Στην εποχή της γνώσης, το να λέει κάποιος ότι υπάρχει “άγνωστος θεός” είναι πρόκληση.

Πρόκληση γιατί κάθε τι άγνωστο σήμερα είναι και ένα αντικείμενο, στο οποίο όλοι στρέφουμε την προσοχή μας, ώστε να πάψει να είναι άγνωστο και να γίνει γνωστό. Και αυτό δεν είναι μια μάταιη προσπάθεια, δεν στερείται περιεχομένου και κέρδους, όπως όλα τα ζητήματα τα οποία μας είναι άγνωστα και τα ερευνούμε μέχρι να τα κατανοήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε.

Διότι αν ψάχνεις και ερευνάς, θα βρεις και θα ικανοποιηθείς. Αν δεν ψάχνεις, ποτέ δεν θα βρεις, ακόμη και αν πέσει μπροστά σου. Διότι όλοι εμείς καθημερινά ερευνούμε τον φυσικό κόσμο, ωφελούμαστε από τις ανακαλύψεις και όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται προς τις εξερευνήσεις και όλοι ωφελούμαστε από αυτό. Φανταστείτε πόσο περισσότερο μπορούμε να κερδίσουμε αν εξερευνούμε τον άγνωστο θεό.

Διότι τον γνωστό θεό όλοι τον ξέρουν, αφού είναι γνωστός. Τον άγνωστο όμως, όποιος τον εξερευνήσει, έχει και ο ίδιος να ωφεληθεί, αλλά και οι άλλοι θα ωφεληθούν από τις ανακαλύψεις του. Αν λοιπόν είσαι σύγχρονος άνθρωπος, αν είσαι άνθρωπος που δεν ικανοποιείσαι μόνο με ό,τι έχεις και γνωρίζεις αλλά θέλεις να μάθεις και να εξερευνήσεις περισσότερα, ο άγνωστος θεός παραμένει στην διάθεσή σου. Μην ασχοληθείς με τις ανακαλύψεις των άλλων.

Μην ικανοποιείσαι μόνον με τις οικοδομές που άλλοι έκτισαν. Κτίσε το δικό σου οικοδόμημα. Ανακάλυψε και μάθε εσύ όσο μπορείς περισσότερα στοιχεία για τον άγνωστο θεό. Διότι η άγνοια φέρνει φόβο και ο φόβος φέρνει θάνατο. Έτσι θα φύγει ο φόβος που είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιο. Διότι όποιος φοβάται είναι δειλός και όχι πρωτοπόρος ερευνητής της ζωής.

Κάθε δημιουργός προστατεύεται από το νόμο για την δημιουργία του και οι παραβάτες τιμωρούνται με αυστηρές ποινές.

Κάθε δημιουργία σύγχρονου ανθρώπου, εφόσον είναι επίσημα δηλωμένη, περιφρουρείται από το Νόμο με σκοπό την προστασία, αλλά και την διατήρηση της αυθεντικότητας. Διότι το γνήσιο έχει αξία και ευθύνη. Το αδήλωτο, το ανώνυμο, μπορεί να είναι εύκολο και φθηνό, αλλά δεν έχει εγγύηση και ευθύνη δημιουργού.

Διότι κάθε δημιουργία που είναι γνωστός ο δημιουργός της, ο κατασκευαστής κατά την σημερινή ορολογία,  δεν απολαμβάνει τα προνόμια της γνησιότητας μόνον, αλλά περιλαμβάνει και την ευθύνη που έχει κάθε δημιουργός για το δημιούργημά του.

Και μπορεί εμείς στην καθημερινότητα να βλέπουμε μόνο την δόξα και την τιμή που απολαμβάνει ένας δημιουργός, εφόσον η δημιουργία του τιμάται με υψηλή αξία, αλλά υπάρχει και η πλευρά του δημιουργού που έχει την ευθύνη, αν η δημιουργία του δεν είναι αληθής και δεν πληροί όσα υπόσχεται.

