Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η παροχή υλικών για την παραγωγή προσωπικής και ατομικής δύναμης είναι, ίσως, η πιό αναγκαία εξερεύνηση που πρέπει να κάνει κάποιος που ενδιαφέρεται για την ποιότητα αλλά και για το μήκος της ζωής του. Διότι, και οι δυο αυτοί παράγοντες, το μήκος και η ποιότητα του βίου, εξαρτώνται απόλυτα από την ύπαρξη και την διαχείριση της ενέργειας για την παραγωγή της απαιτούμενης καθημερινά δύναμης.

Και μπορεί το φυσικό μας σώμα να μας δίνει ερεθίσματα για την αναπνοή και τις τροφές, ωστόσο, ο μη ορατός εσωτερικός μας κόσμος, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, μάς ενοχλούν πιό “διακριτικά”, δηλαδή χωρίς πίεση σε αντίθεση με το σώμα. Για τον λόγο αυτό, η ικανοποίηση των αναγκών σε ενέργεια του εσωτερικού μας πλέον κόσμου, είναι μια ατομική και προσωπική υπόθεση που απαιτεί και προϋποθέτει καλλιέργεια και ευαισθησία, στοιχεία τα οποία συνήθως αποφεύγουμε να θεωρήσουμε αναγκαία και σοβαρά.

Για τον λόγο αυτό και πολλές φορές ο συναισθηματικός μας κόσμος είναι πτωχός, θυμώνουμε για ασήμαντα πράγμα, αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί σε σκέψεις και πράξεις που κάτω από άλλες συνθήκες θα αποφεύγαμε, και, γενικά, είμαστε ευάλωτοι σε κάθε προσβολή που στην πραγματικότητα έρχεται να διαταράξει τον εσωτερικό μας κόσμο, με αποτέλεσμα να χάνουμε την ηρεμία μας, να πέφτουμε σε παγίδες που βρίσκονται μπροστά μας αλλά εμείς δεν τις βλέπουμε και να υφιστάμεθα τις δυσάρεστες συνέπειες που κανείς δεν θέλει να υφίσταται.

Και ο Χριστός στην διδασκαλία του, από την μια καυτηρίασε την υποκρισία και την καλυμμένη απάτη, και από την άλλη υπέδειξε τον τρόπο με τον οποίο κάθε ενδιαφερόμενος θα μπορεί να αποφεύγει αυτές τις παγίδες, κερδίζοντας κόπο και δύναμη, σωματική και ψυχική. Ωστόσο, αν και οι περισσότεροι λεγόμαστε Χριστιανοί, αγνοούμε την διδασκαλία και μένουμε μόνο στην εξωτερική εικόνα των πραγμάτων της πίστης, στερώντας από τον εαυτό μας όλα εκείνα τα στοιχεία που υπόσχεται ο ίδιος, και τα οποία θα περιόριζαν από την μια την σπατάλη χρόνου και δυνάμεων, και από την άλλη θα πλούτιζαν τον εσωτερικό μας κόσμο με δύναμη και σοφία, ώστε να επιλέγουμε το καλό και το ωφέλιμο, παρακάμπτοντας τις κακοτοπιές της προσωπικής μας καθημερινότητας.

Διότι, κανείς δεν έχει απεριόριστες δυνάμεις και δεν διαθέτει ενέργεια στο διηνεκές. Και η σοφία λέει: πρόσεχε πώς διαχειρίζεσαι την δύναμη που διαθέτεις σήμερα, ώστε να μπορείς να έχεις περισσεύματα για ώρα ανάγκης. Μπορεί ο δημιουργός να σε έκανε ισχυρό, αλλά με τα λάθη σου χάνεις αντί να κερδίζεις, ζημιώνεσαι αντί να έχεις περισσεύματα ζωής και δύναμης. 

