Κάθε πορεία έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την αφετηρία, τον στόχο, αλλά και την ζωή ως μέσον επιβίωσης κατά την διάρκεια της πορείας.

Όσο μακρύτερος ο στόχος, τόσο περισσότερη διάρκεια και επάρκεια ζωής απαιτείται. Άρα όσο μακρύτερους στόχους θέτουμε, τόσο περισσότερα εφόδια και διάρκεια ζωής πρέπει να εξασφαλίζουμε. Έτσι, όταν γίνεται λόγος για ζωή πέραν του ορίου που σήμερα θεωρούμε ως υπαρκτό, είναι φυσικό να σκεφτόμαστε και τα αντίστοιχα αναγκαία: σε εφόδια και σε διάρκεια ζωής.

Για τον λόγο αυτό ο ίδιος ο Χριστός μας προετοιμάζει λέγοντας ότι για να φτάσουμε στην παρουσία του Πατέρα θεού απαιτείται ζωή την οποία μόνον εκείνος κρατεί, αλλά απαιτείται και γνώση του δρόμου τον οποίο μόνον εκείνος διασφαλίζει. Άρα, αν ο στόχος μας φτάνει μέχρι το τέλος, στην παρουσία του δημιουργού, τότε και τα εφόδια που πρέπει να διαθέτουμε θα είναι ανάλογα, ενώ οι καθημερινές μας δαπάνες για την μεταφορά άχρηστων βαρών θα πρέπει να έχουν μηδενιστεί με την έναρξη της πορείας.

Η απόρριψη κάθε περιττού βάρους και αρνητικής τριβής μέσα στην καθημερινότητα, είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ασφαλέστερη πορεία προς τους νέους στόχους της ζωής μας.