Πολύ συχνά όλοι μας βρισκόμαστε σε αδιέξοδα. Αδιέξοδα πρακτικά στη δουλειά μας, αδιέξοδα ψυχολογικά στο περιβάλλον μας, αδιέξοδα οικονομικά και όχι μόνον.

Όσο περισσότερα αδιέξοδα, τόσο δυσκολότερη είναι η ζωή μας καθημερινά. Και αυτά τα αδιέξοδα, τον κόπο χωρίς αποτέλεσμα, έρχεται να καλύψει και να απομακρύνει ένα φρεσκάρισμα στο μυαλό μας, ένας νέος άνεμος που μας βοηθά να ξεφύγουμε από το παρελθόν και να αναζητήσουμε ένα νέο μέλλον.

Φρεσκάρισμα όχι θεωρητικό αλλά πρακτικό. Φρεσκάρισμα στις ιδέες, φρεσκάρισμα στις δυνάμεις μας, φρεσκάρισμα και ανανέωση στα ενδιαφέροντά μας, στις σχέσεις μας, στους στόχους μας, στα κίνητρά μας. Η ίδια η φύση μας διδάσκει ότι όλα πρέπει να ανανεώνονται. Από τα κύτταρα του σώματός μας που ανανεώνονται καθημερινά όσο ζούμε έως τα δένδρα και τα ζώα, όλα ανανεώνονται, όλα αλλάζουν καθημερινά, ακόμη και όταν εμείς δεν μπορούμε να τα παρατηρήσουμε.

Η ανανέωση είναι συνώνυμο της ζωής, της κίνησης, της αναζήτησης, των νέων πραγμάτων. Και σε αυτή την ανανέωση μας καλεί η ζωή της πίστης. Όχι επανάληψη αλλά ανανέωση. Όχι συνήθεια, αλλά ευρηματικότητα και καινοτομία. Μη ανανέωση σημαίνει αδιέξοδα, σημαίνει θάνατο. Και αυτό πρέπει με κάθε θυσία και με όλη μας τη δύναμη να το αποφεύγουμε.