Οι ανάγκες για παροχή ενέργειας είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση και εξαρτώνται αυτές οι ανάγκες από την χρήση της ενέργειας. Κάποιος που χρησιμοποιεί πολύ, πχ το αυτοκίνητό του, χρειάζεται περισσότερη παροχή ενέργειας σε καύσιμα από κάποιον άλλον που δεν χρησιμοποιεί συχνά το δικό του αυτοκίνητο. Και αυτό, φυσικά, είναι ένα γενικότερο φαινόμενο, δηλαδή καθένας ξοδεύει ενέργεια ανάλογα με τις δαπάνες του στον τομέα αυτό.

Το ίδιο ισχύει για τις τροφές και τον αέρα, τα στοιχεία, δηλαδή, εκείνα που διατηρούν σε λειτουργία ζωής τα όργανα του σώματός μας. Και, προφανώς, ανάλογα τεκμηριώνεται και η ανάγκη από άτομο σε άτομο για την ποσότητα και την ποιότητα της ενέργειας που απαιτείται για τον εσωτερικό του κόσμο, δηλαδή τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τα οποία μπορεί να λειτουργούν μέσα στα όργανα του σώματος, αλλά είναι άγνωστο ακριβώς πού και πώς, και υφίστανται όσο χρόνο το άτομο ζει πάνω στη γη.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ψάχνουμε ανακούφιση από τον πρακτικό κόπο του σώματος και αναζητούμε όλοι χρόνο και μέθοδο αναψυχής, διότι και η αναψυχή είναι απαραίτητη για την ομαλή και πλήρη λειτουργία του φυσικού μας σώματος. Λάθη στην τροφοδοσία του εσωτερικού ψυχικού μας κόσμου επιφέρουν δυσάρεστες συνέπειες στην πρακτική μας καθημερινότητα. Διότι, μπορεί ο ψυχικός μας κόσμος να μην είναι μετρήσιμος με φυσικά μέσα – βάρος, διαστάσεις, κλπ – ωστόσο όλοι ξέρουμε πως ό,τι κάνουμε με χαρά αποδίδει περισσότερο από εκείνο που κάνουμε με εξαναγκασμό και δουλεία.

Διότι, ο εξαναγκασμός και η δουλεία, δηλαδή πράξεις που γίνονται όχι από ελεύθερο άτομο, δεν αποδίδουν κατά κανόνα θετικούς καρπούς, τόσο για το άτομο που το εκτελεί, όσο και για το άτομο ή το νομικό πρόσωπο που διατάσσει την εντολή με εξαναγκασμό και χωρίς την ελεύθερη βούληση του εργαζόμενου.

Αυτός ήταν και  ο λόγος για τον οποίο ο Χριστός επεσήμανε στους ακροατές του τότε – και το επισημαίνει για κάθε γενεά ανθρώπων – ότι για να κάνει κάποιος κάτι υπεύθυνο απαιτείται πρώτα να κατανοήσει τους κανόνες της ελευθερίας και της διατήρησής της, και κατόπιν να πράξει εκείνο που ο ίδιος επιθυμεί και αξιολογεί ως σοβαρό και αξιόλογο. Σε διαφορετική κατάσταση, το άτομο δεν έχει την πλήρη ευθύνη, άρα δεν μπορεί να εισπράξει το όφελος ή να υποστεί την ζημία από τις πράξεις του.

Η ελευθερία της σκέψης και της βούλησης είναι το θεμέλιο για την δημιουργία ασφαλούς βάσης, πάνω στην οποία το άτομο θα οικοδομήσει τον δικό του βίο, με την δική του ευθύνη και όχι τον βίο που κάποιοι άλλοι του επιβάλλουν με εξαναγκασμό – ορατό ή πλάγιο και μη ορατό – άρα και οι προοπτικές της ζωής του στηρίζονται στις δικές του πεποιθήσεις και σκέψεις και όχι των άλλων οι οποίοι οπωσδήποτε δεν μπορεί να συμμετέχουν στις ατομικές ευθύνες τρίτων. Το αυτεξούσιο για κάθε ώριμο άνθρωπο είναι η βάση του οργανωμένου και επιβιώσιμου βίου.

