Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Ξένιος ήταν το επίθετο του πατέρα των θεών του Ολύμπου και είχε σχέση με την φιλοξενία που πρόσφεραν οι κάτοικοι σε κάποιον ξένο που έφτανε στο σπίτι τους. Ο ξένος έπρεπε να φιλοξενηθεί, έπρεπε να του δοθούν τα απαραίτητα για την επιβίωσή του, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να αποκτήσει τα δικαιώματα των οικείων, αυτών δηλαδή που κατοικούσαν και ήσαν ιδιοκτήτες του σπιτιού. Δικαιώματα χρήσης και δικαιώματα ιδιοκτησίας είχαν μόνον οι ιδιοκτήτες και όχι οι περαστικοί ξένοι. Και αυτή η αλήθεια έχει μεγάλη αξία για μας σήμερα, διότι οι άνθρωποι της ζωντανής πίστης πρέπει να κατανοήσουν τα δικαιώματά τους. Αν αισθάνεσαι ξένος και επισκέπτης στον οίκο του ζωντανού θεού, τότε δεν είσαι κύριος, δεν μπορείς να ασκήσεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα και ό,τι σου λένε οι άλλοι αυτό κάνεις. Ακούς και υπακούς διότι δεν γνωρίζεις. Είσαι δούλος και υποχείριο του θελήματος των άλλων. Η κυριαρχία του σώματός σου και της ψυχής σου, η ίδια η ελευθερία σου έχει παραμεληθεί και έχει αμφισβητηθεί πρώτα από εσένα τον ίδιο λόγω άγνοιας και στη συνέχεια από εκείνους που σε θέλουν δούλο και υπηρέτη, στερημένο των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων. Και δυστυχώς όλη η ευθύνη για την ανακάλυψη των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων στην ψυχή και στο σώμα σου, ανήκει αποκλειστικά σε σένα και κανείς δεν μπορεί να σε αντικαταστήσει.  Εσύ πρέπει να ψάξεις, να ανακαλύψεις, να εξασκήσεις και να αξιοποιήσεις. Οι γύρω μπορεί να βοηθήσουν, αλλά ο τραπεζικός σου λογαριασμός είναι μόνο δικός σου και είσαι ο αποκλειστικά υπεύθυνος διαχειριστής.

Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί το νέο κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο καλούμαστε όλοι να βιώσουμε την καθημερινότητά μας. Ο κόσμος, η οικουμένη, είναι πια το σπίτι όλων μας, αφού μέσα στο σπίτι μου φτάνουν εικόνες και ήχοι από την άκρη του κόσμου, από χώρες και λαούς που μέχρι πριν μερικές δεκαετίες δεν τους είχαμε δει ούτε τους είχαμε ακούσει. Άρα θα πρέπει να προετοιμαστούμε και για την ανάλογη αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων, μέσα στις οποίες καλούμαστε να επιβιώσουμε και να εκπληρώσουμε το σκοπό της ύπαρξής μας. Αυτό δεν είναι απειλή αλλά πρόκληση. Αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να αμφιβάλλουμε για τον προορισμό μας, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρώτος ο Χριστός άνοιξε τους ορίζοντές μας και μας υπέδειξε ότι στόχος μας δεν είναι μόνο η οικογένεια, το στενό φιλικό περιβάλλον, αλλά στόχος και γείτονες είναι οι άνθρωποι που ζουν μακριά από μας, ακόμη και στην άκρη του κόσμου. Το ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον που μας έταξε ο δημιουργός μας να ζήσουμε είναι το απέραντο, χωρίς όρια γεωγραφικά και πολιτιστικά, και μας έχει εφοδιάσει με όλα τα απαραίτητα εφόδια και όλες τις ικανότητες επιβίωσης ακόμη και στην άκρη του κόσμου. Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι για φόβο, αλλά είναι πρόκληση αξιοποίησης των δώρων του δημιουργού μέσα στην καθημερινότητά μας. 

Κάθε φορά που πίνουμε συνηθίζουμε να λέμε στην υγειά μας. Πρόκειται για μια ιστορική φράση που σκοπό έχει να ευχηθούμε ό,τι πίνουμε και ό,τι τρώμε να συμβάλει στην καλή μας υγεία. Και αυτή η καλή συνήθεια είναι απόδειξη ότι καθένας το πρώτο πράγμα που επιθυμεί είναι η υγεία του, διότι όλα τα άλλα έχουν κατώτερη αξία. Αυτό σημαίνει ότι θέτουμε σε πρώτη προτεραιότητα την κατάσταση της υγείας του σώματός μας, δηλαδή πάνω από κάθε άλλη αξία, έχοντας την εμπειρία που λέει ότι αν δεν είσαι καλά στην υγεία σου, τα υπόλοιπα τι να τα κάνεις. Αυτή ακριβώς η προσωπική μας διαπίστωση είναι η αφετηρία για να σκεφτούμε και την αξία της υγείας του εσωτερικού μας ανθρώπου, του ανθρώπου της ψυχής και του πνεύματος. Και αν για το φθαρτό σώμα μας διαθέτουμε όχι μόνο ευχές αλλά και εμπειρία και γνώση στην επιλογή των καλών τροφών που θα συμβάλλουν στην υγεία μας, πόσο μάλλον πρέπει να αποκτήσουμε γνώση και εμπειρία για την επιλογή των καλών τροφών που θα συμβάλλουν στην υγεία του εσωτερικού μας ανθρώπου και να μην μένουμε μόνο στις ευχές των εορτών, νοοτροπία που έχουμε όλοι οι Νεοέλληνες: να μένουμε στις ευχές και στις προσδοκίες, χωρίς να προχωρούμε σε γνώση και εμπειρία βελτίωσης του εσωτερικού μας ανθρώπου, του τμήματος της προσωπικότητάς μας που έχει αξία και μετά την ημερομηνία της ταφής μας.

Οι σχολές οδηγών δεν υπήρχαν πάντοτε. Δημιουργήθηκαν στον εικοστό αιώνα προκειμένου να καλύψουν μια νέα ανάγκη που προέκυψε από την χρήση, την αναγκαστική χρήση, των αυτοκινήτων. Πριν την ανακάλυψη και χρήση των αυτοκινήτων στη ζωή μας, σχολές οδηγών δεν υπήρχαν. Και αυτή η ιστορική πραγματικότητα μας διδάσκει ότι κάθε φορά που κάτι καινούριο μπαίνει στη ζωή μας, αναπόφευκτα πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε το νέο αυτό εργαλείο της ζωής μας. Όποιος λοιπόν θέλει να είναι σύγχρονος άνθρωπος, με σύγχρονες αντιλήψεις και συνήθειες, όπως για το κινητό του τηλέφωνο και το αυτοκίνητό του, έτσι και για τα ζητήματα της πίστεως οφείλει να λάβει την κατάλληλη παιδεία και εκπαίδευση, ώστε και ο ίδιος να έχει ζωή αποτελεσματική στην καθημερινότητά του, αλλά και άλλους να προστατεύσει από τις τραγωδίες της άγνοιας. Η έρευνα, η εξάσκηση, η εκμάθηση των νέων τεχνολογιών για την διευκόλυνση της καθημερινής μας ζωής, είναι το παράδειγμα και ο ασφαλής οδοδείκτης και για τα ζητήματα της προσωπικής μας ζωντανής και αποτελεσματικής πίστης. Όσο καλύτερα ξέρω να χειρίζομαι τις νέες ανακαλύψεις, τη νέα τεχνολογία, τόσο ευκολότερη και αποτελεσματικότερη είναι η καθημερινή ζωή της πίστης μου.