Και κάτι πολύ σημαντικό: η αναγραφή και αναγνώριση της ταυτότητας του δημιουργού, από την μια είναι εγγύηση, αλλά από την άλλη είναι και μια πρόσκληση και πρόκληση σε κάθε χρήστη που μπορεί και διαβάζει την ετικέτα που φέρει το όνομα του δημιουργού.

Πρόκληση και πρόσκληση να απευθυνθεί στον δημιουργό για κάθε ελάττωμα που παρουσιάζει το δημιούργημά του. Κακή χρήση του δημιουργήματος αποδεσμεύει τον δημιουργό από την ευθύνη του. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτή η παράμετρος έχει σπουδαία αξία, ύψιστη αξία στα ζητήματα της πίστης.

Η άγνοια για τον δημιουργό μας και πολύ περισσότερο η κακή χρήση της δημιουργίας, δεν έχει σχέση με τον δημιουργό, αλλά με τον χρήστη. Εμένα που αγνοώ τόσο το δημιούργημα, όσο και τους κανόνες καλής λειτουργίας που έχει θέσει ο δημιουργός. Και για τις κακές συνέπειες της λάθος καθημερινότητάς μου, δεν φταίει ο δημιουργός μου, αλλά η άγνοια και επιμονή  στις λάθος επιλογές μου.

Η λάθος πληροφορία από το GPS, η λάθος αντίδραση ενός οδηγού αυτοκινήτου είχε ως συνέπεια τον ακαριαίο θάνατο τριών νέων ανθρώπων και ενός τέταρτου που βρίσκεται στην εντατική από το ίδιο τροχαίο δυστύχημα που έγινε στην πόλη μου. Αυτό το τραγικό συμβάν φέρνει στο νου την ευθύνη που έχουμε όταν χειριζόμαστε μεγάλες υποθέσεις της σύγχρονης ζωής. Το λάθος της πληροφορίας δεν το πλήρωσε το GPS, το λάθος της πληροφορίας δεν το πλήρωσε ο οδηγός του αυτοκινήτου, αλλά την λανθασμένη πληροφορία την πλήρωσαν τέσσερις νέοι άνθρωποι που επέβαιναν σε δυο μοτοσυκλέτες, συγκρούστηκαν με το αυτοκίνητο που έκανε την λάθος κίνηση που υπέδειξε λανθασμένα το GPS, και αυτοί οι αθώοι έχασαν τη ζωή τους. Αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα ευθύνης. Όταν μας λένε να κάνουμε κάτι, δεν σημαίνει ότι εγώ που το πράττω δεν έχω ευθύνη. Αντίθετα. Σημαίνει ότι η ευθύνη είναι απόλυτα δική μου, προσωπική, και οι συνέπειες – θετικές ή αρνητικές – χρεώνονται αποκλειστικά σε μένα. Στην καθημερινότητα της ζωής μας δεν υπάρχουν ανεύθυνες πράξεις. Κάθε πράξη είναι δική μας πράξη και όχι των άλλων, οι οποίοι από άγνοια ή από δόλο, μπορεί να μας προτρέπουν να πράξουμε κάτι. Η εφαρμογή και η υλοποίηση μιας οδηγίας, μιας εντολής, είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση. Και η ευθύνη δεν μεταβιβάζεται, δεν διαγράφεται και δεν παραγράφεται ποτέ. Το καλό κέρδος εγώ το απολαμβάνω και τις τραγικές συνέπειες πάλι εγώ θα τις υποστώ από τον λάθος χειρισμό της καθημερινότητάς μου. 

