Εκτός από την εθνική ελευθερία η οποία είναι αυτονόητο ότι είναι ιδιαίτερη και πολύτιμη, μια άλλη όψη της ελευθερίας είναι η ελευθερία του ατόμου, δηλαδή το ένα άτομο να μην έχει εξαρτήσεις από άλλους παράγοντες που μπορεί να τον καταστήσουν δούλο ή εξαρτημένο από την θέληση άλλων ανθρώπων στα προσωπικά του ζητήματα.
Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι απόλυτα προσωπικό ζήτημα ατομικών επιλογών, από τα πιο αθώα έως τα πιο σοβαρά και σύνθετα ζητήματα της καθημερινότητας και της προοπτικής του μέλλοντος.
Διότι, ό,τι εξαρτάται και από τους άλλους ανθρώπους, δύσκολα μπορεί κάποιος να το προβλέψει και να εξασφαλίσει την δική του ελεύθερη ζωή. Εκείνο, όμως, που εξαρτάται ατομικά από κάθε άνθρωπο, αυτό είναι στην μοναδική ευθύνη και αρμοδιότητα του ατόμου να το διαχειριστεί, ώστε να έχει την προσδοκώμενη ελευθερία τώρα αλλά και στο μέλλον.
Οι πεποιθήσεις μας, μπορεί να μοιάζουν ή να επηρεάζονται από άλλους ανθρώπους, όμως, η τελική απόφαση για κάθε πράξη ή ενέργειά μας ανήκει αποκλειστικά στον καθένα μας, ο οποίος λαμβάνει τόσο την απόφαση, όσο και τις συνέπειες που θα προκύψουν από την απόφαση αυτή. Και μπορεί να καταλογίζουμε ευθύνες σε άλλους για την λάθος γνώμη τους, όμως κανείς άλλος τρίτος δεν θα εισπράξει τις συνέπειες των δικών μας αποφάσεων.
Είναι, δηλαδή, φανερό, ότι η ευθύνη, τόσο για την καλλιέργεια μιας απόφασης όσο και για την πράξη που θα προκύψει από αυτήν, είναι μια ευθύνη εξαρτημένη απόλυτα από τον καθένα μας, είτε αυτή αφορά ιδέες και πεποιθήσεις, είτε αφορά απόψεις για τα καθημερινά και τα μελλοντικά προσωπικά μας ζητήματα.
Για τον λόγο αυτό ο Χριστός δεν “πέταξε την μπάλα στην εξέδρα” – όπως λέμε, αλλά εξήγησε με σαφήνεια και απόλυτο τρόπο την ατομική ευθύνη, και παράλληλα υπέδειξε τους τρόπους αποφυγής της εύκολης δικαιολογίας ότι οι άλλοι φταίνε και όχι εγώ. Στην προσωπική μας ζωή τα λάθη μας πληρώνονται από μας και από τα εξαρτημένα από εμάς άτομα.
Και αυτό είναι κρίσιμο σημείο, γιατί μόνο έτσι ο άνθρωπος, το ένα άτομο, μπορεί να βελτιώσει τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω του, ώστε να έχει ορθή κατανόηση του κόσμου και του εαυτού του. Διότι, η λάθος δική μου οπτική γωνία του κόσμου και των γεγονότων, δεν είναι ευθύνη των άλλων, αλλά είναι προσωπική ευθύνη που πρέπει να γίνει αντιληπτή από τον καθένα μας για να πετυχαίνουμε καλύτερα αποτελέσματα στην προσωπική μας καθημερινή ζωή.