Αν και ο τίτλος φαίνεται απλοϊκός, όλοι ξέρουμε από την καθημερινότητα ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα της ζωής μας. Είτε γιατί δεν την ξέρουμε την αλήθεια, είτε γιατί δεν έχουμε τη δύναμη να την ομολογήσουμε, είτε γιατί θέλουμε να εξαπατήσουμε τους άλλους, είτε γιατί δεν θέλουμε και μας αρέσει να λέμε ψέματα και όχι την αλήθεια. Υπάρχει αλήθεια στα μικρά πράγματα, αλλά υπάρχει αλήθεια και στα μεγάλα πράγματα. Κάθε απόκρυψη της αλήθειας στα μικρά πράγματα έχει μικρές συνέπειες. Κάθε απόκρυψη της αλήθειας στα μεγάλα πράγματα έχει μεγάλες συνέπειες. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν αντί για την απόκρυψη της αλήθειας υποκαταστήσω την αλήθεια με ψέμα, δηλαδή κάνω το ψέμα να φαίνεται αληθινό, τότε το ζήτημα παίρνει άλλες διαστάσεις. Διότι δεν σιωπώ, δεν αποσιωπώ την αλήθεια, αλλά εμφανίζω το ψέμα ως αλήθεια προκειμένου να εξαπατήσω. Και αυτό προφανώς είναι καταστροφικό. Διότι η αντικατάσταση της αλήθειας με το ψέμα θα φέρει σταδιακά την φθορά και την διαφθορά με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή μας. Και αν πρόκειται για μικρά πράγματα, εύκολα πιθανόν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αν όμως πρόκειται για τα μεγάλα ζητήματα, τότε η απουσία της αλήθειας και η εγκατάσταση του ψεύδους με τη μορφή της αλήθειας, όχι μόνο δύσκολα ανιχνεύεται αλλά και όταν εντοπιστεί έχει βγάλει ρίζες και η αποκατάσταση απαιτεί δύσκολες θυσίες και όλοι δεν είμαστε πρόθυμοι να τις υποστούμε.

Κάθε έργο για να εκτελεστεί απαιτείται όχι μόνον ένας επαρκής σχεδιασμός και μια καλή διάθεση, αλλά απαιτούνται και τα κατάλληλα μέσα και τα κατάλληλα εργαλεία. Χωρίς αυτά τα εργαλεία, το έργο δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Ωστόσο το κυρίαρχο θέμα σε κάθε καλό ανθρώπινο έργο είναι το γεγονός ότι κανένα έργο δεν αναπαράγεται, δεν πολλαπλασιάζεται μόνο του. Ενώ δηλαδή εμείς ολοκληρώνουμε το έργο μας, αυτό παραμένει στην κατάσταση που εμείς το αφήσαμε και μάλιστα με την πάροδο του χρόνου, το έργο μας αρχίζει να παλιώνει, αρχίζει να χαλάει και σε λίγα χρόνια έχει ανάγκη επισκευών, διαφορετικά καταστρέφεται και εξαφανίζεται. Το έργο μας δεν έχει την ικανότητα να αυτο-αναπαράγεται, να γεννά νέα όμοια έργα. Σε αντίθεση, τα έργα του Δημιουργού μας έχουν αυτό το χαρακτηριστικό. Τα έργα του Θεού αυτο-αναπαράγονται, πολλαπλασιάζονται, και τα χρόνια όχι μόνον δεν φθείρουν το έργο του Δημιουργού, αλλά έχει δώσει και την ικανότητα της ανανέωσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την καθημερινότητά μας. Τα ανθρώπινα έργα είναι στατικά, παλιώνουν και ο θάνατος τα κυριεύει. Τα έργα του Δημιουργού μας είναι δυναμικά, δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και ο θάνατος δεν μπορεί να τα εξαφανίσει, αν και μπορεί προσωρινά να φαίνεται ότι ο θάνατος είναι εκεί.