Ο κόσμος είναι απέραντος, χωρίς όρια και πέρας, διότι δεν είναι μόνο η επιφάνεια, το φαινόμενο, αλλά υπάρχει και το βάθος, το οποίο δεν εμφανίζεται στην επιφάνεια και στις περιγραφές της απλής χαρτογράφησης. Εκείνο, δηλαδή, το οποίο αγνοούμε δεν είναι η επιφάνεια του κόσμου, αλλά είναι η εσωτερική του λειτουργία που παράγει την εμφανιζόμενη επιφάνεια, και όλοι καταλαβαίνουμε ότι εκεί παίζεται το παιχνίδι και όχι στο τελικό φαινόμενο.

Όποιος δηλαδή κατανοήσει τις εσωτερικές λειτουργίες, έχει περισσότερες πιθανότητες να αποφύγει τα τελικά λάθη και τις τελικές αβλεψίες, οι οποίες συνήθως μάς ταλαιπωρούν στην ατομική μας καθημερινότητα. Διότι καλύτερα να προλαμβάνει κάποιος, παρά να τρέχει πίσω από τα δυσάρεστα γεγονότα, μην παίρνοντας το μάθημα για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων στο μέλλον. Και εκεί βρίσκεται το κλειδί της επίγνωσης.

Δεν είναι η απλή εξωτερική μόνο γνώση ενός πράγματος, η εικόνα του, αλλά είναι η μάθηση της εσωτερικής λειτουργίας, η οποία θα παράξει το τελικό αποτέλεσμα, ανάλογα με τον σκοπό για τον οποίο λειτουργεί. Και αυτό το καταλαβαίνουμε από τις συσκευές που θέτουμε σε καθημερινή λειτουργία στην ατομική μας καθημερινότητα. Δεν είναι μόνο το  εξωτερικό του σχήμα, αλλά είναι το περιεχόμενο και ο σκοπός τον οποίο εξυπηρετεί κάθε συσκευή που χρησιμοποιούμε.

Και ο Χριστός στην διδασκαλία του επέστησε την προσοχή μας, όχι μόνο στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά στις εσωτερικές λειτουργίες, από τις οποίες παράγεται το αποτέλεσμα αυτό. Και βασική προϋπόθεση για να γίνει κατανοητή αυτή η πραγματικότητα, είναι να ξεκινήσει κάποιος από τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιεί αυτή την συσκευή. Εάν είναι κάτι απαραίτητο, τότε η προσοχή μας είναι σπουδαία και μαθαίνουμε τα πάντα. Εάν είναι κάτι προσωρινό και ασήμαντο, τότε το προσπερνάμε με αδιαφορία ή ελάχιστη προσοχή.

Αυτό σημαίνει ότι το ενδιαφέρον μας είναι εξαρτημένο από την αξία που έχει για την ατομική μας ζωή κάθε τι. Όταν κάτι δεν έχει αξία για μας, τότε το παραβλέπουμε και το αφήνουμε στην άκρη ως άχρηστο. Και ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι από το δικό σας ενδιαφέρον, θα εξαρτηθούν οι κατακτήσεις στην ατομική σας καθημερινότητα.

Κανείς δεν πρόκειται να σας πιέσει για να καταλάβαιτε κάτι. Όλα είναι εξαρτημένα από το ατομικό σας συμφέρον και ενδιαφέρον για να υπάρξουν αποτελέσματα χρήσιμα για την δική σας καθημερινότητα. Ο Χριστός δεν είπε λόγια του αέρα και παραμύθια για να περνάμε ευχάριστα μόνο, αλλά υπέδειξε δρόμους εμπλουτισμού των υπαρχόντων, για όσους βέβαια ενδιαφέρονται να το πετύχουν στην ατομική τους ζωή. 

Προϋπόθεση μιας καλής χαρτογράφησης είναι να ξέρει ο ενδιαφερόμενος που βρίσκεται κάθε στιγμή, αλλά και που θέλει να πάει. Αν λείπουν αυτές οι δύο παράμετροι, τότε η χαρτογράφηση είναι ένα παιχνίδι, το οποίο είναι μόνο για παιδιά και όχι για ώριμους ανθρώπους της καθημερινής πραγματικότητας. Διότι, η ατομική μας καθημερινότητα δεν είναι παιχνίδι, αλλά έχει δράσεις και αντιδράσεις, πράξεις και συνέπειες, τις οποίες καθένα φυσικό πρόσωπο καλείται στην συνέχεια να επωμιστεί.

