Μέσα στην καθημερινή μας ζωή καθένας από μας γράφει μια μικρή ιστορία με τις σκέψεις και τις πράξεις του. Αυτή η ιστορία δεν είναι ασύνδετη και μόνη της, αλλά συνδέεται οργανικά με τις μικρές ιστορίες και των άλλων ανθρώπων που ζουν γύρω μας, και σε τελική εικόνα συνδέεται και με όλο τον κόσμο και το σύμπαν μέσα στο οποίο όλοι διάγουμε τον καθημερινό μας βίο.

Για να γίνεται, λοιπόν, αυτή η σύνδεση της δικής μας ιστορίας με τις ιστορίες των άλλων, πρέπει και η δική μας ιστορία και τα δικά μας γεγονότα, να συμβαδίζουν με αυτά του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο θα προχωρήσουμε την επόμενη στιγμή και την επόμενη μέρα στο μέλλον, προκειμένου ο δικός μας κόπος να εγγράφεται μέσα στην ομαλή ή την αναγκαία σε κάθε περίπτωση ροή των εξωτερικών σε μας γεγονότων που βιώνουν και οι άλλοι. Και για την προσαρμογή αυτή είναι ευνόητο ότι απαιτούνται κριτήρια και ευαισθησίες, ώστε από την μια να κατανοούμε ορθά τα όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον, και από την άλλη να κατανοούμε τον εαυτό μας καλύτερα, ώστε και οι δικές μας σκέψεις και ενέργειες να είναι συμβατές με τον γύρω κόσμο και τις γενικότερες ανάγκες και συνθήκες.

Εάν αυτό δεν συμβεί, εάν, δηλαδή, δεν κατανοήσουμε ορθά το περιβάλλον ή τον εαυτό μας, υπάρχει ο κίνδυνος της ματαιότητας. Δηλαδή, να σκέφτομαι ή να κάνω πράγματα που δεν θα είναι χρήσιμα και αξιοποιήσιμα στον σύγχρονο κόσμο, με αποτέλεσμα τα έργα μου να έχουν περιορισμένο μόνο αντίκτυπο στους γύρω, αλλά κατά συνέπεια και σε μένα τον ίδιο. Ο παράγοντας της ατομικής μας διαβίωσης, δεν μπορεί να μην είναι συμβατός και να μην συμβαδίζει με τις τρέχουσες ή τις μελλοντικές ανάγκες, διότι τότε ματαιοπονούμε χωρίς προσωπικό κέρδος πλην της απόλαυσης της ατομικής μας μόνο – πάντα προσωρινής – ικανοποίησης.

Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού εξηγεί ότι όποιος ενδιαφέρεται να κατανοήσει την διδασκαλία αυτή αλλά και να την βάλει σε εφαρμογή για το δικό του πρώτα κέρδος, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει τις δύο βασικές αυτές πλευρές του αχαρτογράφητου κόσμου, του ατόμου και της κοινωνίας, προκειμένου οι σκέψεις και οι πράξεις του να είναι ωφέλιμες και συμβατές τόσο με το προσωπικό του απόθεμα πίστης, όσο και με τις γενικότερες ανάγκες κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά μέσα στον κόσμο γενικότερα.

Ο περιορισμός μόνο στο ατομικό μου πιστεύω και στις ατομικές μου ανάγκες και απόψεις, δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος επιτυχίας στην εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού. Ο άνθρωπος κερδίζει όταν προσέχει το συμφέρον του, αλλά παράλληλα κατανοεί και τις ανάγκες των γύρω και προσφέρει το δικό του μέρος για την υποστήριξη κάθε καλού και ωφέλιμου έργου στο περιβάλλον της εποχής του. 

Οι περιοχές που πρέπει καθένας να εξερευνήσει στην επίγεια ζωή του είναι αμέτρητες σε πλήθος και ατέρμονες σε διαστάσεις ύψους, βάθους, μήκους και πλάτους, και αρκεί μια μόνο ματιά με κριτική σοβαρότητα για να γίνει αντιληπτή αυτή η πραγματικότητα της ζωής μας μέσα στην ατομική μας καθημερινότητα. ¨Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις μια ή και πολλές ακόμη διαστάσεις, τις οποίες δεν τις είχες καν υποπτευθεί νωρίτερα.

