Η συνάντηση του Χριστού με τον εκατόνταρχο.

Υπάρχει διάχυτη η γνώμη μεταξύ των πατριωτών μας ότι τα θέματα της πίστης αφορούν αποκλειστικά τους λειτουργούς της Εκκλησίας. Και φυσικά όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν μπορεί να είναι ορθό.

Διότι στην εποχή μας που το συντριπτικό μέρος του πληθυσμού γνωρίζει ανάγνωση και γραφή, γνωρίζει και ξένες γλώσσες, γνωρίζει να χειρίζεται εξειδικευμένα τεχνικά εργαλεία ακόμη και για προσωπική χρήση, γνωρίζει να επικοινωνεί με εκατομμύρια ξένους και γνωστούς ανά τον κόσμο, η άποψη ότι ο καθημερινός άνθρωπος δεν έχει την υποχρέωση να εγκύψει στα θέματα της πίστης και της ζωής της πίστης, είναι άποψη εκτός εποχής και εκτός λογικής.

Ο λαϊκός, δηλαδή ο μη κληρικός άνθρωπος, δεν εξαιρείται. Αντίθετα προτιμάται, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Χριστός  δεν επέλεξε κανένα θρησκευτικό πρόσωπο της εποχής του ως μαθητή της πίστεως, δηλαδή του νέου Νόμου που ο ίδιος έφερε και εφάρμοσε στην ανθρωπότητα.

Αντίθετα ο Χριστός, για το νέο αυτό είδος σχέσης με το Θεό, επέλεξε ανθρώπους καθημερινούς, ανθρώπους επαγγελματίες, συζύγους, με μόνο κριτήριο τις αναζητήσεις τους, με μόνο κριτήριο την λαχτάρα τους να πλησιάσουν πιο κοντά τον Θεό.

Και αυτό το στοιχείο πρέπει να μας προβληματίσει. Μην διστάζεις λοιπόν να πάρεις την απόφαση και να αρχίσεις το ψάξιμο των δικαιωμάτων σου στα θέματα της πίστης. Και τούτο διότι η πίστη είναι το εργαλείο που μεταμορφώνει την ζωή μας και την καθημερινότητά μας, ανεξάρτητα από την μόρφωση ή την κοινωνική και οικονομική μας κατάσταση.