Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Μια γνωριμία μπορεί να έχει συνέχεια μετά την πρώτη επαφή, ωστόσο, όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι δυο παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η συνέχεια – άρα και η εκβάθυνση – μιας γνωριμίας είναι θέμα των δύο ατόμων τα οποία και έρχονται σε επαφή την πρώτη φορά. Και εδώ πρέπει να κάνουμε μια στάση.

Διότι, για να προχωρήσει μια γνωριμία και να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, πρέπει να υπάρχει η θέληση και από τις δύο πλευρές. Εάν ο ένας θέλει και ο άλλος για δικούς του λόγους δεν επιθυμεί να συνεχίσει τις επαφές και την γνωριμία, τότε η υπόθεση σταματά εδώ και δεν υπάρχει ούτε συνέχεια ούτε και κάποια αποτελέσματα από αυτά που θα μπορούσε να υπάρξουν, εάν και οι δύο παράγοντες είχαν πάρει την ίδια απόφαση να συνεχίσουν τον δρόμο που ξεκίνησε κατά την πρώτη επαφή.

Και το θέμα αυτό το κατανοούμε για τους συναισθηματικούς μας δεσμούς, ωστόσο, με κάποιο αντίστοιχο τρόπο ισχύει για όλες τις επαφές και όλες της γνωριμίες (επαγγελματικές, οικονομικές, κοινωνικές, κλπ.). Πολύ περισσότερο, αυτό ισχύει για τους ανθρώπους που έχουν μεγάλα ερωτήματα για την ζωή και τις προσωπικές περιπέτειες και θέλουν να κατανοήσουν, δηλαδή να πάρουν μια αποκαλυπτική απάντηση για τα προσωπικά αυτά ερωτήματα. Διότι, καθένας μας ρυθμίζει τα του οίκου του στην καθημερινότητα, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι με μεγαλύτερα ερωτήματα για την ζωή, δηλαδή την αδικία, το μίσος, την φτώχεια, την ανασφάλεια, τους φόβους και μυριάδες άλλα μη ορατά θέματα και ερωτήματα που μπορεί να απασχολούν κάποιο άτομο. Και εδώ είναι τα δύσκολα.

Διότι, όταν πρόκειται για τα ζητήματα της καθημερινότητας όλοι ξέρουμε πώς θα βρούμε τις λύσεις και τις απαντήσεις. Όταν όμως πρόκειται για ερωτήματα βαθύτερα, εκεί κανένας άλλος πλην του δημιουργού δεν μπορεί να μας δώσει απαντήσεις. Διότι, μπορεί και κάποιος άλλος να είχε παρόμοια ερωτήματα και να βρήκε τις απαντήσεις, ωστόσο, αυτό είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση και καθένας πρέπει να πάρει τις απαντήσεις που θα ικανοποιήσουν την δική του δίψα για την αλήθεια που τον απασχολεί. Μπορεί κάποιος άλλος να μας ενθαρρύνει με την δική του περίπτωση, όμως εάν η απάντηση δεν είναι προσαρμοσμένη στον δικό μου εσωτερικό κόσμο, στις δικές μου επιμέρους αναζητήσεις, η πείρα του άλλου δεν θα μπορέσει να με ικανοποιήσει.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός στην δική του διδασκαλία αφήνει περιθώρια για κάθε προσωπική ερώτηση, για κάθε προσωπικό ζήτημα για όποιον ενδιαφέρεται και θέλει να εφαρμόσει την δική του διδασκαλία στην προσωπική του καθημερινότητα. Οι εμπειρίες των άλλων είναι πολύτιμες, αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την δική μου συμμετοχή, γιατί καθένας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, με ιδιαίτερες απαιτήσεις στην συνείδηση και στον εσωτερικό του κόσμο γενικότερα.