Διότι, εκτός από τον εαυτό μας και τις δικές μας ανάγκες, υπάρχουν και οι άλλοι, οι οποίοι δίνουν άλλες διαστάσεις στα δικά μας προβλήματα. Το απότομο σταμάτημα του προπορευόμενου οχήματος μπορεί να σημαίνει για σένα μια περιπέτεια υγείας και οικονομίας που δεν την είχες καν υποπτευθεί πριν ο προπορευόμενος κάνει το δικό του λάθος, στο οποίο όμως εμπλέκεσαι και συ, χωρίς εσύ να το έχεις προγραμματίσει. Και αυτή η καθημερινή μας εμπειρία, για όσους είμαστε μέσα στην καθημερινή ζωή, δίνει μια ερμηνεία ενός συνόλου πραγμάτων και καταστάσεων, στα οποία μπορεί να εμπλακούμε χωρίς την δική μας θέληση, ωστόσο, πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με δικό μας κόστος ψυχικό και – πολλές φορές – και οικονομικό.

Διότι, κανείς δεν ζει μόνος του πάνω στην γη. Τα δικά μου λάθη και παραλείψεις, επηρεάζουν και χιλιάδες άλλους, που μπορεί να μην τους βλέπω, αλλά με κάποιο τρόπο και αυτοί θα υποστούν τις συνέπειες – καλές ή κακές – των δικών μου πράξεων. Και αυτό δηλώνει ότι ο κόσμος μέσα στον οποίο περνάμε την δική μας καθημερινότητα, στην πραγματικότητα δεν είναι αυτός που καθένας νομίζει ότι ξέρει, διότι η ζωή και συμπεριφορά των άλλων επηρεάζει – κατά κανόνα – και την δική μου καθημερινότητα.

Άρα ο κόσμος, ακόμη και ο ατομικός μας κόσμος, δεν είναι τόσο καθορισμένος, ώστε να μπορούμε και να τον οχυρώσουμε με τις δικές μας ικανότητες. Κλείνεις το ένα μέτωπο δυσκολιών, και την ίδια στιγμή ανοίγουν περισσότερα μέτωπα, όπως η Λερναία Ύδρα που πρέπει και αυτά να τα αντιμετωπίσεις εσύ και όχι κάποιος άλλος. Εάν δε περάσουμε και στον εσωτερικό μας κόσμο, της ψυχής και των συναισθημάτων, εκεί τα πράγματα είναι ακόμη πιο αχαρτογράφητα. Διότι, εκτός από τα ορατά, υπάρχουν και τα μη ορατά, δηλαδή οι επιδράσεις του ψυχικού μας κόσμου, η θλίψη, η χαρά, η παραδοχή, η μετάνοια και δεκάδες άλλες εσωτερικές μη ορατές διεργασίες που συμβαίνουν μέσα μας και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζουν την ατομική μας καθημερινότητα.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν είπε να κυνηγάτε τους ανέμους και τις ιδέες μόνο, αλλά να προσέχετε τους εαυτούς σας πρώτα, και μετά, με τις οδηγίες της δικής μου διδασκαλίας που πρέπει να την μάθετε και να την εφαρμόζετε στην ατομική σας καθημερινότητα, θα κατανοήσετε τον δρόμο για να κάνετε λιγότερα λάθη εσείς, αλλά να είστε και καλύτερα προετοιμασμένοι για τις επιπτώσεις των λαθών των άλλων ανθρώπων. Δεν είσαστε, είπε ο Χριστός, εκτός κινδύνου όσοι πιστεύετε σε μένα. Το μόνο θετικό πράγμα που διαθέτετε εσείς εκτός των άλλων,  είναι να αντιλαμβάνεστε ορθά την δική σας θέση, και να μάθετε να προστατεύετε τον εαυτό σας με την σοφία που θα αποκτάτε εφαρμόζοντας τις δικές μου οδηγίες στην ατομική σας καθημερινότητα.