Η διάκριση μεταξύ δημιουργού και συνεργατών όταν πρόκειται για ένα έργο νέας δημιουργίας είναι σοβαρό και καίριο θέμα στα ζητήματα της ζωής, και μάλιστα στα ζητήματα που άπτονται του μη ορατού κόσμου του σώματος, δηλαδή της ψυχής, του κόσμου των σκέψεων και των συναισθημάτων.

Διότι τα ορατά είναι εύκολο – όχι βέβαια πάντα – να τα υπολογίσει κάποιος και να μετρήσει το κέρδος ή την ζημία και ανάλογα να αποφασίσει. Όταν όμως πρόκειται για μη ορατά και μη μετρήσιμα με φυσικές μεθόδους ζητήματα – πχ δικαιοσύνη, αλήθεια, αγάπη, κατανόηση, υπομονή, κλπ. – εκεί τα πράγματα γίνονται δύσκολα, διότι διαφέρει η εκτίμηση από άτομο σε άτομο και από στιγμή σε στιγμή. Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει τα πράγματα και τις αξίες όπως ένας άλλος, ακόμη και αν οι δυο ζουν στο ίδιο σπίτι και ξέρουμε τα ίδια πράγματα.

Διότι, η κρίση και οι εκτιμήσεις είναι απόλυτα προσωπικό ζήτημα και κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άλλον, όσο κοντά του και αν βρίσκεται. Και στα θέματα της ατομικής δύναμης και ισχύος εκεί τα πράγματα δεν συγχέονται από άτομο σε άτομο. Κάθε φυσικό πρόσωπο έχει τις δικές του ανάγκες και έχει –  το σώμα και ο ψυχικός του κόσμος – διαφορετική λειτουργία, ώστε δεν είναι δυνατόν να μεταβιβαστούν στοιχεία από τον ένα στον άλλο παρά την καλή μας θέληση.

Και επειδή ζούμε όλοι “αγκαλιά” και απόλυτα εξαρτημένοι από την ενέργεια και την δύναμη που διαθέτει ο καθένας προσωπικά, ο Χριστός εξήγησε ότι δεν πρέπει να δημιουργείται σύγχυση μεταξύ των ατόμων, ακόμη και αν εξωτερικά φαίνεται ότι ξέρουμε τί γίνεται. Ο καθένας έρχεται στον κόσμο μόνος, ζει τον βίο του με χιλιάδες άλλους και μοιράζεται τις εμπειρίες μαζί τους, ωστόσο δεν υπάρχει σύγχυση στα θέματα της δύναμης ζωής.

Ακόμη και δίδυμοι που γεννιούνται μαζί έχουν απόλυτα εξειδικευμένη προσωπικότητα και διαφορετικές ανάγκες κάθε στιγμή, τόσο για το σώμα όσο και για τον εσωτερικό ψυχικό τους κόσμο. Με όσους πολλούς και αν ζούμε μαζί, καθένας έχει τον δικό του τρόπο και τον δικό του ρόλο. Και, φυσικά, καθένας πεθαίνει μόνος. Αυτή είναι η αλήθεια της ζωής, ακόμη και αν δεν μας αρέσει, και ο χωρισμός, είτε προσωρινός είτε μόνιμος δεν αρέσει σε κανένα.

Η παροχή δύναμης και ζωής είναι απόλυτα προσωπική και ατομική υπόθεση και δεν υπάρχει σύγχυση για όποιον θέλει να είναι υπεύθυνος για την ζωή του. Οι γύρω μάς επηρεάζουν και τους επηρεάζουμε, αλλά καθένας έχει την ευθύνη των επιλογών, των αποφάσεων και, τελικά, των δικών του πράξεων.

Ο Χριστός ξεκαθάρισε τα πράγμα γύρω από αυτόν τον τομέα. Κατανοήσατε την αξία και την μοναδικότητά σας ως προσωπικότητες και μη παρασύρεστε από εκείνους που θέλουν τα πάντα χωρίς να δίνουν τίποτα. Στη ζωή δεν χωρά εξαπάτηση. Ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος αυτό και θα θερίσει στην ατομική του ζωή, ανάλογα με τις επιλογές και την δύναμη που διαθέτει από τον δημιουργό του.

