Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το άνω και το κάτω έχουν σχέση με τη θέση μας πάνω στη γη. Αν απομακρυνθούμε, αν βρεθούμε στο διάστημα μακριά από τη γη και το ηλιακό μας σύστημα, είναι προφανές ότι εκεί δεν υπάρχει άνω και κάτω, διότι παντού είναι το ίδιο. Λείπει η βαρύτητα της γης και τα σημεία του ορίζοντα. Και είναι περίεργο ότι στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος γράφοντας στους πιστούς της Εφέσου, σημειώνει ότι καθήκον του πιστού δεν είναι μόνο να πορεύεται ορθά στην καθημερινότητα επί της γης, αλλά και να καταλάβει το μήκος, το πλάτος, το βάθος και το ύψος και επιπλέον να γνωρίσει την αγάπη του Χριστού με ένα σκοπό: Να γεμίσει από την παρουσία του Θεού στον εσωτερικό του κόσμο και την ζωή του γενικότερα. Μάλιστα η φράση που χρησιμοποιεί δεν αφήνει κανένα περιθώριο προκρούστειας συμπεριφοράς, κουτσουρεμένων αντιλήψεων. Δηλώνει με σαφήνεια ότι στόχος της αύξησης της δύναμης στον εσωτερικό μας κόσμο είναι να πληρωθούμε, να γεμίσουμε με την παρουσία του Θεού, δηλαδή με κάθε δώρο, με κάθε εφόδιο, με κάθε αρετή, με κάθε ικανότητα, με κάθε δεξιότητα εκ μέρους του δημιουργού μας, στοιχεία που παρέχονται όχι μόνον για την σκληρή μας καθημερινότητα, αλλά και για το μέλλον, το εγγύς, το απώτερο, το αιώνιο.
