείκτες που αποδεικνύουν όχι μόνον την ορθή μου πίστη, αλλά και τα εκ της πίστεως καλά αποτελέσματα. Και με τον όρο οικοδομή, μπορεί καθένας να ονομάσει κάθε καλή προσπάθεια για σταθερές επιτυχίες στη ζωή του.