Ο διαχωρισμός μεταξύ των παρόχων της ενέργειας και του δημιουργού της ενέργειας είναι απαραίτητος, προκειμένου ο ενδιαφερόμενος που θέλει να προσκολληθεί στον δημιουργό της ενέργειας, σεβόμενος, βέβαια, κάθε εργάτη που απασχολείται στην διάθεση της παροχής της ενέργειας. Διότι, η σύγχυση μεταξύ δημιουργού, και των παρόχων και διαχειριστών της ενέργειας επιφέρει ζημία και ανευθυνότητα.

Αντίθετα, η κατανόηση κάθε ρόλου και κάθε προσώπου που συμμετέχει στην διαδικασία της δημιουργίας της ενέργειας και της διαχείρισης της παροχής επιφέρει κέρδη και καλά αποτελέσματα. Διότι, άλλος ο ρόλος και η αξία του δημιουργού της ενέργειας, άλλος ο ρόλος του παρόχου, και άλλοι οι ρόλοι των προσώπων που συνδράμουν στην περαίωση του έργου, δηλαδή στο να φτάνει η ενέργεια στον τελικό αποδέκτη, εσένα και εμένα προσωπικά, προκειμένου να ολοκληρώνεται ο κύκλος μεταξύ δημιουργού και καλής λειτουργίας του δημιουργήματος.

Και ο Χριστός ξεκαθάρισε αυτούς τους ρόλους στην επεξηγηματική του διδασκαλία. Δεν έκανε μόνο θαύματα για να καλύψει τις ανάγκες των συγχρόνων του, αλλά εξήγησε και τους ρόλους μεταξύ του πατέρα δημιουργού και των δικών του μαθητών, οι οποίοι και είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να μεταφέρουν το ορθό μήνυμα σε κάθε ενδιαφερόμενο άτομο σε κάθε εποχή και κοινωνία.

Οι ρόλοι των φυσικών προσώπων έχουν καθοριστική σημασία, διότι τα δικά τους λάθη τα πληρώνουν οι δικοί τους μαθητές. Αντίθετα, η ορθή προσέγγιση της αλήθειας των πραγμάτων, πρώτα του φυσικού κόσμου και μετά του μη ορατού κόσμου – του κόσμου της αλήθειας, της δικαιοσύνης και της αγάπης – δηλαδή τις περιοχές που τροφοδοτούν με πληρότητα ισχύος κάθε άτομο που αναζητά να γνωρίσει τον δημιουργό του, όχι μόνο επιφέρει την ειρήνη με τον δημιουργό, άρα αποκαθιστά την άμεση επαφή μαζί του, αλλά επιφέρει και πλούτο στον εσωτερικό άνθρωπο, στις σκέψεις και τα συναισθήματα του ατόμου που αναζητά τον δημιουργό του.

Η διάκριση μεταξύ των ρόλων που παίζει ο δημιουργός της ενέργειας και οι διάφοροι πάροχοι και οι εμπλεκόμενοι στην διαδικασία της παροχής, είναι πολύτιμη, διότι μόνο έτσι μπορούμε να αποδίδουμε τα του Καίσαρος στον Καίσαρα και τα του Θεού στον Θεό. Σε διαφορετική περίπτωση, χτυπάμε στους τοίχους και δεν βλέπουμε την θύρα για να εξέλθουμε από τα προσωπικά μας αδιέξοδα.

Στην διδασκαλία του Χριστού κανένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο δεν υποτιμάται. Αντίθετα, γίνονται κατανοητοί οι ρόλοι καθενός και αυτή η κατανόηση ελευθερώνει τον άνθρωπο που αναζητά τον δημιουργό του, χωρίς να υποτιμά ή να παραβλέπει πολύτιμους συνεργάτες του δημιουργού, ο οποίος θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να έλθουν σε επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων, ξεκινώντας από αυτά της καθημερινότητας, και φτάνοντας μέχρι την συντέλεια του φυσικού μας κόσμου.

