Η λειτουργία του ελατηρίου είναι γνωστή σε όλους μας και υπάρχει σε εκατοντάδες συσκευές που χρησιμοποιούμε όλοι καθημερινά. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η αντοχή του στις πιέσεις που δέχεται και μπορεί να παραμορφώνεται προσωρινά, σύντομα όμως επανέρχεται στην αρχική του εικόνα. Και μπορεί αυτή η παραμόρφωση να τρομάζει, ωστόσο ο κατασκευαστής έχει προνοήσει, ώστε να μπορεί ακόμη και σε μεγαλύτερες καταπονήσεις να διατηρεί την λειτουργία του και να επανέρχεται, έτοιμο για την επόμενη καταπόνηση. Βέβαια, η βιομηχανική εικόνα είναι δημιούργημα κυρίως του εικοστού αιώνα, ωστόσο η λειτουργία του ελατηρίου είναι ορατή στη φύση και μάλιστα στα ψηλά δένδρα, τα οποία μπορεί να παραμορφώνονται κάτω από την πίεση των καιρικών συνθηκών, ωστόσο διατηρούν την ευλυγισία τους και επανέρχονται όταν περάσει η καταιγίδα. Ο ίδιος άλλωστε δημιουργός έχει τοποθετήσει και μέσα στον άνθρωπο την ίδια ικανότητα να αντέχει στις πιέσεις των περιστάσεων της καθημερινότητας, και όταν αυτές περάσουν, να μπορεί να επανέρχεται στην προηγούμενη κατάσταση, ενισχυμένος από την εμπειρία που έχει ήδη αποκτήσει. Είναι δηλαδή προφανές ότι καθένας μας έχει μέσα του τις προβλεπόμενες για την ζωή του αντοχές και ο Θεός μεριμνά η πίεση από την καθημερινότητα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, να μην υπερβαίνει την δυνατότητα των αντοχών μας, αλλά μαζί με την δοκιμασία, κάνει και την έκβαση ώστε να μπορούμε να αντέξουμε. Μια ματιά στο παρελθόν της προσωπικής μας ζωής το επιβεβαιώνει.
Δομοτεχνική
Η τεχνική με την οποία κτίζεται ένα οικοδόμημα, στην αρχαιότητα αλλά και σήμερα, ήταν κρίσιμο θέμα για την αντοχή του κτιρίου, αλλά προφανώς και για την λειτουργικότητα και αρτιότητα της κατασκευής. Και δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο ίδιος ο Χριστός όσο και οι μαθητές του χρησιμοποίησαν τον όρο κτίζω, κτίριο, οικοδομή, κλπ για να περιγράψουν αιώνιες αξίες, πολύτιμες για το μέλλον, αλλά και για το σήμερα. Η τεχνική της δόμησης (δόμος=πέτρα) αποδεικνύει τις ικανότητες του κτίστη, αλλά και του αρχιτέκτονα που σχεδίασε στα χαρτιά το οικοδόμημα. Ο αρχιτέκτονας σχεδιάζει και ο κτίστης κατασκευάζει με την σύγχρονη τεχνική και τα σύγχρονα υλικά και η καλή συνεργασία των δύο αποφέρει και καλά αποτελέσματα. Πρώτος αρχιτέκτονας ήταν ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος επέστησε την προσοχή των μαθητών του στην αξία της επιμελημένης οικοδομής, της οικοδομής που καλύπτει όχι μόνο πρόσκαιρες αλλά και διαρκείς και αιώνιες ανάγκες των κατοίκων του οικοδομήματος. Συνέστησε επιμέλεια, σωφροσύνη, λογική, αξιολόγηση και σωστές επιλογές υλικών και μεθόδων για να υπάρχουν μόνιμα και θετικά αποτελέσματα. Μέσα από παραβολές και καθημερινά παραδείγματα του τότε περιβάλλοντος, τόνισε και αποσαφήνισε με ακρίβεια την αξία της καθημερινής οικοδομής. Η αμέλεια στην τεχνική και στην επιλογή των υλικών της οικοδομής της πίστης έχει συνέπειες καταστρεπτικές που δύσκολα διορθώνονται όταν δεν εντοπιστούν έγκαιρα.