Η αναζήτηση των πραγμάτων προϋποθέτει δράση εκ μέρους μας.

Χωρίς δράση δεν υπάρχει πιθανότητα ποτέ κάποιος να ανακαλύψει κάτι. Μέσα από την αναζήτηση, τον προβληματισμό, την δράση και την έρευνα ανακαλύπτουμε τα πάντα. Είτε τον εαυτό μας, είτε το περιβάλλον μας. Όλα βρίσκονται εκεί και περιμένουν εμάς να τα ανακαλύψουμε.

Τίποτα δεν μας αποκαλύπτεται αν εμείς δεν κάνουμε το πρώτο βήμα, αν εμείς δεν αποδείξουμε ότι διαθέτουμε και την όρεξη αλλά και την ικανότητα να προχωρήσουμε στις ανακαλύψεις που μας περιμένουν. Και επειδή αυτό είναι κοινοτυπία στην καθημερινή πρακτική της ζωής μας, αποτελεί παράδοξο το γεγονός ότι όταν ερχόμαστε στα ζητήματα της πίστης, εκεί μένουμε στα καθιερωμένα, σε όσα άλλοι είπαν και έκαναν και εμείς είμαστε αδρανείς και απλά παρακολουθούμε τα γεγονότα ως θεατές και όχι ως συμμέτοχοι. Και αυτό φυσικά αδικεί όχι κάποιον άλλον αλλά εμάς τους ίδιους.

Γιατί μπορεί οι δεξαμενές να είναι γεμάτες νερό, μπορεί τα ποτάμια να τρέχουν άφθονα και καθαρά νερά, αλλά αν εγώ δεν απλώσω το χέρι μου και δεν μάθω να αναζητώ το ζωντανό νερό και να το χρησιμοποιώ για τις ανάγκες μου, τότε ο θάνατος δεν επέρχεται λόγω έλλειψης των αναγκαίων, αλλά επέρχεται λόγω της δικής μου αδράνειας και αμάθειας.

Η νεκρή ζωή της πίστης μου δεν οφείλεται σε άλλους, αλλά είναι παράγωγο της δικής μου προσωπικά επιλογής να παραμένω αδρανής και αδιάφορος για τα μεγαλύτερα ζητήματα και ερωτήματα της ζωής. Και ενώ αναλώνω το καλύτερο τμήμα της ζωής μου στην εξοικονόμηση των αναγκαίων της καθημερινής μου ζωής, παραμελώ και αδιαφορώ για το κυριότερο: την ανακάλυψη της αλήθειας και μάλιστα της αιώνιας αλήθειας που εκτείνεται στο σήμερα και στο αύριο και πολύ πιο πέρα από αυτό.

Η επιμονή και η αποφασιστικότητα των επιστημόνων που εργάζονται στον ερευνητικό σταθμό του CERN είναι ένα καλό μάθημα για όλους του ανθρώπους της πίστης.

Διότι αν οι επιστήμονες – ερευνητές του φυσικού μικρόκοσμου δαπανούν απέραντο χρόνο,χρήμα και κόπο για να επιλύσουν τα προβλήματα και να αναζητήσουν λύσεις για την καθημερινότητά μας, πόσο περισσότερο οι άνθρωποι της πίστης πρέπει να εργαστούν με την ίδια πίστη και προσωπικό ζήλο στο να ανακαλύψουν τα μυστικά που μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Χριστός για την παρούσα και την αιώνια ζωή;

Είναι προφανές ότι η δική μου οκνηρία στην έρευνα της αλήθειας που μας αποκάλυψε ο Χριστός, δεν συνιστά το καλύτερο παράδειγμα για την εξερεύνηση του θελήματος του ζωντανού θεού στην σύγχρονη ζωή. Η νοοτροπία ότι άλλοι θα ασχοληθούν και εγώ θα ωφεληθώ δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης. Ο Χριστός έθεσε τα πράγματα σε προσωπική πρώτα βάση και μετά στην συλλογική ωφέλεια. Χωρίς την ακούραστη προσωπική εργασία που ρητά αναζητά ο Χριστός από κάθε πιστό του, καμιά πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει. Διότι η αγάπη είναι προϋπόθεση, αλλά στόχος είναι η αναζήτηση, η έρευνα και η γνώση και η επίγνωση του ίδιου του θεού. Και χωρίς αυτή την επίγνωση, παρουσία και λειτουργία του ζωντανού θεού στην καθημερινότητά μας δεν μπορεί να υπάρξει.

Ο δικός μας θάνατος προέρχεται από την απουσία της ζωής. Και η παρουσία και λειτουργία της ζωής απομακρύνει τον θάνατο.