Όσο περισσότερο δρόμο πηγαίνεις μαζί με κάποιον, τόσο καλύτερα τον μαθαίνεις, και εκείνος σε μαθαίνει αντίστοιχα. Και είναι προφανές ότι ο σύντομος δρόμος δεν είναι και ο καλύτερος σύμμαχος για όσους ενδιαφέρονται να γνωρίσουν βαθύτερα τους συνοδοιπόρους, καθώς και τον τρόπο ενός πετυχημένου περπατήματος, αλλά  και τον στόχο της πορείας.

Ο μακρύς δρόμος δίνει περισσότερες ευκαιρίες για βαθύτερες και ουσιαστικότερες γνωριμίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για προσωπικά κέρδη σε προσωπικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο. Εάν δε η γνωριμία δεν αφορά άλλους ανθρώπους ή συστήματα αλλά αφορά τον ίδιο τον δημιουργό, τότε είναι προφανές ότι ο χρόνος είναι χρυσάφι και όχι χαμένος, γιατί ο ενδιαφερόμενος θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα τους τρόπους, με τους οποίους θα μπορεί να κατακτήσει τους πρόσκαιρους στόχους αλλά και στόχους πέρα από το ορατό μέλλον.

Παράλληλα, η βαθύτερη γνωριμία προσωπικά με τον ίδιο τον  δημιουργό ανοίγει καθημερινά νέα κεφάλαια κατανόησης μέσω της ωρίμανσης, της σύνεσης και της σοφίας, η οποία αποκτάται μέσα από αυτή την προσωπική εμπειρία μιας μακροχρόνιας σχέσης, μεταφέροντας την μέχρι χθες μετριοπάθεια, σε ένα ψηλότερο σημείο σήμερα, απ’ όπου θα έχει μια καλύτερη επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων, τόσο της καθημερινότητας όσο και της προοπτικής της διαχρονικότητας και της αιωνιότητας.

Όχι μόνο δεν περιορίζονται οι ορίζοντες όσων ενδιαφέρονται να γνωρίζουν κάθε μέρα και καλύτερα τον δημιουργό και τους τρόπους που εκείνος ενεργεί στην καθημερινή τους ζωή, αλλά επεκτείνονται οι ορίζοντες μέσα από την επίγνωση της αποφυγής των καθημερινών αδιεξόδων, ενώ παράλληλα καλλιεργείται και η πίστη στο μη ορατό ακόμη αλλά υπαρκτό μέλλον. Και αυτή η πίστη, όσο ισχυροποιείται, τόσο αναβαθμίζει τους ορίζοντες και τις δεξιότητες ενός ατόμου που επιθυμεί, εκτός από την βελτίωση της καθημερινής του ζωής, να γνωρίζει και τον δημιουργό του, του οποίου οι διαστάσεις δεν ταυτίζονται και δεν περιορίζονται από την μέχρι τώρα γνώση μας του κόσμου.

Κατά συνέπεια, η γνωριμία με τον δημιουργό μπορεί να εξελιχθεί σε μια πορεία ατέρμονη, ταυτισμένη με την προοπτική του μήκους και της ποιότητας ζωής που διαθέτει ο ίδιος ο δημιουργός και όχι ο ενδιαφερόμενος άνθρωπος που αγωνίζεται να κατανοήσει τον γύρο του κόσμο μέσα στην πρακτική του καθημερινότητα. Και αυτό ήταν το έργο του Χριστού. Να μας εξηγήσει τους τρόπους που αξιοποιεί ο δημιουργός, ώστε η γνωριμία ενός ενδιαφερομένου ατόμου μαζί του να επιφέρει και τις εσωτερικές μεταμορφώσεις, οι οποίες εγγυώνται και την προέκταση της ζωής στο μέλλον, εγγύς, απώτερο και απώτατο, ταυτισμένο με την διαχρονικότητα των έργων και την αιωνιότητα που διαθέτει μόνο ο ίδιος ο δημιουργός.

