Όλες οι εκπομπές με χρονολογική σειρά.

Η ανάπτυξη έχει άμεση σχέση με τους στόχους. Χωρίς στόχο ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει, απλούστατα διότι το ενδιαφέρον είναι η κινητήρια δύναμη για ένα στόχο ανάπτυξης. Επομένως, για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει νωρίτερα να υπάρχει το προσωπικό ενδιαφέρον. Αυτό μετατοπίζει το κέντρο βάρους από το κοινωνικό σύνολο στην ευθύνη ενός προσώπου, διότι τα πράγματα στον κόσμο δεν κινούνται από όνειρα και ιδέες αλλά από σκληρή δουλειά και διαχρονική προσπάθεια.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν έκανε θεωρίες, αλλά έθεσε το ατομικό ενδιαφέρον σε πρώτο πλάνο για οποιαδήποτε ανάπτυξη την προσωπική αναζήτηση, εξερεύνηση και επίγνωση ακόμη και για τα καθημερινά πράγματα και, πολύ περισσότερο, για διαχρονικές αξίες που ο ενδιαφερόμενος πρέπει να τοποθετήσει στο κέντρο της προσωπικής του ζωής και όχι στο περιθώριο. Κανείς αδιάφορος, κανείς επιπόλαιος δεν άλλαξε ποτέ τίποτα. Οι βολεμένοι αισθάνονται πλήρεις και, φυσικά, η φτώχεια των άλλων δεν τους ενδιαφέρει και δεν τους αγγίζει.

Για να αποκτήσουμε γνώσεις πρέπει να έχουμε διάθεση, προσωπική βούληση και θέληση. Για να αποκτήσουμε εμπειρία πάνω στην δουλειά μας πρέπει να είμαστε παρόντες, να ξοδεύουμε χρόνο και να καταβάλλουμε προσπάθειες, προκειμένου οι θεωρητικές μας γνώσεις να γίνουν εμπειρία και επίγνωση προσωπική.

Η γνώση και οι κατακτήσεις των άλλων είναι πολύτιμες για μένα, αλλά η εμπειρία και τα κέρδη από τις δοκιμές που κάνουν κάποιοι άλλοι δεν ανήκουν σε μένα αλλά σε εκείνους που μπήκαν στον κόπο και πλήρωσαν το τίμημα για να αποκτήσουν την επίγνωση.

Διότι, κάθε πρακτική εφαρμογή, εκτός από το ορατό αποτέλεσμα, έχει και ένα προσωπικό απόσταγμα, το οποίο ονομάζεται σοφία και σύνεση και αυτά είναι μη μεταβιβάσιμα στοιχεία από το ένα άτομο στο άλλο. Διότι, μπορούμε να διαβάσουμε ή να ακούσουμε για τις επιτυχίες των άλλων και ακόμη να αξιοποιήσουμε τις δικές τους επιτυχίες για να κάνουμε και εμείς αντίστοιχα πράγματα, αλλά το καταστάλαγμα, η σοφία και η πείρα του εργαζόμενου δεν  μπορεί να μεταφερθεί. Ο μάγειρας δοκιμάζει το φαγητό που ετοίμασε και εμείς μπορούμε να το καταναλώσουμε, αλλά η πείρα της δικής του δοκιμής δεν μπορεί να μεταφερθεί.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός έθεσε με απόλυτο τρόπο την ανάγκη της προσωπικής εφαρμογής της δικής του διδασκαλίας στην ατομική μας καθημερινή ζωή. Κτίρια θεμελιωμένα στις εμπειρίες μόνο των άλλων είναι επικίνδυνα για κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να οικοδομήσει τον προσωπικό του κόσμο σε στέρεα θεμέλια. Η πείρα φέρνει την επίγνωση και δημιουργεί στο σταθερό υπόβαθρο για κάθε επιτυχία που θα έχει αντοχές μέσα στον χρόνο και διαχρονική αξία.

