Όσοι από μας δημιουργούμε ή έχουμε πρόθεση να δημιουργήσουμε κάτι στον εικοστό πρώτο αιώνα, θα πρέπει να αναζητήσουμε και ένα πρότυπο δημιουργού για να παρακολουθήσουμε τα ίχνη του, το αποτύπωμά του πάνω στη γη, και παίρνοντας μαθήματα από εκείνον και την συμπεριφορά του, να εκτελέσουμε το δικό μας σχέδιο.

Και αν για τα ανθρώπινα πρότυπα υπάρχουν πάντα αμφιβολίες τόσο ως προς την αξιοπιστία των προθέσεων και των μέσων, όσο και ως προς την αντοχή του έργου μέσα στον χρόνο, είναι προφανές ότι το καλύτερο πρότυπο είναι ο ίδιος ο δημιουργός του κόσμου και του σύμπαντος γενικότερα.

Για τον λόγο αυτό και εκτός από την εξερεύνηση της φύσης που μας προσφέρει αναρίθμητα στοιχεία του χαρακτήρα του δημιουργού, είναι πολύτιμη και η περιγραφή της Βίβλου, τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη.

Διότι στόχος των περιγραφών της Βίβλου δεν είναι να σταματήσουμε να κοιτάζουμε γύρω μας και να παίρνουμε μαθήματα από την τελειότητα της λειτουργίας της φύσης – κάτι που ο ίδιος ο Χριστός έκανε συστηματικά με τις παραβολές και τα στοιχεία που μπορούσαν να κατανοήσουν την εποχή εκείνη οι ακροατές του – αλλά να έχουμε διπλή δικλίδα ασφαλείας στις πεποιθήσεις και στις πρακτικές μας: από την μια η μελέτη του φυσικού κόσμου που μας προσφέρει σήμερα άφθονα στοιχεία του τρόπου λειτουργίας της δημιουργίας και από την άλλη η προσήλωση στον Λόγο της Βίβλου που αυξάνει την πίστη και τις πεποιθήσεις μας για την δύναμη και τον τρόπο λειτουργίας του ίδιου του δημιουργού και της δημιουργίας του.

Αυτή η πεποίθηση – για την δύναμη και τον τρόπο λειτουργίας της φύσης – είναι και η βάση για την εμπιστοσύνη μας ότι η μεγάλη απόδειξη δεν είναι μόνον οι δυνάμεις που ενεργούν εδώ και εκατομμύρια χρόνια μέσα στον φυσικό κόσμο, αλλά η μεγάλη απόδειξη βρίσκεται στην ανάσταση.

Η δια πίστεως υπέρβαση του φυσικού κόσμου δεν είναι άρνηση του φυσικού κόσμου, αλλά ενίσχυση της πεποίθησης ότι η δύναμη της ανάστασης είναι παρούσα και ενεργεί και μετουσιώνει την καθημερινότητά μας σε στοιχείο της αιωνιότητας.

Όσο περισσότερο προσέχουμε στα λόγια της Βίβλου, τόσο καλύτερα κατανοούμε την δημιουργία του κόσμου, πρώτα του φυσικού – ορατού και μη – και κατόπιν την σοφία και την δύναμη, την ικανότητα και το ενδιαφέρον του δημιουργού.

Διότι ο δημιουργός δεν δημιουργεί τυχαία, αλλά δημιουργεί με σχεδιασμό, με σαφήνεια και ακρίβεια, με ασφάλεια για λειτουργία μέσα στην αιωνιότητα, με στόχους πολύ πιο μακριά από τους δικούς μας.

Για τον λόγο αυτό και η αναζήτηση και κατανόηση των λόγων της Βίβλου αποτελεί την βασική μας πηγή έμπνευσης για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, διότι δεν είναι μόνον τα βλεπόμενα, οι δημιουργίες που φαίνονται, αλλά είναι και οι προθέσεις, οι στόχοι, η αγάπη για τις δημιουργίες μας, το συνεχές ενδιαφέρον μας για ό,τι κάνουμε, και πάνω από όλα είναι η εξελικτική μας πορεία και η δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων για το επόμενο βήμα της δημιουργίας μας.

