Οι παιδικές αντιλήψεις είναι βελτιωμένες σε σχέση με τις βρεφικές εμπειρίες. Το ίδιο ισχύει και για τις νεανικές σε σχέση με τις παιδικές και εφηβικές, και ανάλογα ισχύει – δηλαδή παρουσιάζεται βελτίωση – και για τις ώριμες αντιλήψεις σε σχέση με τις αντιλήψεις των προηγούμενων περιόδων, γιατί στην ώριμη ηλικία έχουν υπεισέλθει δύο νέοι παράγοντες: η ωριμότητα της σκέψης και το πλήθος των ατομικών εμπειριών, στοιχεία που ανοίγουν το πλάτος και τις άλλες διαστάσεις της νόησης, στην απεραντοσύνη της φυσικής πραγματικότητας, την οποία καθένας καλείται να εξερευνήσει κατά την διάρκεια του βίου του, προκειμένου να αποφεύγει τα αδιέξοδα και να οικοδομεί ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο και την σύγχρονη κάθε φορά κοινωνία.
Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει από την συνείδησή του την γνώση και τις εμπειρίες των προηγουμένων περιόδων της ζωής του. Μπορεί να μην τις σκέφτεται και να μην τις υπολογίζει πλέον στην καθημερινότητά του, ωστόσο, όλα είναι εκεί, μέσα στον εσωτερικό μας κόσμο, αθέατοι μάρτυρες που επηρεάζουν και καθορίζουν ασυναίσθητα τις σκέψεις και την θέλησή μας για ο,τιδήποτε αποφασίζουμε κάθε στιγμή.
Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει – να κάνει delete όπως λέμε στην σύγχρονη γλώσσα των υπολογιστών. Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι όλα κάποια στιγμή πηγαίνουν στο καλάθι των αχρήστων – move to bin – και από κει είναι διαθέσιμα όταν εμείς τα προσκαλέσουμε στην καθημερινή μας επιφάνεια εργασίας. Δεν μας ενοχλούν, δηλαδή, εάν εμείς δεν τα ανακαλέσουμε με κάποιο τρόπο, είτε από ανάγκη είτε από άγνοια.
Αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο στην λειτουργικότητα της ατομικής μας καθημερινότητας. Διότι, εάν κάνουμε λάθη αλλά δεν μπορούμε να τα αποδεχτούμε και να τα στείλουμε στο καλάθι των αχρήστων, τότε οι συνέπειες γίνονται ένα, δηλαδή αναμειγνύονται με την προσωπική μας καθημερινότητα και δυσκολεύουν ή καταστρέφουν την καθημερινή μας ζωή με τον αρνητικό τους ρόλο.
Εάν τα παραδεχτούμε ως μη αποδεκτά από την συνείδησή μας λάθη, τότε τα λάθη υπάρχουν στο καλάθι των αχρήστων, αλλά δεν μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή μας λειτουργικότητα και ζούμε καθημερινά μια ζωή στηριγμένη όχι στα λάθη αλλά στις ορθές επιλογές, οι οποίες είναι μακράν των προηγουμένων λαθών μας.
Αυτό μας υποδεικνύει η διδασκαλία του Χριστού, τόσο ως προς την ατομική μας συνείδηση που επηρεάζεται από τα λάθη και τις αμαρτίες μας, όσο και από το περιβάλλον μας, που μπορεί να μην ξέρει τα αθέατα λάθη μας, αλλά αντιλαμβάνεται την αδυναμία μας να σταθούμε στην ορθότητα και την αλήθεια, διότι κάτι μας επηρεάζει αρνητικά, μη έχοντας συγχωρήσει τον εαυτό μας ή τους άλλους για τα δικά μας λάθη προς τους άλλους ή τις ατομικές μας αμαρτίες που οι άλλοι δεν γνωρίζουν αλλά γνωρίζουμε καλά εμείς οι ίδιοι.