Ανάπτυξη σημαίνει πρόοδος, εξέλιξη θετική προς ένα σκοπό. Η αρνητική εξέλιξη δεν είναι ανάπτυξη, αλλά είναι συρρίκνωση, εσωστρέφεια, και τελικά μαρασμός και θάνατος. Αυτός είναι ο παγκόσμιος ορισμός της ανάπτυξης και της ύφεσης, δηλαδή της μη ανάπτυξης.

Ωστόσο, υπάρχουν και οι ενδιάμεσες καταστάσεις, διότι τα πράγματα στην ζωή δεν είναι μόνο άσπρο-μαύρο, αλλά υπάρχουν και οι διαβαθμίσεις οι οποίες αποτελούν τα ενδιάμεσα στάδια μιας ανάπτυξης ή μιας ύφεσης, δηλαδή τα γκρίζα στάδια κατά τα οποία συμβαίνουν και οι κυριότερες αλλαγές πορείας. Διότι τα ερωτήματα είναι καλά, αλλά πρέπει στη συνέχεια να αποφασιστεί προς τα πού θα κινηθεί η εξέλιξη, εάν, δηλαδή, θα είναι προς την ανάπτυξη ή προς την ύφεση, την επιστροφή, την εσωστρέφεια, την υποστολή και τον δρόμο του θανάτου.

Διότι, ο άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή κρίνεται κάθε στιγμή εκ των αποφάσεων που ο ίδιος λαμβάνει, άρα αυτός καθορίζει και τις επόμενες κινήσεις του που θα τον φέρουν και στον τελικό του σκοπό, δηλαδή στην ανάπτυξη προς το καλύτερο. Με λίγα λόγια, δεν φτάνουμε – κατά κανόνα – στην ανάπτυξη ή στην ύφεση ξαφνικά, αλλά έχουν προηγηθεί τα ενδιάμεσα στάδια, από τα οποία εξαρτήθηκε η πορεία και η κατεύθυνση προς τον τελικό μας σκοπό. Αυτό ακριβώς είναι το κρίσιμο σημείο, δηλαδή η διαχείριση του χρόνου της προσωπικής μας καθημερινότητας, μέσα στον οποίο λαμβάνουμε αποφάσεις, καλλιεργούμε σκέψεις και επιλογές, προκειμένου να προβούμε στις τελικές μας πράξεις.

Όλοι συνήθως κάνουμε το ίδιο λάθος. Περιμένουμε το αποτέλεσμα για να κρίνουμε τα πράγματα, ενώ η εξέλιξη είναι προφανής, και αυτό που πραγματικά μας λείπει είναι η γνώση της αλήθειας των πραγμάτων και ο έλεγχος της προσωπικής μας πορείας στην καθημερινότητα. Αποφεύγουμε, δηλαδή, να κρίνουμε τους εαυτούς μας, περιμένοντας το τέλος ή δείχνοντας τους άλλους ως υπαίτιους της δικής μας αποτυχίας, και συνήθως φταίει η ανώνυμη κοινωνία, το άδικο κράτος και χίλιοι άλλοι παράγοντες εκτός από μας τους ίδιους και αυτό φυσικά είναι το επικίνδυνο στοιχείο που μας συνοδεύει στην καθημερινή μας νοοτροπία.

Και αυτό το στοιχείο επεσήμανε ο Χριστός: να προσέχετε πρώτα τους εαυτούς σας και μετά να βάζετε το περιβάλλον  ως παράγοντα των δικών σας λαθών. Διότι, λέγοντας ότι οι άλλοι φταίνε και όχι εγώ, οι συνέπειες των δικών μου λαθών βρίσκονται μέσα μου και δεν απομακρύνονται, διότι αποτελούν προσωπικό στοιχείο του εσωτερικού μας κόσμου. Και η άρνηση να δούμε και να αναγνωρίσουμε την αλήθεια δηλητηριάζει την υγεία του δικού μας εσωτερικού κόσμου και τα αποτελέσματα είναι η ύφεση, η επιστροφή στο παρελθόν και όχι η ανάπτυξη για την οποία ξεκινήσαμε.