Και ενώ πολλές φορές χανόμαστε μέσα στον ενθουσιασμό μας για ό,τι κάνουμε, έρχεται η Βίβλος να μας προσγειώσει και η φύση για να προστατέψει. Αυτά που ήδη ξέρουμε είναι σταγόνα στον ωκεανό και αυτά που ήδη έχουμε δημιουργήσει – είτε ως άτομα είτε ως κοινωνίες – είναι βρεφικά παιχνίδια μπροστά στα καταπληκτικά και αιώνια δημιουργήματα του δικού μας δημιουργού, ο οποίος ό,τι έχει δημιουργήσει και μπορούμε να το κατανοήσουμε, είναι τέλειο, λειτουργεί εδώ και χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, χωρίς σύγχυση και καταστροφικές συνέπειες.

Από την άλλη, είναι προφανές ότι η υπερηφάνεια που συνοδεύει κάθε μεγάλο ανθρώπινο δημιουργό δεν υπάρχει στον δημιουργό μας. Απλούστατα διότι η υπερηφάνεια προϋποθέτει μια μειονεκτική θέση από την οποία προσπαθώ να βγω, συγκρίνοντας τον εαυτό μου με κάποιον άλλον και αυτό είναι μια ανθρώπινη αδυναμία, την οποία όλοι πρέπει να ξεπεράσουμε συγκρίνοντας τον εαυτό μας με τον ίδιο τον δημιουργό μας και όχι με κάποιον άλλον.

Τα χαρακτηριστικά κάθε δημιουργίας δεν δίνονται από κανέναν άλλον παρά μόνον από τον δημιουργό κατά την περίοδο του σχεδιασμού ενός έργου το οποίο πρόκειται να δημιουργηθεί.

Την στιγμή δηλαδή που αποφασίζεται να γίνει ένα έργο, μια δημιουργία, τότε, εκείνη την στιγμή αποφασίζεται και τι χαρακτηριστικά και για ποιο σκοπό δίνονται αυτά τα χαρακτηριστικά εφόδια στο συγκεκριμένο δημιούργημα.

Κάθε παρέμβαση εκ των υστέρων που δεν υπάρχει στον αρχικό σχεδιασμό από τον δημιουργό, είναι επικίνδυνη και αυτό είναι εύκολα αντιληπτό αν κάποιος αγοράσει ένα αυτοκίνητο και στη συνέχεια ο ίδιος θέλει να του αλλάξει τα χαρακτηριστικά του, είτε στην εξωτερική του εικόνα είτε στο πραγματικό εσωτερικό περιεχόμενο.

Για τον λόγο αυτό και η κατανόηση των λόγων της Βίβλου, των λέξεων που χρησιμοποιεί για να περιγράψει περιληπτικά και συνοπτικά αλλά όχι με απόκρυψη της αλήθειας, είναι πολύτιμη για όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών πάνω στη γη.

Όσο κατανοούμε καλύτερα τον σχεδιασμό του δημιουργού για μας, το ανθρώπινο γένος, τόσο καλύτερα ανταποκρινόμαστε στον ρόλο μας μέσα στην εκάστοτε σύγχρονη κοινωνία και την ίδια στιγμή η καθημερινότητά μας παύει να είναι κόλαση, απλούστατα γιατί γνωρίζουμε τις κακοτοπιές και μπορούμε να τις αποφύγουμε.

Και αν και εμείς οι άνθρωποι φοβόμαστε τον θεό και δεν τον θέλουμε στη ζωή μας, ή έχουμε τόση ανάγκη που περιμένουμε ο ίδιος ο θεός να έλθει να μας πάρει από το χέρι για να παίξουμε τον ρόλο μας μέσα στην καθημερινότητα, ωστόσο αυτό δεν είναι ούτε αληθές ούτε φυσιολογικό.

Ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί για να είναι άρχοντας και να παίζει καθημερινά τον σωστό ρόλο του μέσα στην κοινωνία με προσωπική και ατομική ευθύνη και όχι επιρρίπτοντας σε άλλους τις δικές μας ευθύνες ή περιμένοντας ο ίδιος ο δημιουργός να παρέμβει. Λάθος.

Ο άνθρωπος έχει την εξουσία να είναι άρχοντας και από μας εξαρτάται να ανακαλύψουμε τον τρόπο που θα ξεφύγουμε από την δουλεία της καθημερινότητας.

Η προσήλωσή μας στην διατύπωση που χρησιμοποιεί η Βίβλος για την δημιουργία του σύμπαντος είναι πολύτιμη.