Η γνωριμία, μια πράξη την οποία όλοι δοκιμάζουμε στην καθημερινότητά μας, είναι ένα δομικό στοιχείο πάνω στο οποίο οικοδομείται, όχι μόνο η καθημερινότητά μας, αλλά και ο χαρακτήρας μας. Διότι ο χαρακτήρας μας δεν διαμορφώνεται μόνο μέσα από σκέψεις και αόριστες προτάσεις, αλλά διαμορφώνεται μέσα από την τριβή με την γύρω μας πραγματικότητα και από το προσωπικό μας περιεχόμενο, εσωτερικό και εξωτερικό. Μόνο και μόνο τότε επέρχεται η δυνατότητα της αμφίδρομης κίνησης των αγαθών, δηλαδή, είναι δυνατή η ανταλλαγή περιεχομένου από το ένα πρόσωπο στο άλλο, ή από το ένα πρόσωπο στο πράγμα που βρίσκεται στην άλλη πλευρά της γνωριμίας μας.

Η άγνοια, δηλαδή η απόσταση που μας χωρίζει από το αντικείμενο της γνωριμίας μας, αποτελεί ένα τείχος που δεν μπορεί να ξεπεραστεί με σκέψεις και συναισθήματα μόνο, αλλά θα πρέπει να μπουν μπροστά και οι πράξεις κατανόησης και από τις δύο πλευρές μιας γνωριμίας, ώστε το τείχος να διαβρωθεί, και τελικά να εξαφανιστεί και να αρχίσει να λειτουργεί αμφίδρομα η γνωριμία με κέρδη και από τις δύο πλευρές.

Αυτή είναι η καθημερινή εμπειρία όλων των ανθρώπων. Δηλαδή, ότι η άγνοια δημιουργεί μια απόσταση, η οποία πρέπει να μηδενιστεί, ώστε οι δυο ενδιαφερόμενες πλευρές να “συζευκτούν”, να αποκτήσουν ισχυρούς συνδέσμους, ώστε να ολοκληρωθεί η επαφή και να αρχίσουν τα αποτελέσματα από αυτήν την γνωριμία. Κάθε άλλη περίπτωση δεν μπορεί να παράξει μόνιμα και ουσιαστικά αποτελέσματα, διότι υπάρχει ο κίνδυνος να επέλθει διακοπή της σύνδεσης και να χαθεί πολύτιμο υλικό και τα μαργαριτάρια να βρεθούν στα πόδια χοίρων.

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χριστός δεν άφησε στον αέρα και στην φιλοσοφία την διδασκαλία του, αλλά εξήγησε ότι για να έρθουν αποτελέσματα θεού στη ζωή ενός ατόμου, πρέπει το ίδιο το άτομο να πάρει την απόφαση και στην ευθύνη των δικών του πράξεων, προκειμένου να μην αποκτήσει μόνο την θεωρητική κατάρτιση, αλλά να σταθεροποιηθεί και ο εσωτερικός του κόσμος – οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι κρίσεις, κλπ. – ώστε να είναι επιτυχημένη η σύνδεση και η γνωριμία καθενός ατόμου με τον δημιουργό του, προκειμένου το άτομο αυτό να μεταμορφώνεται μέσα από αυτή την γνωριμία σε ένα νέο άνθρωπο, που σκέφτεται θετικά, πράττει ορθά, και μπορεί να αναγνωρίζει την λειτουργία της παρουσίας του δημιουργού στην προσωπική του ζωή.

Η φιλοσοφία είναι πολύτιμη, αλλά δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα, γιατί περιορίζεται στη μονομερή γνώση και όχι στην αμφίδρομη γνωριμία, δηλαδή σε ένα σταθερό σύνδεσμο και ένα ασφαλή αγωγό, από τον οποίο θα περνά με ευστάθεια και αμοιβαία κατανόηση η δύναμη και η γνώση από το ένα άτομο στον συνομιλητή του, αυτή, δηλαδή, η εμπειρία που γνωρίζουμε όλοι μέσα στην καθημερινή μας ζωή.