Και αυτός είναι ο κίνδυνος. Να πάρουμε την ζωή ως ένα ανέμελο παιχνίδι, και όταν έρχονται οι δυσκολίες να βρισκόμαστε σε απελπισία, μη ξέροντας τί να κάνουμε για να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα. Η ανεμελιά και η αδιαφορία πρέπει να έχουν τα όριά τους. Αν ξεφύγουν, θα το πληρώσουμε στην δική μας καθημερινότητα εμείς και όχι μόνο οι άλλοι.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν άφησε το άτομο, το φυσικό πρόσωπο, έξω από την δική του σφαίρα επικοινωνίας, αλλά μετέφερε την ανθρώπινη πραγματικότητα στην οπτική του ίδιου του δημιουργού, εξηγώντας και τους τρόπους, τόσο της κατανόησης όσο και της εφαρμογής στην ατομική καθημερινότητα κάθε ενδιαφερόμενου προσώπου. Δεν είπε δηλαδή εγώ τα λέω και κόψτε το κεφάλι σας, αλλά έδειξε και τον τρόπο με τον οποίο όσα είπε μπορεί να γίνουν πράξη. Όχι θεωρητικά και με μαγεία, αλλά μέσα από την λογική εφαρμογή των δικών του οδηγιών και πράξεων, όπως τις περιγράφουν οι αυτόπτες μάρτυρες της δικής του διδασκαλίας.

Διότι, όσα θυμόμαστε είναι πολύτιμα. Η συχνή όμως επανάληψη και διαπίστωση της δικής μας ατομικής κατάστασης σε σχέση με όσα περιγράφονται στην Καινή Διαθήκη, είναι προσωπικό ζήτημα. Διότι δεν είναι θέμα γνώσης μιας θεωρίας, αλλά είναι θέμα αλλαγής νοοτροπίας και αυτή η αλλαγή απαιτεί γνώση, επίγνωση, και δύναμη έξω από την όποια καθένας μπορεί να διαθέτει.

Η διδασκαλία του Χριστού δεν μεταφέρει μόνο γνώση, αλλά και δύναμη, και οδηγίες εφαρμογής της γνώσης στην ατομική καθημερινότητα. Και τα αποτελέσματα, όπως συμβαίνει σε όλες τις καθημερινές μας πράξεις, δεν εισπράττονται μόνο την ίδια στιγμή, αλλά έχουν και “ουρές”, οι οποίες εμφανίζονται και στο μέλλον, εγγύς, απώτερο, αλλά και απώτατο και αιώνιο. Και εδώ χρειάζεται προσωπική επιμέλεια, ώστε τα αποτελέσματα να καλύπτουν όλο το φάσμα των ατομικών μας προβλημάτων, αλλά και προβληματισμών. 

Η χαρτογράφηση του κόσμου δεν είναι μόνο θέμα της Google, αλλά είναι πρωτίστως θέμα ατομικό και προσωπικό. Διότι, μπορεί η εταιρεία να έχει χαρτογραφήσει την επιφάνεια της γης, αλλά δεν ξέρει τις δικές σου προθέσεις και τα δικά σου σχέδια, τα οποία εσύ προσωπικά πρέπει να περπατήσεις και να ταξιδέψεις μέσα από τις συμπληγάδες ή τις πεδιάδες της ζωής.

