Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Στο 14 κεφάλαιο ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας μεταφέρει μια διδασκαλία του Χριστού σχετικά με την καθημερινότητα. Στην διδασκαλία αυτή, χωρία 28 και εξής, προσγειώνει τους ακροατές του, και προσγειώνει και εμάς σήμερα στην σκληρή πραγματικότητα. Ενώ δηλαδή η ζωή της πίστης φαντάζει εύκολη και θαυμαστή, δηλαδή είναι μια ζωή θαυμάτων, ο Χριστός με απλό και κατανοητό τρόπο μας εξηγεί ότι αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Διότι πριν από τα θαύματα υπάρχει ο ρεαλισμός, υπάρχει η λογική, υπάρχει η ανθρώπινη κρίση, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα. Και το παράδειγμα που χρησιμοποιεί ο ίδιος, μας εκπλήσσει. Διότι δεν χρησιμοποιεί καθημερινό παράδειγμα, αλλά σπάνιο και δαπανηρό. Και το κάνει ακριβώς γιατί θέλει να τονίσει από τη μια τη σημασία της πίστης, η οποία μπορεί να πετύχει εξαιρετικά πράγματα, από την άλλη όμως για να τονίσει και την λογική που πρέπει να εφαρμόζεται από κάθε ένα που θέλει να πετύχει μέσα από τη ζωή της πίστης. Διότι βασική προϋπόθεση είναι η εφαρμογή των αρχών που προβλέπει ο κανόνας της πίστης. Έτσι το χτίσιμο ενός πύργου είναι έργο μεγάλο και θαυμάσιο αλλά για να το κτίσεις πρέπει πρώτα να έχεις τις προϋποθέσεις. Σε διαφορετική περίπτωση απλά γίνεσαι αντικείμενο χλευασμού και παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση.

Η εποχή μας δικαιωματικά μπορεί να ονομαστεί εποχή του internet, διότι κάθε μέρα και περισσότερο αποδεικνύεται πόσο χρήσιμο εργαλείο είναι για τον καθένα μας. Μέσα από αυτό πλέον μιλάμε, επικοινωνούμε, στέλνουμε και λαμβάνουμε πληροφορίες, κάνουμε τραπεζικές συναλλαγές, κλείνουμε εισιτήρια και γενικά, χωρίς να το έχουμε αποφασίσει, μια νέα εμπειρία έχει μπει στην καθημερινή μας ζωή, καθορίζει την καθημερινή μας ζωή και σε σημαντικό βαθμό κυριαρχεί στην καθημερινή μας ζωή. Αυτή η νέα πραγματικότητα έχει ως αποτέλεσμα να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε τον κόσμο και τα καθημερινά ζητήματά μας μέσα από άλλες δυνατότητες και ευκαιρίες, έχοντας εξασφαλίσει όχι μόνο καλύτερη ποιότητα ζωής αλλά και ελεύθερο χρόνο και ποικιλία ευκαιριών, ζητήματα που πριν από μερικές δεκαετίες, και για την κυριολεξία από καταβολής κόσμου, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Ενώ λοιπόν έχουμε μπει όλοι σε μια νέα εποχή, του internet, και ενώ το χρησιμοποιούμε ως εργαλείο καθημερινής ζωής, δεν κάνουμε το ίδιο και για τα ζητήματα της πίστης, δηλαδή δεν αναπροσαρμόζουμε τους στόχους και τις διαδικασίες στην καθημερινή μας ζωή για τα θέματα της πίστης. Αντίθετα, όταν μας δίνεται η ευκαιρία προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τη χλιαρή ή αδιάφορη στάση μας μέσα από ακατανόητες εικόνες της Παλιάς και της Καινής Διαθήκης, παραβλέποντας τη σημερινή πραγματικότητα.

