Ο αναλφάβητος δεν είναι κουφός ούτε τυφλός. Είναι εκείνος που δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει. Αφού στις μέρες μας ακόμη και οι τυφλοί και οι κουφοί μπορούν να διαβάζουν και να ακούν μέσα από τις σύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας (νοηματική γλώσσα, γλώσσα των τυφλών), είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί πλέον να δικαιολογήσει τον αναλφαβητισμό του, την άγνοιά του δηλαδή να επικοινωνεί. Δεν υπάρχει καμιά ισχυρή δικαιολογία για την άγνοια που έχω πάνω στα ζητήματα της καθημερινότητας και κατά συνέπεια και για την άγνοια που έχω στα ζητήματα της εσωτερικής μου ζωής, της ζωής του εσωτερικού μου κόσμου. Αφού όλοι μπορούμε σήμερα να ακούσουμε, να διαβάσουμε, να προβληματιστούμε, να ακούσουμε και άλλες γνώμες και να κρίνουμε ποιο είναι το καλύτερο, όλοι μπορούμε να επιλέξουμε το καλύτερο από το καλό και όχι μόνο το καλό από το κακό. Αυτή είναι σήμερα η μεγάλη πρόκληση και το μεγάλο στοίχημα. Μπορώ, αφού ξέρω να διαβάζω και να γράφω, να μάθω περισσότερα για το πώς να ενισχύω τον εσωτερικό μου άνθρωπο ώστε να πράττω αυτό που θέλω και όχι αυτό που δεν θέλω; Ο δημιουργός έχει βάλει τα εφόδια μέσα μας, έχει βάλει προκαταβολικά τις δεξιότητες μέσα στο DNA σου. Σε μένα και σε σένα απομένει η ευθύνη να ενεργοποιήσουμε τους μηχανισμούς και τις δεξιότητες αυτές, ώστε να πάψουμε να είμαστε αναλφάβητοι, χωρίς γνώση της αξίας μου, δούλοι και όχι κύριοι του εαυτού μας.