Η τροφοδοσία του εσωτερικού μας οργανισμού είναι κρίσιμο θέμα, γιατί έχει σχέση με τον τρόπο σκέψης, τις επιλογές, τις αποφάσεις, και, τελικά τις πράξεις μας μέσα στην καθημερινότητα. Δηλαδή, με λίγα λόγια, όλα εξαρτώνται από τον τρόπο που σκεφτόμαστε και τον τρόπο που ενεργούμε σε κάθε μεγάλης ή μικρής σημασίας απόφαση και επιλογή μας.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν θέλησε να εξαντλήσει την διδασκαλία του μόνο στην κριτική για τα κοινωνικά φαινόμενα, τα οποία όλοι τα κατανοούσαν αλλά δεν μπορούσαν και να προστατευτούν με την ορθή επίγνωση των πραγμάτων, αλλά θέλησε να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην κατανόηση της λειτουργίας του ανθρώπου μέσα στο κέντρο λήψης των προσωπικών του αποφάσεων, δηλαδή εκεί όπου συντελούνται όλες οι διεργασίες από τις οποίες θα προκύψουν όλες οι επιλογές και οι αποφάσεις μας.
Δηλαδή, δεν θέλησε να ανοίξει μια αντιπαράθεση με τα αρρωστημένα κοινωνικά φαινόμενα, αλλά θέλησε να μας εξηγήσει πώς λειτουργεί ο εσωτερικός μας κόσμος, ώστε να προλαμβάνουμε και όχι να θεραπεύουμε όλα τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα των λανθασμένων επιλογών και αποφάσεών μας.
Δηλαδή, ο σκοπός δεν είναι να γκρινιάζουμε γιατί η εταιρεία ενέργειας τοποθέτησε τον στύλο στο πεζοδρόμιο ή γιατί έχει φυτρώσει ένα δένδρο στο χωράφι δίπλα στον δρόμο, αλλά ο σκοπός είναι να προσέχω όταν οδηγώ, για να μην φτάσω στον στύλο ή στο δένδρο, γιατί οι συνέπειες θα βαρύνουν αποκλειστικά εμένα και όχι την εταιρεία ή τον γεωργό.
Με λίγα λόγια, μεγάλο μέρος των συνεπειών από τα δικά μας λάθη και αμαρτίες, δεν οφείλονται στην κοινωνία ή τον δημιουργό, αλλά οφείλονται στην λανθασμένη δική μας κατανόηση του κόσμου και των προσωπικών μου ευθυνών. Και μόνο μέσα από αυτή την βελτίωση, δηλαδή την ορθή κατανόηση του κόσμου και των προσωπικών μας ευθυνών μπορεί να αλλάξει ο κόσμος.
Σε διαφορετική περίπτωση η γνωστή παροιμία “το αβγό έκανε την κότα ή η κότα το αβγό” θα μας στέλνει πίσω στις ευθύνες των άλλων και όχι στην δική μας προσωπική ευθύνη. Διότι, και οι κοινωνικές ευθύνες έχουν τη βάση τους σε προσωπικές ευθύνες των ανθρώπων που τους έχει ανατεθεί η κοινωνική λειτουργία. Συνεπώς η αντιμετώπιση του θέματος από τον Χριστό δεν ήταν παραπλανητική ή λανθασμένη, αλλά ήταν ορθά τοποθετημένη για το σύνολο των ανθρώπων κάθε εποχής και κάθε μέρους του κόσμου.