Η λέξη ορίζοντας, από το ορίζω, (ορισμός, όριο, στα αγγλικά horizon), είναι μια κρίσιμη έννοια στη ζωή μας, διότι δηλώνει τα όρια μέσα στα οποία ουσιαστικά ζω και κινούμαι. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο ορίζοντάς μας, τόσο πιο αποτελεσματική είναι η ζωή μας, διότι προβλέπουμε καλύτερα, ερευνούμε μακρύτερα, προετοιμαζόμαστε καλύτερα και αυτό το καταλαβαίνουμε από την οδήγηση, καθώς αν έχω το βλέμμα μου μακριά μπορώ να προβλέψω το εμπόδιο. Αν όχι, τότε κινδυνεύω από την έλλειψη χρόνου που απαιτείται για την σωστή αντίδραση. Όσο μακρύτερα βλέπω, τόσο καλύτερα αντιδρώ, τόσο πιο αποτελεσματική είναι η ζωή μου. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της ζωντανής πίστης στον ζωντανό θεό. Καθώς αυξάνεται η πίστη μου, μεγαλώνει και ο ορίζοντας των καθημερινών μου δυνατοτήτων. Διότι μπορώ να προβλέπω καλύτερα, να προετοιμάζομαι ασφαλέστερα και να μην είμαι έρμαιο των καθημερινών αλλαγών που συμβαίνουν γύρω μου. Άρα η πίστη είναι ένα εργαλείο, ένα εφόδιο καλύτερης ζωής και όχι εμπόδιο μιας καλύτερης ζωής, όπως πεισματικά κάποιοι θέλουν να το παρουσιάζουν. Και η αύξηση της πίστης είναι προσωπική υποχρέωση, δεν μεταβιβάζεται, δεν δανείζεται, δεν αντικαθίσταται και δεν παραχωρείται από κανένα φυσικό πρόσωπο σε άλλον. Είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση και ατομική ευθύνη.

Αρχικά στοιχεία ονομάζουμε τα στοιχεία εκείνα πάνω στα οποία στηρίζονται όλα τα επόμενα. Τα γράμματα της αλφαβήτου είναι τα αρχικά στοιχεία της γλώσσας, οι αριθμοί από το μηδέν έως το εννέα είναι τα αρχικά στοιχεία της αριθμητικής. Χωρίς αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχει γλώσσα επικοινωνίας ή αριθμητική για τον ακριβή προσδιορισμό ποσοτήτων. Συνεπώς όλοι κατανοούμε ότι και στα ζητήματα της ζωντανής πίστης, υπάρχουν και τα αντίστοιχα αρχικά στοιχεία, χωρίς τα οποία δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τη συνέχεια των πραγμάτων. Μια υγιής και λογική πίστη προϋποθέτει την ακριβή γνώση των Γραφών και χωρίς αυτή τη γνώση δεν υπάρχει κανενός είδους εξέλιξη στην ζωντανή πίστη που να παράγει αποτελέσματα. Δηλαδή, αρχικό στοιχείο της ζωντανής πίστης είναι η πλήρης και ακριβής γνώση των Ιερών Γραμμάτων και μόνο με αυτό το εφόδιο μπορεί κάποιος που επιθυμεί, να προχωρήσει σε εφαρμογή και εκτίμηση αποτελεσμάτων κατά την εκτέλεση των οδηγιών και της διδασκαλίας του Χριστού. Τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Χριστού είναι η προϋπόθεση για κάθε εξέλιξη στην ζωντανή πίστη. Κάθε εκτροπή από αυτή την αλήθεια, απλά είναι χάσιμο χρόνου, είναι οσμή δείπνου χωρίς συμμετοχή σε αυτό.

Αυτό το ερώτημα τίθεται καθημερινά στη ζωή μας. Διότι όλοι κάπου θέλουμε να μπούμε, να βελτιώσουμε τη ζωή μας, να μπούμε σε μια καλύτερη ζωή, να αναβαθμίσουμε την ποιότητα της ζωής μας, να δούμε τη σκληρή εικόνα του κόσμου με ένα ασφαλέστερο μάτι, να δούμε τη μιζέρια από ψηλά χωρίς να μετέχουμε και να υποφέρουμε από αυτή. Με άλλα λόγια, όλοι θέλουμε κάπου να μετακινηθούμε, να μπούμε σε μια καλύτερη ζωή και για αυτό πασχίζουμε καθημερινά, όλη την ημέρα. Και αυτό δεν είναι άρνηση αλλά κατάφαση. Δεν είναι εμπόδιο, αλλά είναι εφόδιο, εργαλείο. Η φύση που ο δημιουργός στελέχωσε με τα απαραίτητα για όλους στοιχεία, είναι γεμάτη από μεταμορφώσεις, από μετάβαση σε μετάβαση, από αλλαγή σε αλλαγή και σχεδόν χωρίς αλλαγή δεν φαίνεται να μπορεί να υπάρχει και ζωή. Αυτό το εφόδιο, της έλξης και της διάθεσής μας κάπου να μπούμε, κάπου καλύτερα να μετακινηθούμε, είναι η κινητήρια δύναμη και για ζητήματα της ζωντανής πίστης. Κάθε εμπόδιο δεν είναι τιμωρία αλλά είναι άσκηση για μια νέα κατάκτηση. Αυτό το κριτήριο έβαλε ο ίδιος ο Χριστός που επαίνεσε και αντάμειψε τον εργατικό συνεργάτη του, ενώ στον έξυπνο αλλά αμετακίνητο συνεργάτη του δεν επιφύλαξε τιμή και ανταμοιβή, αλλά σκληρή φτώχεια και τιμωρία.