Συνεπώς, δεν είναι μόνο θέμα των άλλων, αλλά κυρίως είναι θέμα απόλυτα προσωπικό, γιατί εσύ θα αντιμετωπίσεις την δική σου διαδρομή μέσα σε ένα κόσμο που οι άλλοι τον χαρτογράφησαν με βάση τους δικούς τους σκοπούς, αλλά εσύ, το φυσικό πρόσωπο, πρέπει να βαδίσεις για να πετύχεις στο δικό σου ταξίδι της καθημερινότητας. Η google έκανε το δικό της το έργο. Εσύ και εγώ θα περπατήσουμε το δικό μας δρόμο, αξιοποιώντας κάθε πληροφορία που μας δίνει η εταιρεία, αλλά προσαρμοσμένη στις δικές μας ανάγκες και όχι της εταιρείας.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός εξήγησε ότι δεν αρκεί η γενική γνώση της αλήθειας, αλλά το πρόβλημα προκύπτει όταν θελήσεις εσύ προσωπικά ή εγώ να τα εφαρμόσουμε στο δικό μας ταξίδι επιτυχίας. Δεν είπε να μην λαμβάνετε υπόψη σας τις εμπειρίες των άλλων, αλλά να προσέχετε τους εαυτούς σας, διότι εσείς κρίνεσθε κάθε στιγμή και όχι οι άνθρωποι του παρελθόντος ή της άλλης πλευράς της υφηλίου. Άρα θα πρέπει να προσέχετε τους εαυτούς σας σε κάθε βήμα της ατομικής σας καθημερινότητας, μπολιάζοντας την δική μου διδασκαλία στις δικές σας προσπάθειες.

Διότι, εξήγησε ο Χριστός, εάν ακολουθείτε την δική μου διδασκαλία και λαμβάνετε υπόψη σας όσα εγώ σας έχω διδάξει, τότε δεν θα ξέρετε μόνο το καλό και το ωφέλιμο, αλλά θα έχετε και την δύναμη της επιλογής του δικού σας συμφέροντος, ώστε να είστε αποτελεσματικοί στην ατομική σας καθημερινότητα, έχοντας ως επιπλέον εφόδιο και την χαρά της αιωνιότητας. Διότι δεν ζείτε μόνο για το σήμερα, αλλά εγώ σας άνοιξα δρόμο να πλησιάζετε και την περιοχή της αιωνιότητας, η οποία προσεγγίζεται μόνο μέσω της δικής μου διδασκαλίας και της δικής σας καθημερινής μέριμνας για την εφαρμογή της. Δεν υπάρχει μόνο το παρόν, αλλά δεν υπάρχει και το μέλλον χωρίς το παρόν. 

Η διδασκαλία του Χριστού είναι ένας πρακτικός οδηγός στην ατομική καθημερινότητα κάθε ατόμου που ενδιαφέρεται. Διότι, μπορεί να ξέρουμε όλοι την ιστορία του Χριστού με τα θαύματα και τις παραβολές, αλλά αυτό είναι μια θεωρητική πληροφορία, η οποία δεν μπορεί να αποτελέσει εφόδιο για την δική μου ατομική ζωή. Αντίθετα, εάν διαβάσω – όπως διαβάζω για όλα τα σύγχρονα εργαλεία – τις οδηγίες που έχει δώσει ο Χριστός για την καθημερινότητά μας, είναι βέβαιο ότι τότε θα αναζητώ μέσα στο εγχειρίδιο που εκείνος μάς άφησε – την Καινή Διαθήκη – τις απαντήσεις στα ατομικά μου ερωτήματα.

Διότι ο Χριστός δεν δίδαξε μόνο τί είναι καλό ή κακό, αλλά έδωσε και λεπτομέρειες εφαρμογής, τόσο κατά την διαδικασία της διάκρισης καλού-κακού, όσο και κατά την προσπάθεια εφαρμογής του επιθυμητού στην ατομική καθημερινότητα κάθε ενδιαφερόμενου ατόμου. Δεν μας “πέταξε” δηλαδή ο Χριστός ένα κομμάτι χαρτί με τις διάφορες απόψεις του – ως θεός – για τα ζητήματα της δικής μας καθημερινότητας, αλλά έζησε εδώ – πάνω στην γη σε μια ορισμένη χρονική περίοδο – και δεν έγραψε ο ίδιος τίποτα, αλλά άφησε στους μαθητές του να γράψουν όσα και όπως εκείνοι εφάρμοζαν στην δική τους καθημερινότητα για να λύνουν τα δικά τους προβλήματα.

Αυτό σημαίνει ότι η διδασκαλία που περιέχεται στην Καινή Διαθήκη δεν είναι μια θεωρητική προσέγγιση και συμβουλές για την ζωή, αλλά είναι το καταστάλαγμα μιας ατομικής εμπειρίας σε μια σχέση ενός ανθρώπου με τον ίδιο τον Χριστό. Δεν έγραψε ο Χριστός. Έγραψαν οι μαθητές του τις προσωπικές τους εμπειρίες από την περίοδο της εδώ παραμονής του Χριστού, όσα οι ίδιοι βίωσαν και κατάλαβαν, αλλά και εφάρμοζαν στην ατομική τους καθημερινότητα μετά την αναχώρηση του Χριστού.