Καλή και πολύτιμη η θεωρία, αλλά χωρίς τις ορθές πράξεις εκατέρωθεν, δεν μπορεί να υπάρξει μόνιμο πρακτικό αποτέλεσμα.

Η ανάγκη που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο και η δίψα του για γνωριμία με τον κόσμο, (κοινωνικό, φυσικό, κλπ.) είναι ένα στοιχείο έμφυτο μέσα στην υπαρξιακή μας υπόσταση. Και μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο η ένταση της δίψας για γνωριμία με τον κόσμο, ωστόσο, το υπαρκτό και λειτουργικό στοιχείο της φυσικής ανάγκης για μεγαλύτερη και βαθύτερη γνώση της αλήθειας των πραγμάτων που υπάρχουν δίπλα μας, είναι η επιβεβαίωση ότι δεν πρόκειται για επίκτητο στοιχείο, αλλά πρόκειται για έμφυτο.

Διότι, μπορεί να υπάρχουν στάδια και διαστάσεις στην γνωριμία του ατόμου με τον κόσμο, ωστόσο, όλο το οικοδόμημα στηρίζεται στο υπαρξιακό εφόδιο που έχει τοποθετηθεί μέσα μας και λειτουργεί – κατά κανόνα –  ανεξάρτητα από τον βαθμό αξιοποίησής του από τον καθένα χωριστά. Διότι, η γνωριμία με τον κόσμο και τα πράγματα του κόσμου δεν είναι έργο άλλου παρά μόνον του ενδιαφερόμενου προσώπου, το οποίο και αποκτά την προσωπική εμπειρία. Και η εμπειρία αυτής της γνωριμίας και της γνώσης που αποκτά το ένα άτομο, αποτελεί και τον πολύτιμο πλούτο του εσωτερικού του κόσμου, δηλαδή τον εσωτερικό του θησαυρό, ένα θησαυρό τον οποίο κανείς τρίτος άνθρωπος δεν μπορεί να αφαιρέσει από την συνείδησή μας, παρά μόνο εάν εμείς κάνουμε λάθος διαχείριση στην καθημερινή μας ζωή.

Κανείς εξωτερικός παράγοντας δεν μπορεί να αφαιρέσει από την συνείδηση ενός ατόμου το απόσταγμα μιας προσωπικής γνωριμίας και γνώσης των στοιχείων του κόσμου (εξωτερικού και εσωτερικού), εκτός εάν το άτομο δεν διαφυλάσσει αυτή την προσωπική του παρακαταθήκη, δηλαδή ένα θησαυρό αξιοποιήσιμο στο παρόν και στο μέλλον, εγγύς, απώτερο και απώτατο.

Γι αυτό και στην διδασκαλία του Χριστού – για όσους ενδιαφέρονται να την κατανοήσουν και να την εφαρμόσουν για να πετύχουν την ανταμοιβή που εξήγησε ο ίδιος ο Χριστός – υπάρχουν οι οδηγίες και για τις δύο πλευρές. Από την μια το πώς μπορεί κάποιος να αποκτήσει αυτή την εμπειρία της γνωριμίας και των θετικών της αποτελεσμάτων στην καθημερινή του ζωή αλλά και στην προοπτική του μέλλοντος, και από την άλλη, πώς να διατηρήσει τα κέρδη από αυτή την γνωριμία και την επίγνωση της αλήθειας των πραγμάτων.

Διότι, αφετηρία μιας γνωριμίας δεν μπορεί να είναι η καθημερινά μεταβαλλόμενη κοινωνική εικόνα που υφίσταται σε κάθε εποχή, σε κάθε τόπο και για κάθε άτομο, αλλά αφετηρία για την κατάκτηση και αξιοποίηση μιας αμφίδρομης γνωριμίας είναι πάντα το ίδιο το ενδιαφερόμενο άτομο, το οποίο και θα διαχειριστεί το όλο θέμα, όπως συμβαίνει και με τα λοιπά θέματα της ανθρώπινης καθημερινότητας.

Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία που διαθέτουμε όλοι οι άνθρωποι είναι το στοιχείο της γνωριμίας, δηλαδή η ικανότητα που έχουμε να γνωρίζουμε πράγματα και ανθρώπους, και, μάλιστα, σε υπερθετικό βαθμό. Διότι δεν μας αρκεί η εξωτερική γνωριμία μόνο, αλλά θέλουμε να γνωρίζουμε βαθύτερα τα πράγματα, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο που θα νιώθουμε ικανοποίηση για την γνώση μας αυτή.

Με λίγα λόγια, κανένας δεν πιστεύει ότι μια εικόνα είναι το σύνολο μιας γνωριμίας, δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουμε ότι το φαινόμενο δεν εξαντλεί και το περιεχόμενο. Αντίθετα, είναι απολύτως βέβαιο ότι το περιεχόμενο είναι η ουσία της γνωριμίας και όχι μόνο η πρώτη επαφή και η εικόνα που καθένας αποκομίζει την πρώτη στιγμή. Και, φυσικά, όσο πιο σοβαρό είναι το θέμα της γνωριμίας, τόσο και μεγαλύτερη προσπάθεια απαιτείται για να κατανοήσουμε την ουσία και όχι μόνο το εξωτερικό περίβλημα και το φαινόμενο.

Απαιτείται, δηλαδή, προσωπική προσπάθεια, ώστε να προχωρήσουμε από την επιφάνεια στο βάθος, συνδυάζοντας το γνωστό που ήδη έχουμε κατακτήσει και κατανοήσει, με το νέο που ανακαλύπτουμε σήμερα. Και αυτός είναι στοιχειώδης κανόνας για καθένα άνθρωπο που ενδιαφέρεται να γνωρίσει τα μυστικά μιας επιτυχημένης καθημερινότητας και όχι απλά να απολαύσει μόνο τις καλές στιγμές της ζωής του.

Και αυτό το στοιχείο, της αέναης διάθεσης για μεγαλύτερη και καλύτερη γνωριμία με τα πράγματα του κόσμου και την ανθρώπινη κοινωνία, είναι η ραχοκοκαλιά της δραστήριας ζωής μας όσο ζούμε πάνω στη γη. Διότι, η δίψα για μάθηση και βαθύτερη γνωριμία μάς οδηγεί στην αυξανόμενη διάθεση να μάθουμε περισσότερα και να ικανοποιήσουμε τα κενά του εσωτερικού μας κόσμου μέσα από την κατάκτηση της πλατύτερης και βαθύτερης γνώσης.

Και επειδή αυτό είναι πανανθρώπινο φαινόμενο, για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού έχει εφαρμογή στη ζωή μας, όχι μόνο επιφανειακά, αλλά και σε βάθος ατελείωτο, αφού η τελειότητα ανήκει μόνο στον δημιουργό και εμείς καλούμαστε να φερόμαστε προς την δική του τελειότητα, όχι μόνο στα θρησκευτικά μας καθήκοντα, αλλά και στην πρακτική καθημερινή μας συμπεριφορά και ζωή, το καθημερινό μας περπάτημα, από το οποίο αποδεικνύεται και το βάθος της γνωριμίας μας με τον ίδιο τον δημιουργό.

Και αυτό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διδασκαλίας του Χριστού. Διότι, η βελτίωση του ατόμου και συνεπώς της ανθρώπινης κοινωνίας, δεν είναι θέμα στατικής και στατιστικής εικόνας, αλλά είναι πορεία ανανέωσης προς την τελειότητα του ίδιου του δημιουργού και όχι άλλων ανθρώπων ή ανθρώπινων συστημάτων, τα οποία είναι μεν πολύτιμα, αλλά δεν εξαντλούν και το πεδίο της γνωριμίας με την αλήθεια της ζωής και των καθημερινών ή και αιώνιων πραγμάτων της.