Οι λειτουργίες της ανάπτυξης διενεργούνται στο εσωτερικό, αλλά αποκαλύπτονται τα αποτελέσματα εξωτερικά και είναι δυνατόν να περιγραφούν από τον κάθε ενδιαφερόμενο. Διότι, δεν βλέπουμε τις εσωτερικές λειτουργίες, όμως μπορούμε να κατανοήσουμε τις διάφορες δομές και φάσεις μέσα από τα αποτελέσματα, δηλαδή τους καρπούς κάθε προσπάθειας ζωντανού οργανισμού.

Με κάποιο τρόπο, δηλαδή, οι λειτουργίες προστατεύονται από τις ανθρώπινες αισθήσεις, προφανώς γιατί δεν υπάρχει λόγος να παρατηρούμε τις εξελίξεις μιας ανάπτυξης, οι οποίες είναι συνεχείς και κουραστικές για τον καθημερινό άνθρωπο. Αντίθετα, η παρατήρηση των τετελεσμένων είναι πολύτιμη, διότι μπορούμε να κατανοήσουμε, τόσο τις βασικές λειτουργίες μιας ανάπτυξης, όσο και τη σημασία των ανθρώπινων ενεργειών, οι οποίες συμβάλλουν θετικά ή αρνητικά στην ανάπτυξη.

Δηλαδή, σταθμίζοντας τον ρόλο μας, μπορούμε να διορθώνουμε λάθη παρεμβάσεων ή να επιταχύνουμε την ανάπτυξη προς τον σκοπό που εξελίσσεται. Αυτοί είναι παγκόσμιοι και πανανθρώπινοι νόμοι και ισχύουν παντού, τόσο στις εξελίξεις μιας ζωής όσο και στις εξελίξεις κοινωνικών εφαρμογών που επηρεάζουν μεγάλες ομάδες πληθυσμών. Άρα, η σταθερή αναφορά στις εξελίξεις των συστημάτων της φυσικής ζωής, οι οποίες είναι περιγραπτές και κατανοητές, μπορεί να μας αποκαλύψει τους δρόμους για θετική ή αρνητική παρέμβασή μας προς τον σκοπό της εξέλιξης.

Από τα εκπαιδευτικά συστήματα που αφορούν όλους τους ανθρώπους, μέχρι τις εταιρίες και τα νομικά πρόσωπα, όλα υπακούν στο νόμο της εσωτερικής λειτουργίας, προκειμένου να παράξουν έργο καρποφορίας που θα αξιολογηθεί και θα επηρεάσει το άτομο ή την κοινωνία. Και αυτό σημαίνει ότι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και μελέτη των εσωτερικών ζητημάτων μιας λειτουργίας και όχι μόνο απλή κριτική εκ των φαινομένων. Διότι, τα μυστικά δεν κρύβονται στο φαινόμενο, αλλά στις εσωτερικές λειτουργίες μιας οποιασδήποτε ανάπτυξης.

Και ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι εάν θέλετε να κατανοήσετε τον μη ορατό κόσμο και τις λειτουργίες του, θα πρέπει να κατανοήσετε πώς λειτουργούν τα φυτά και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, διότι και η δική σας η ζωή λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο μέσα σας και στην απόλυτα προσωπική σας σχέση με τον ίδιο τον δημιουργό σας. Μη παρασύρεστε μόνο από τα εξωτερικά φαινόμενα, αλλά προσπαθήστε να κατανοήσετε τους νόμους της αύξησης και της εξωτερικής προστασίας, ώστε η ζωή σας να μην είναι μόνο “φαίνεσθαι”, αλλά να έχει ορθές λειτουργικές διαδικασίες μέσα σας, από τις οποίες θα παραχθεί η θετική εξέλιξη των προσωπικών σας υποθέσεων.