Ο κόσμος δεν είναι μόνο μικρός, αλλά είναι και μέγας. Μικρός για να μπορώ να τον ανακαλύπτω και μέγας για να υπάρχει πάντοτε περιθώριο νέων ανακαλύψεων. Και αυτό δεν ισχύει μόνον για τον φυσικό κόσμο, αλλά ισχύει πολύ περισσότερο και για τον ψυχικό κόσμο, τον δικό μου ατομικό και πολύ προσωπικό κόσμο. Ερευνώντας την ύπαρξή μας καταλαβαίνουμε πόσο λίγο γνωρίζουμε το φυσικό περιβάλλον και πολύ περισσότερο καταλαβαίνουμε πόσο λίγο γνωρίζουμε και το ανθρώπινο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Στην αρχή της ζωής μας όλα φαίνονται εύκολα και απλά, αλλά αργότερα από την πείρα καταλαβαίνεις ότι το μόνο που γνωρίζεις είναι ότι τίποτα δεν γνωρίζεις, όχι γιατί πραγματικά τίποτα δεν γνωρίζεις, αλλά γιατί μπροστά σε αυτά που δεν γνωρίζεις αυτά που ήδη γνωρίζεις είναι σταγόνα στον ωκεανό. Όμως ο κόσμος είναι εδώ, είναι γύρω μας, είναι πίσω μας και μπροστά μας και καθένας καλείται να τον ανακαλύψει για δικό του όφελος και για το όφελος των άλλων. Η αναζήτηση και εξερεύνηση του φυσικού και ψυχικού μας κόσμου είναι χωρίς τέλος, πολύ περισσότερο χωρίς όριο είναι η αναζήτηση και ανακάλυψη του ζωντανού θεού που δημιούργησε τον κόσμο που εξερευνούμε. Δεν είμαστε πλασμένοι για την έρευνα του φυσικού κόσμου μόνον, αλλά είμαστε πλασμένοι να αναζητούμε και να γνωρίζουμε εκείνον που έκτισε τον φυσικό κόσμο, και αυτό είναι το έργο του Χριστού και όσων ακολουθούν την διδασκαλία του.

Η ανακάλυψη είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση. Υπάρχουν ανακαλύψεις που έχουν συνέπειες στο περιβάλλον μας, στην οικογένεια και την κοινωνία, αλλά υπάρχουν και ανακαλύψεις που αφορούν το άτομο προσωπικά. Και αυτές οι μικρές προσωπικές ανακαλύψεις έχουν ιδιαίτερη αξία, ακριβώς γιατί αφορούν την προσωπική και ατομική μας ζωή. Όλοι, από την μικρή μας ηλικία, καλούμαστε να ανακαλύψουμε τον κόσμο γύρω μας, να ανακαλύψουμε τον κόσμο μέσα μας, να επικοινωνήσουμε με τους άλλους τις προσωπικές μας επιτυχίες, να διαχειριστούμε τις μικρές μας ανακαλύψεις, ανακαλύψεις που αφορούν τα συναισθήματα, τις ορμές, τις προθέσεις, τα σχέδιά μας για το μέλλον και όχι μόνον. Υπάρχει δηλαδή μέσα μας ένας μηχανισμός εγκατεστημένος από την γέννησή μας, και αυτός ο μηχανισμός μας οδηγεί και μας ενθαρρύνει να προχωρήσουμε στις ανακαλύψεις μας: πρώτα του εαυτού μας και αργότερα να ανακαλύψουμε τον κόσμο, να ερμηνεύσουμε τη συμπεριφορά του κόσμου, να ανακαλύψουμε τρόπους αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων μας. Και αυτός ο εκ γενετής μηχανισμός είναι ισχυρός, έχει διάρκεια όση και ο επίγειος βίος μας, και όσο τον καλλιεργούμε και τον κρατούμε σε καλή λειτουργική κατάσταση, τόσο αποδίδει καρπούς, πρώτα τριάντα, μετά εξήντα, εκατό και τέλος δεν έχει. Και φυσικά αυτός ο μηχανισμός δεν λειτουργεί μόνο για την ανακάλυψη του κόσμου και των λύσεων των καθημερινών προβλημάτων, αλλά λειτουργεί και στην υπέρβαση, αναζήτηση, προσέγγιση, κατανόηση και γνώση του δημιουργού μας.

Κατά κανόνα είναι γνωστό και αποδεκτό ότι η δράση παράγει έργο και η αδράνεια όχι.

Αυτό στην καθημερινότητα της ζωής μας αποκαλείται επιτυχία και αποτυχία και το ένα φέρνει επιτυχία και κέρδος ενώ το άλλο όχι. Αυτές τις βασικές αρχές της ζωής μας χρησιμοποιεί και ο Χριστός για να δώσει το μήνυμα κατά της αδράνειας, της αδιαφορίας και της επανάπαυσης επί των κεκτημένων, ότι δηλαδή αυτό που έχω είναι αρκετό και δεν απαιτείται άλλη προσπάθεια και άλλη δράση.

Η αναζήτηση, η πρόνοια, η συστηματική οργάνωση για την αντιμετώπιση έκτακτων και απρόβλεπτων καταστάσεων, αποτελούν σύμφωνα με τα Ιερά Κείμενα, τον πυρήνα του τρόπου ζωής των αναζητητών του Θεού, αποτελούν τις προϋποθέσεις για μια καρποφόρα και επιτυχημένη καθημερινότητα χωρίς όμως αυτό να αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά μέσο και μέθοδο για ένα καλύτερο και αποτελεσματικότερο αύριο και μέλλον.