Και αυτό είναι πολύτιμο. Διότι, ό,τι έχει γραφτεί δεν είναι η θεωρητική συζήτηση του Χριστού, αλλά είναι ό,τι οι μαθητές του κατάλαβαν όταν πήγαν να τα εφαρμόσουν στην ατομική τους καθημερινότητα. Η Καινή Διαθήκη δεν είναι ένα θεωρητικό εγχειρίδιο, αλλά είναι το καταστάλαγμα της εμπειρίας των ανθρώπων που συναναστράφηκαν με τον Χριστό για πάνω από τρία χρόνια, ακούγοντας και βλέποντας όσα εκείνος έκανε και έλεγε στους ακροατές του. 

Η τοποθέτηση επί χάρτου, αυτό σημαίνει το χαρτογραφώ, (δηλαδή τοποθετώ, σημειώνω πάνω σε ένα χαρτί γεωγραφικές πληροφορίες), δηλώνει ατομική εμπλοκή και σχέση με τα σημειούμενα πάνω στον χάρτη. Δεν καταγράφονται, δηλαδή, όλα τα θέματα – αυτό θα επέβαινε άσκοπο – αλλά σημειώνονται μόνο όσα ενδιαφέρουν κάποιον αναζητητή ή περιπατητή που ζει και κινείται πάνω στην γη.

Το μυαλό μας βέβαια πηγαίνει στους μεγάλους θαλασσοπόρους που χαρτογράφησαν για πρώτη φορά την επιφάνεια του πλανήτη – από τους αρχαίους μέχρι τον χάρτη της Google σήμερα, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο ζητούμενο. Διότι καθένας καλείται να εντοπίσει τα θέματα που τον απασχολούν και το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κληθεί να τα επιλύσει. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για θεωρητική υπόθεση, αλλά πρόκειται για την ατομική μας καθημερινότητα και τα θέματα που καθένας μας καλείται να αντιμετωπίσει.

Και αυτή η διευκρίνιση είναι κρίσιμη. Διότι, θεωρητικά μπορεί κάποιος να φιλοσοφεί, χωρίς κανένα κόστος – μάλιστα στον καιρό του διαδικτύου αδάπανα, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο, διότι οι συζητήσεις είναι δωρεάν για όσους ενδιαφέρονται. Όταν όμως ερχόμαστε στα καθ’ ημάς, δηλαδή στα θέματα που απασχολούν το άτομο και πρέπει να δώσει λύσεις και απαντήσεις, εκεί τα πράγματα δεν είναι θεωρία, αλλά οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις έχουν κόστος – και μάλιστα πολλές φορές – υψηλό.

Για τον λόγο αυτό όσοι ενδιαφέρονται να κάνουν πράξη στην ατομική τους καθημερινότητα την διδασκαλία του Χριστού διότι περιμένουν κάποια ανταπόδοση, αυτοί πρέπει να εφαρμόσουν στην ατομική τους καθημερινότητα και όλα όσα θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν αλλά και να ανακαλύψουν τους τρόπους που η διδασκαλία θα γίνει μέρος και ουσία της καθημερινότητάς τους. Διότι, η καθημερινότητα, δηλαδή η ζωή στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό καθημερινά, είναι ένα πολυποίκιλο θέμα, το οποίο θέτει κάθε στιγμή και νέα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Και μπορεί στην Εκκλησία να δίνονται γενικές κατευθύνσεις, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτές είναι γενικότητες, οι οποίες θα πρέπει να εφαρμοστούν από μένα, το φυσικό πρόσωπο και όχι τον εκπρόσωπο της τοπικής Εκκλησίας, για να υπάρξουν αποτελέσματα στην ατομική μας ζωή. Η μέριμνα για τα ζητήματα της ατομικής μας καθημερινότητας δεν ανήκει στην Εκκλησία, αλλά στον καθένα υπεύθυνο που θέλει να ζει με υπέρβαση των συμβατικών του υποχρεώσεων.