Όταν κάποιος σου δίνει κάτι, σου εμπιστεύεται κάτι, αυτό αποδεικνύει ότι σε εμπιστεύεται, σε εμπιστεύεται βέβαια στο όριο που ο ίδιος κρίνει ότι αντέχεις την εμπιστοσύνη του και ποτέ απεριόριστα. Τίποτα άλλωστε στον φυσικό κόσμο δεν είναι απεριόριστο. Μεγάλο μπορεί να είναι, μεγαλύτερο μπορεί να γίνει, γιγαντιαίο μπορεί να είναι, αλλά απεριόριστο όχι. Τα μεγέθη που μπορεί να μετρήσει και να εκτιμήσει ο άνθρωπος είναι πάντοτε οριοθετημένα, άσχετα αν για λίγο καιρό – ίσως μερικές χιλιάδες χρόνια – φαντάζουν απεριόριστα. Η φύση και η κοινή λογική διδάσκει ότι όλα έχουν όρια. Και μέσα στα όρια κινούμαστε στην καθημερινότητά μας, και μέσα σε αυτά τα όρια κρινόμαστε. Οι προσωπικές μας δυνάμεις και δυνατότητες είναι περιορισμένες και οριοθετημένες, άσχετα αν μας έχει δοθεί η ικανότητα και η δυνατότητα να επεκτείνουμε συνεχώς τα προσωπικά μας όρια. Αυτό είναι δώρο του Δημιουργού μας που μας έχει προικίσει με το λαμπρό αυτό πλεονέκτημα να επεκτείνουμε συνεχώς τα όριά μας στη γνώση, στο καλύτερο, στο μεγαλύτερο, στο ωραιότερο και ο καθένας μπορεί να προσθέτει νέα όρια σε νέους τομείς που κρίνει ότι τον ενδιαφέρουν προσωπικά. Ο Δημιουργός έχει εφοδιάσει το δημιούργημά του με όλα εκείνα τα στοιχεία και εργαλεία που θα τον κάνουν αποτελεσματικό κάθε μέρα και περισσότερο.