Διότι από την μια μπορούμε να εμβαθύνουμε στις πληροφορίες που μας δίνει – άρα να έχουμε καλύτερη εικόνα των μακρινών εκείνων γεγονότων, και από την άλλη γιατί μπορούμε να κατανοήσουμε την διαφορά μεταξύ των ερευνών της φυσικής επιστήμης, δηλαδή της έρευνας του φυσικού κόσμου, από την έρευνα των ζητημάτων  της πίστης, τα οποία ενώ έχουν την ίδια αφετηρία προβληματισμού και αναζήτησης, στο τέλος η φυσική καταλήγει στην αξιοποίηση των φυσικών ικανοτήτων μας για την καθημερινότητα μόνον, ενώ η πίστη μας επιτρέπει να βλέπουμε τις φυσικές ανακαλύψεις ως μέρος μιας αποκαλυπτικής διαδικασίας και όχι ως το τέλος του κόσμου και των ανθρωπίνων αναζητήσεων.

Με την πίστη δηλαδή δεν παραβλέπουμε και δεν αρνούμαστε την αξία και σημασία των αποκαλύψεων της επιστήμης για τον φυσικό κόσμο, αλλά αντίθετα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες και την μεθοδολογία που χρησιμοποιεί, να ανακαλύψουμε δρόμους που οδηγούν πολύ πέραν του φυσικού ορίζοντα της καθημερινότητάς μας. Με λίγα λόγια η κατανόηση των λόγων της Βίβλου είναι ένα εφόδιο και ένας επιπλέον ανθρώπινος πλούτος που αναφέρεται όχι μόνον στον πλούτο και άνεση της καθημερινότητας, αλλά μας οδηγεί και στην αναζήτηση του ίδιου του δημιουργού ο οποίος και μας δημιούργησε σύμφωνα με το δικό του πρότυπο για να μιμούμαστε την δημιουργικότητα και τα έργα εκείνου του ιδίου.

Δημιουργική σαφήνεια

Επειδή όλη η ανθρωπότητα έχει σήμερα στραμμένο το ενδιαφέρον της στις απαντήσεις της σύγχρονης φυσικής επιστήμης για το πως έγινε ο κόσμος, πως δημιουργήθηκε το σύμπαν, είναι προφανές για τους ανθρώπους της πίστης ότι θα πρέπει να έχουν και αυτοί στραμμένο το ενδιαφέρον τους στο ζήτημα αυτό.

Και επειδή η πίστη είναι μεν έμφυτο εφόδιο μέσα στη συνείδηση κάθε ανθρώπου και αυτό που διαφέρει από άτομο σε άτομο είναι ο βαθμός καλλιέργειας και αύξησης του συγκεκριμένου εφοδίου, για τον λόγο αυτό και οι άνθρωποι της πίστης καλούνται να βρουν τις απαντήσεις για το πως δημιουργήθηκε ο κόσμος μέσα από την διήγηση της Βίβλου και κατανοώντας την περιγραφή της Βίβλου να θέσουμε μέσα στον άνθρωπο την σωστή ισορροπία και την ορθή κατανόηση των ανακαλύψεων του φυσικού κόσμου, ο οποίος είναι και αυτός κομμάτι της δημιουργίας του ίδιου δημιουργού.

Διότι απόρριψη των σύγχρονων ανακαλύψεων ισοδυναμεί με παρελθοντολογία που δεν προσφέρει απαντήσεις στα σύγχρονα ερωτήματα. Αντίθετα, κατανοώντας την περιγραφή της Βίβλου έχουμε ασφαλή διάσταση της αξίας όλων των ανακαλύψεων του φυσικού κόσμου, διατηρώντας όμως ακέραιη την πίστη μας στον δημιουργό, ο οποίος μέσα στην δημιουργία του έχει θέσει τους κανόνες και τους νόμους λειτουργίας με βάση τους οποίους το σύμπαν, το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο εξελίσσεται η καθημερινή μας ζωή, λειτουργεί από την εποχή της δημιουργίας.

Και επειδή κομμάτι της δημιουργίας είναι και ο άνθρωπος, το ένα φυσικό πρόσωπο, είναι προφανές ότι η κατανόηση των κανόνων και νόμων λειτουργίας του σύμπαντος είναι προσωπική και ατομική μας υπόθεση και καθένας ανάλογα με το βάθος της πίστης του και των απαντήσεων που έχει για το σύμπαν, άρα και για τον εαυτό του, ανάλογη είναι και η εικόνα του περιβάλλοντος άρα και του τρόπου αντιμετώπισής του στην καθημερινότητα.

Ορθή εικόνα για την δημιουργία και τον δημιουργό ισοδυναμεί με ορθή κατανόηση του εαυτού μας, των προσωπικών μας δυνατοτήτων, αλλά και των εξελικτικών μας προσδοκιών.