Η λειτουργία της ενέργειας η οποία έχει ως αποτέλεσμα την δύναμη που έχουμε ανάγκη κάθε στιγμή στην καθημερινότητά μας, είναι μια εμπειρία όλων των ανθρώπων πάνω στη γη διαχρονικά. Κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει και να αντιμετωπίσει τον σύγχρονό του κόσμο – με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα – χωρίς δύναμη που παράγεται από την ενέργεια που λειτουργεί μέσα στο σώμα μας – κατά κυριολεξία – και όχι έξω από αυτό.

Τίποτα από όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν έχει τόσο μεγάλη επίπτωση και συνέπεια, όσο αυτά που καλλιεργούνται μέσα μας, δηλαδή στις σκέψεις και στα συναισθήματά μας, τα οποία μας καθοδηγούν τελικά και στις αποφάσεις και όλες μας τις ενέργειες. Διότι, κατά κανόνα, οι καλές σκέψεις και τα αγαθά συναισθήματα, φέρνουν και καλές επιλογές και θετικές αποφάσεις, που μπορεί να προδικάσουν και ένα καλό και θετικό αποτέλεσμα. Το αντίθετο, δηλαδή οι κακές σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταλήξουν σε αρνητικό αποτέλεσμα, και αυτό είναι που βιώνουμε όλοι μέσα στην καθημερινή μας ζωή.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν έμεινε μόνο στην κριτική του για τις αρνητικές καταστάσεις και πράξεις, αλλά προχώρησε στην εξήγηση ότι όλα προέρχονται από το εσωτερικό του σώματός μας, δηλαδή τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, “όργανα” και λειτουργίες που λαμβάνουν χώρα, δηλαδή συντελούνται μόνο μέσα στο σώμα κάθε ανθρώπου και όχι κάπου αλλού, σε εξωτερικό χώρο. Διότι, μπορεί ο εξωτερικός παράγοντας να μας επηρεάζει, αλλά η τελική απόφαση για το τί και το πώς ανήκει αποκλειστικά στον κάθε ώριμο άνθρωπο όσο χρόνια βιώνει τον επίγειο βίο του.

Και εδώ βρίσκεται το κέντρο του ενδιαφέροντος. Διότι, όλοι κάνουμε το ίδιο λάθος. Επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον και, ασυνείδητα ή συνειδητά, μεταφέρουμε την ευθύνη στους άλλους, στους εξωτερικούς παράγοντες και όχι στον εαυτό μας, ο οποίος είχε την ευθύνη για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τον οδήγησαν στα αδιέξοδα. Ο ώριμος και υπεύθυνος άνθρωπος οφείλει να σκέφτεται την δική του θέση πάνω στα κοινωνικά και προσωπικά του ζητήματα και όχι να υιοθετεί την σκέψη και τις προτάσεις των άλλων εξωτερικών παραγόντων, νομίζοντας ότι οι άλλοι φταίνε και όχι ο ίδιος για τα καλά ή τα αρνητικά που ο ίδιος έχει αποφασίσει και διαπράξει.

Και η διδασκαλία του Χριστού έχει αυτό το πλεονέκτημα. Μπορεί να οδηγήσει τον ενδιαφερόμενο σε πορεία σκέψης με ευθύνη πριν από τα γεγονότα, ώστε όταν έρχονται τα γεγονότα, οι σκέψεις και τα συναισθήματά του να είναι οργανωμένα προς το δικό του συμφέρον και όχι προς την δική του ζημία, γεγονός που θα σημαίνει ζημία και για τους άλλους. Η καλλιέργεια της διδασκαλίας του Χριστού στον εσωτερικό μας κόσμο είναι η βάση για την καλύτερη κατανόηση του κόσμου, αλλά και για την παροχή ενέργειας και δύναμης στις δύσκολες περιστάσεις του βίου αλλά και στην προοπτική μετά τον θάνατο.