Οι διαγνωσμένες αδυναμίες μας οφείλονται στην έλλειψη υλικών, ή στην αδυναμία επεξεργασίας των υλικών που υπάρχουν αλλά εμείς δεν είμαστε σε θέση να πάρουμε την ενέργεια που κρύβεται μέσα στα υλικά αυτά.
Σε κάθε περίπτωση, ή δηλαδή δεν διαθέτουμε τα απαιτούμενα υλικά ή δεν είμαστε σε θέση να τα επεξεργαστούμε, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στο άτομό μας. Διότι, με την διάχυτη γνώση που υπάρχει σήμερα μέσω των διαθέσιμων επαφών, καθένας μπορεί να μάθει ό,τι θέλει κάθε στιγμή της ζωής του, άρα δεν φταίνε οι άλλοι αλλά η ευθύνη ανήκει στο άτομο που δεν έπραξε τα δέοντα ώστε να πάρει αυτό που χρειάζεται για να υπερβεί τις αδυναμίες του.
Και ο Χριστός ξεκαθάρισε: μην ψάχνετε έξω, αλλά στρέψτε την προσοχή στον εσωτερικό σας κόσμο, μέσα σας, διότι εκεί βιώνονται οι δυνάμεις και οι αδυναμίες σας. Ανακαλύψτε τον εσωτερικό σας κόσμο και προσαρμόστε την πρακτική σας καθημερινότητα στις δικές μου οδηγίες που θα τις βρείτε μέσα στα γραπτά των μαθητών μου, όπως εγώ ο ίδιος τους τα εξήγησα, και πάρτε μαθήματα ζωής, πρακτικής, καθημερινής, αλλά και με προοπτικές του μέλλοντος, εγγύς, απώτερου και διαχρονικού. Διότι, δεν είναι μόνο οι σημερινές σας ανάγκες, αλλά πρέπει να εξοπλιστείτε και με τις βάσεις για τις ανάγκες που θα παρουσιαστούν στο μέλλον σας, και εάν δεν βάλετε σήμερα θεμέλια, τότε που θα έρθουν οι ανάγκες δεν θα προλαβαίνετε και θα χάσετε την ευκαιρία της ζωής σας όπως οι μωρές παρθένες.
Εμείς όλοι ψάχνουμε μέσα στα κοινωνικά φαινόμενα να βρούμε τις απαντήσεις στα ατομικά μας προβλήματα, και αυτό είναι μια αδήριτη πραγματικότητα, ότι δηλαδή πολλές φορές η δική μας αδυναμία – οικονομική, κοινωνική, επαγγελματική, οικογενειακή – οφείλεται στην επίδραση που ασκεί η κοινωνία πάνω στην ατομική μας ζωή. Όμως, αυτή η αλήθεια δεν λύνει και το ατομικό μου πρόβλημα με τις δικές μου αδυναμίες. Διότι, καθένας είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και οφείλει να αναλάβει τις ατομικές του ευθύνες για τα ατομικά του ζητήματα.
Καμιά κοινωνία ανθρώπων δεν έχει επιλύσει τα προβλήματα των ατόμων της, εάν καθένα άτομο δεν ενδιαφερθεί να αναλάβει το δικό του μέρος ευθύνης. Η πρόνοια, δηλαδή η προ-νόηση του ατόμου για την προσωπική του ζωή, δεν είναι δυνατόν να μεταφερθεί σε άλλους, διότι κανένας δεν γνωρίζει σε βάθος το ατομικό μας πρόβλημα. Για τον λόγο αυτό και η προσωπική μας ευθύνη δεν μεταβιβάζεται στην κοινωνία όταν εγώ δεν μπορώ να επιλύσω τα δικά μου προβλήματα στην σύγχρονη κάθε φορά κοινωνία. Ο κύριος πάροχος της ενέργειας που χρειάζομαι έχει κάνει τέλεια την δουλειά του. Τώρα, σήμερα, είναι η δική μου ευθύνη να συνειδητοποιήσω τα αδιέξοδα και τις αδυναμίες μου και να τα θεραπεύσω, αξιοποιώντας κάθε προσφερόμενο έντιμο μέσον που υπάρχει δίπλα ή μέσα μου.