Η καθημερινή μας ζωή έχει σκοτάδια και φως, έχει ευκολίες και αδιέξοδα, έχει χαρές και λύπες, και θα μπορούσε κανείς να συμπληρώνει επ’ άπειρον καταστάσεις και προσωπικές εμπειρίες με αντίστοιχο περιεχόμενο. Όλοι μας βέβαια προτιμούμε τα θετικά και τα εύκολα και απομακρυνόμαστε από τα δύσκολα και τα δυσάρεστα. Και αυτή ακριβώς είναι η ανθρώπινη φύση. Προτιμά τα εύκολα και τα ωραία, αλλά απομακρύνεται από τα δύσκολα και τις ανηφόρες. Κάθε πορεία που απαιτεί πρόσθετη προσπάθεια, κατά κανόνα – υπάρχουν και εξαιρέσεις στον κανόνα – δεν είναι η πορεία την οποία θα θέλαμε να πορευτούμε. Όλοι όμως συμφωνούμε ότι εκείνα που θυμόμαστε από τις δύσκολες ώρες είναι περισσότερα από εκείνα των ημερών της ησυχίας. Και αυτό δηλώνει ότι, αν και τα αποφεύγουμε, στα δύσκολα διαμορφώνεται η συνείδησή μας, στα δύσκολα γράφεται η προσωπική μας ιστορία, στα αδιέξοδα που πετύχαμε να νικήσουμε τις αντιστάσεις και να σταθούμε στα πόδια μας, εκεί το προσωπικό μας θερμόμετρο κατέγραψε τις πιο εξαιρετικές μας επιδόσεις και χάραξε με τη πυρακτωμένη σμίλη την εικόνα της επιτυχίας. Και αυτό καθορίζει τη ζωή μας. Οι ημέρες ανάπαυσης είναι το διάλειμμα και όχι ο στόχος.