Επειδή στην καθημερινή μας ζωή υπάρχουν θύελλες και καταιγίδες, και δεν είναι τα πράγματα ρόδινα και ωραία πάντοτε, για τον λόγο αυτό, η πορεία και ο στόχος ή οι στόχοι της ζωής μας συνολικά, έχουν ανάγκη διόρθωσης από καιρό σε καιρό.
Χωρίς να χρειάζεται να κλαίμε νυχθημερόν και επ’ άπειρον τη μοίρα μας για τα λάθη μας, υπάρχει ανάγκη διόρθωσης των στόχων μας, όσοι βέβαια έχουμε στόχους και αναζητούμε πορεία και πορείες της ζωής. Διότι αν δεν έχουμε στόχους και είμαστε ικανοποιημένοι μόνον με το “φάγωμεν” και “πίωμεν”, τότε δεν υπάρχει λόγος κάποιος να προβληματίζεται.
Ωστόσο, υπάρχουν και άνθρωποι που αγαπούν την ζωή, ψάχνουν την ζωή, αναζητούν τις προεκτάσεις της ζωής, και ενδιαφέρονται να κατακτήσουν και άλλες εμπειρίες από τις άλλες διαστάσεις της ζωής, διαστάσεις που υπάρχουν και καθένας καλείται να τις ανακαλύψει. Διότι δεν είναι μόνον ο ορατός κόσμος, αλλά είναι και ο μη εισέτι ορατός, ο κόσμος του μη εισέτι ορατού φάσματος των γεγονότων της ζωής.
Και αυτή ακριβώς ήταν – και παραμένει χιλιάδες χρόνια τώρα επίκαιρη – η διδασκαλία του Χριστού. Διότι ο Χριστός δεν δίδαξε μόνον μια βελτίωση και αναβάθμιση της καθημερινής ζωής, αλλά δίδαξε και τις διαστάσεις και την πορεία κατανόησης όλων των στοιχείων της ζωής, και όχι μόνον όσων έχουμε ήδη κατακτήσει και έχουμε γευθεί, καθένας με τον τρόπο του.
Διότι το θνητό τμήμα της ζωής μας, των 50 ή των 100 ετών, δεν είναι το παν, αλλά είναι τμήμα, είναι εμπειρία προσωπική ενός ποταμού ζωής, που πηγάζει από τον ίδιο τον δημιουργό και όχι μόνον από τους παρέμβλητους αλλά πολύτιμους γονείς μας. Δεν δίδαξε δηλαδή ο Χριστός μόνον το “αγαπάτε αλλήλους”, βασική αρχή της διδασκαλίας του, αλλά δίδαξε και την πορεία κατανόησης και μίμησης του ίδιου του δημιουργού. Πορεία κατανόησης που δεν έχει όριο φυσικό, αλλά είναι η διαρκής εμπειρία της αιώνιας ζωής.
Η άρση των εμποδίων και η διαδικασία υπέρβασης των φυσικών φραγμών που επιβάλλει η καθημερινή μας ζωή, είναι το θέμα της διδασκαλίας του Χριστού. Υπέρβαση όχι με κατεύθυνση το χάος, αλλά υπέρβαση με στόχο την κατανόηση και εμπειρική επαφή με την διάσταση της ζωής πέραν του φυσικού μας ορίου των 50 ή των 100 χρόνων.
Κέντρο της διδασκαλίας του Χριστού ήταν η προσέγγιση του ίδιου του δημιουργού που έκτισε το σύμπαν από το καθένα φυσικό πρόσωπο. Προσέγγιση που επιφέρει την καθημερινή μετάλλαξη και μεταμόρφωση προς την εικόνα του ίδιου του δημιουργού της ζωής.