Η εγκράτεια είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση και δεν μετέχει κανείς άλλος. Εγώ αποφασίζω, εγώ βάζω τα όρια, εγώ δοκιμάζω και εκγυμνάζομαι, εγώ εκτιμώ τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου. Οι γύρω μου βλέπουν αποτελέσματα, αλλά εγώ έχω ακέραιη την ευθύνη των πράξεών μου. Και είναι προφανές ότι όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο σώμα μου και όχι έξω από αυτό, άρα και η διάρκεια και η ένταση καθορίζονται από μένα και τις προσωπικές μου ανάγκες. Το σύγχρονο περιβάλλον μας επηρεάζει και μας παρασύρει στον αχαλίνωτο τρόπο ζωής του Δυτικού Κόσμου. Και στο περιβάλλον αυτό καθένας καλείται να βρει την ατομική του ευτυχία και απόλαυση, όχι μόνον για το σήμερα αλλά και στο μέλλον, εγγύς και απώτερο. Τα ξερά φύλλα των δένδρων που παρασύρει ο άνεμος και τα ψηλά και καρποφόρα δένδρα που στέκονται για αιώνες στην ίδια θέση και παράγουν κάθε χρόνο τον πολύτιμο καρπό τους από τον οποίο τρέφεται ο κόσμος, είναι το καλύτερο παράδειγμα για την εγκράτεια. Η αυτο-πειθαρχία, η εκγύμναση του εαυτού μου στην διαχείριση των σκέψεων, των λόγων και των πράξεων, είναι η εγγύηση για μια μακροχρόνια και καρποφόρα ζωή. Το εύκολο χρήμα, η ατέρμονη προβολή και το χειροκρότημα, φέρνουν χαρά και ευτυχία. Αλλά αν όλα αυτά δεν υπακούν στην δική μου θέληση και απόφαση, τότε γρήγορα καταντούν μάστιγα, φέρνουν τραγικά αδιέξοδα και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία και τον θάνατο.

Ξένιος ήταν το επίθετο του πατέρα των θεών του Ολύμπου και είχε σχέση με την φιλοξενία που πρόσφεραν οι κάτοικοι σε κάποιον ξένο που έφτανε στο σπίτι τους. Ο ξένος έπρεπε να φιλοξενηθεί, έπρεπε να του δοθούν τα απαραίτητα για την επιβίωσή του, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να αποκτήσει τα δικαιώματα των οικείων, αυτών δηλαδή που κατοικούσαν και ήσαν ιδιοκτήτες του σπιτιού. Δικαιώματα χρήσης και δικαιώματα ιδιοκτησίας είχαν μόνον οι ιδιοκτήτες και όχι οι περαστικοί ξένοι. Και αυτή η αλήθεια έχει μεγάλη αξία για μας σήμερα, διότι οι άνθρωποι της ζωντανής πίστης πρέπει να κατανοήσουν τα δικαιώματά τους. Αν αισθάνεσαι ξένος και επισκέπτης στον οίκο του ζωντανού θεού, τότε δεν είσαι κύριος, δεν μπορείς να ασκήσεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα και ό,τι σου λένε οι άλλοι αυτό κάνεις. Ακούς και υπακούς διότι δεν γνωρίζεις. Είσαι δούλος και υποχείριο του θελήματος των άλλων. Η κυριαρχία του σώματός σου και της ψυχής σου, η ίδια η ελευθερία σου έχει παραμεληθεί και έχει αμφισβητηθεί πρώτα από εσένα τον ίδιο λόγω άγνοιας και στη συνέχεια από εκείνους που σε θέλουν δούλο και υπηρέτη, στερημένο των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων. Και δυστυχώς όλη η ευθύνη για την ανακάλυψη των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων στην ψυχή και στο σώμα σου, ανήκει αποκλειστικά σε σένα και κανείς δεν μπορεί να σε αντικαταστήσει.  Εσύ πρέπει να ψάξεις, να ανακαλύψεις, να εξασκήσεις και να αξιοποιήσεις. Οι γύρω μπορεί να βοηθήσουν, αλλά ο τραπεζικός σου λογαριασμός είναι μόνο δικός σου και είσαι ο αποκλειστικά υπεύθυνος διαχειριστής.